Kampinowski Park Narodowy
- Szczegóły
- Kategoria: Ekologia i środowisko
Zielone płuca stolicy, czyli parę słów o Kampinoskim Parku Narodowym
Aby znaleźć się w Kampinoskim Parku Narodowym wystarczy niespełna pół godziny od centrum Warszawy. Stolica Polski jest jedną z dwóch w Europie oraz trzech na świecie metropolii tak blisko graniczących z chronionymi terenami.
Teren parku to wyjątkowe miejsce nie tylko ze względu na przyrodę i położenie, ale również na ciekawą historię, zabytki architektury i miejsca pamięci narodowej. Obszar Kampinoskiego Parku Narodowego jest pełen kontrastów, przenikają się tam różnorodne środowiska: wydmy porośnięte borami sosnowymi, podmokłe łąki oraz bagna. Miłośnicy i obserwatorzy życia zwierzęcego będą pocieszeni, bowiem na terenie parku występuje połowa rodzimej fauny (prawie 16,5 tys. gatunków zwierząt). Pośród 53 gatunków ssaków największy jest łoś, będący symbolem tego miejsca. Na parkowych ścieżkach można też spotkać sarny, dziki, jelenie, kuny, bobry, jenoty, lisy, rysie (1992 r. rozpoczęto w parku program reintrodukcji rysia; obecnie na wolności żyje około 10 rysiów). Z ptaków swoje ostaje mają: bocian czarny, czapla, żuraw, orzeł bielik, orlik krzykliwy.
Dokonujący się na przestrzeni ostatniego stulecia rozwój przemysłu oraz wzrost liczby ludności na świecie spowodowały niekorzystne zmiany w środowisku przyrodniczym. Skażone stanowiska glebowe, wodne i powietrze mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka, jak również zachwiać równowagę pomiędzy populacjami organizmów żywych zajmujących dane siedlisko. Dlatego bardzo ważne jest poszukiwanie nowych rozwiązań remediacji zagrożonych przestrzeni, spośród których coraz większego znaczenia nabierają metody biologiczne. Badania naukowe wykazały, że pewne gatunki roślin (lub ich odmiany) dzięki swoim specyficznym cechom posiadają zdolność pobierania i degradacji ksenobiotyków zanieczyszczających środowisko. Poprzez aktywny wpływ na zachodzące w naturze procesy fizyczne, chemiczne i biologiczne zmieniają je tak, aby umożliwić przebieg własnego cyklu życiowego. Co więcej rośliny te wyposażone w mechanizmy obronne pobierając, metabolizując i/lub koncentrując we własnych tkankach substancje toksyczne oczyszczają środowisko.