Odnawialne źródła energii
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Mapa drogowa dla innowacyjnej energetyki / Izabela Kielichowska
(Czysta Energia 2012 nr 7-8, s. 22-23)
omisja Europejska 15 grudnia 2011 r. przyjęła „Europejską energetyczną mapę drogową 2050”, w której nakreślono wizję rozwoju sektora produkcji energii w Unii Europejskiej. Jako cel obrano redukcję emisji gazów cieplarnianych o 80-95 proc. Kluczowe założenia do opracowania scenariuszy jej realizacji obejmują zasady: zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa dostaw energii, a także, co najważniejsze – poprawy konkurencyjności.
Dokument prezentuje siedem scenariuszy rozwoju sektora w perspektywie długookresowej:
- dwa scenariusze bazowe, oparte na obecnych trendach i długoterminowych prognozach rozwoju sytuacji gospodarczej, przy czym jeden ze scenariuszy jest pogłębiony w stosunku do ścieżki osiągnięcia celów na 2020 r. o dodatkowe inicjatywy polityczne, takie jak plan na rzecz efektywności energetycznej i nowe dyrektywy w sprawie opodatkowania energii elektrycznej;
- pięć scenariuszy osiągnięcia celu z analizą wariantową dla zwiększonej efektywności energetycznej, zróżnicowanych źródeł dostaw, maksymalnym udziałem OZE oraz zróżnicowanym udziałem energetyki jądrowej i technologii związanej z przechwytywaniem i magazynowaniem CO2.
Wszystkie scenariusze zbudowane są na bazie szeregu założeń, stanowiących fundamenty realizacji proponowanych rozwiązań.
Warto dodać, że Polska złożyła weto w sprawie energetycznej mapy drogowej, podobnie jak w przypadku poprzedzającej ją mapy klimatycznej. Jednocześnie prowadzone są prace nad programem rozwoju niskoemisyjnej gospodarki w Polsce przez przygotowanie Narodowego Programu Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej oraz projektu „Niskoemisyjna Polska 2050”.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Algi w produkcji biodiesla / Dawid Berny
(Czysta Energia 2012 nr 7-8, s. 33-35)
Wyzwania związane z przyszłym ograniczeniem wydobycia paliw kopalnych oraz ograniczeniem emisji CO2 powodują coraz większe zainteresowanie nowymi źródłami energii odnawialnej. Jednym z takich jest wykorzystanie alg do produkcji biodiesla. Algi charakteryzują się bardzo szybkim wzrostem, pozwalają też na bardzo efektywne wykorzystanie terenu. Wydajność produkcji biodiesla z alg jest 15-300 razy większa niż oleju opartego o tradycyjne uprawy.
Poza tym algi mają bardzo krótki cykl wzrostu, co umożliwia wielokrotne lub ciągłe zbiory. Do wzrostu algi potrzebują dwutlenku węgla, a pochłaniając go, uwalniają tlen. Uprawa alg do produkcji biopaliw może być prowadzona na terenach, które nie nadają się na tradycyjne uprawy – obszary o dużym zasoleniu czy pustynie, co ogranicza konkurencję dla upraw przeznaczonych do produkcji żywności.
Ważnym aspektem przy produkcji biodiesla z alg jest wybór odpowiedniego gatunku, których jest około 300 tys. Obecnie ocenia się, że największy potencjał w tym zakresie posiadają jednokomórkowe mikroalgi, i to właśnie na nich koncentrują się prace badawcze.
Czynnikiem krytycznym w hodowli alg jest natężenie światła słonecznego. Wymagają też dostarczania substancji odżywczych: CO2 oraz źródeł azotu oraz fosforu. Ostatnim z najważniejszych czynników warunkujących wzrost alg jest temperatura, która mieści się w granicach 20-24oC.
Przetwarzanie biomasy alg w biodiesel wymaga oddzielenia komórek od cieczy hodowlanej i ekstrakcji lipidów. Najważniejsze techniki zbioru alg to sedymentacja, flotacja, filtracja, wirowanie czy flokulacja. Zwykle jest to proces dwustopniowy – wydzielenie alg z cieczy hodowlanej i zagęszczenie. Kolejnym etapem jest ekstrakcja oleju z alg, która musi być poprzedzona rozbiciem struktury komórkowej. Ostatni etap produkcji biodiesla z alg to tzw. transestryfikacja (w chemii organicznej, proces prowadzący do otrzymania estrów przez reakcję chemiczną innych estrów z alkoholami (alkoholiza), kwasami (acydoliza) lub innymi estrami).
Oprac. Aleksandra Szymańska
Wsparcie dla OZE w nowym okresie programowania 2014-2020 / Lesław Janowicz
(Czysta Energia 2012 nr 7-8, s. 14-15)
Branża OZE, zwłaszcza energetyka wiatrowa i biomasowa, w latach 2010-2012 zanotowała dzięki wsparciu największy przyrost mocy zainstalowanej. Jednym z głównych dokumentów programowych na lata 2014-2020, stanowiących podstawę do podejmowania działań w nowym okresie programowania, jest Europa 2020. Zgodnie z tym dokumentem kierunki działań strategicznych mają obejmować: rozwój inteligentny, czyli rozwój oparty na wiedzy i innowacji; rozwój zrównoważony – wspieranie gospodarki efektywniej korzystającej z zasobów, bardziej przyjaznej środowisku i bardziej konkurencyjnej; rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu – wspieranie gospodarki o wysokim poziomie, zapewniającej spójność społeczną i terytorialną.
Główną strategią europejską dla wsparcia wzrostu i miejsc pracy jest Europa efektywnie korzystająca z zasobów. W tym dokumencie założono, że UE będzie dążyć do uniezależnienia naszego wzrostu gospodarczego od wykorzystania zasobów i energii, do ograniczenia emisji CO2, zwiększenia konkurencyjności oraz działań na rzecz większego bezpieczeństwa energetycznego.
Założone cele i strategie polityczne będą realizowane w ramach zatwierdzonych przez państwa członkowskie programów pomocowych. Ich struktura tematyczna interwencji, jak również rodzaj funduszu, są obecnie przedmiotem prac i zostaną określone w ramach Wspólnych Ram Programów strategicznych i przyjętych umów partnerskich.
Oprac. Aleksandra Szymańska
