Pożegnania

Tadeusz Garbuliński - specjaliska z zakresu weterynarii

 

Prof. Tadeusz Garbuliński urodził się w 1920 roku w Strzemieszycach.  W 1953 roku po ukończeniu studiów weterynaryjnych przeniósł się do Wrocławia, na tamtejszą Wyższą Szkołę Rolniczą (obecny Uniwersytet Przyrodniczy), z którą związał swoje dalsze życie naukowe i zawodowe. Pięć lat później uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych, zaś w 1960 roku doktora habilitowanego w zakresie fizjologii zwierząt i farmakodynamiki. W 1965 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1973 roku profesora zwyczajnego.

Od początku swojej pracy na uczelni był bardzo zaangażowany w rozwój tamtejszego środowiska naukowego. Dał się poznać jako sprawny organizator i dobry wykładowca. W latach 1962-1964 pełnił funkcję prorektora, zaś w okresie 1965-1969 rektora Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu.  Stał też na czele Instytutu Nauk Fizjologicznych (1972-1982) oraz piastował stanowisko kierownika Katedry Farmakologii i Toksykologii (1961-1985) i Zakładu Farmakologii (1961-1990).

Tadeusz Garbuliński był wiceprzewodniczącym i sekretarzem naukowym wrocławskiego oddziału Polskiej Akademii Nauk, a także przewodniczącym Komitetu Nauk Weterynaryjnych. W 1997 roku otrzymał tytuł członka honorowego tegoż Komitetu. Należał do członków założycieli Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Naukowego, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego. Ponadto działał w Zrzeszeniu Lekarzy i Techników Weterynaryjnych, Polskim Towarzystwie Farmakologicznym, Polskim Towarzystwie Fizjologicznym, Polskim Towarzystwie Toksykologicznym, Polskim Towarzystwie Nauk Weterynaryjnych, Polskim Towarzystwie Magnezjologicznym i Wrocławskim Towarzystwie Naukowym.

W 1955 roku jako pierwszy na świecie opublikował hipotezę o leczniczym działaniu tlenku azotu, której weryfikacja, wskazała drogę amerykańskim naukowcom do odkrycia endogennego tlenku azotu, za który otrzymali Nagrodę Nobla. Jego zasługą było wprowadzenie immunofarmakologii do nauk weterynaryjnych.

Za swoją działalność na polu naukowym został odznaczony m.in.:  Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim, medalem Rodła i odznaką "Budowniczy Wrocławia". w 1995 roku ówczesna Akademia Rolnicza we Wrocławiu przyznała mu tytuł doktora honoris causa.

Prof. Tadeusz Garbuliński zmarł 22 lutego br. w Jeleniej Górze.

 

Maria Joanna Olszewska – biolog

 

Prof. Maria Olszewska urodziła się w 1929 roku. Jej specjalnością naukową była biologia komórki roślinnej oraz cytogenetyka molekularna. Od lat była związana z Katedrą Genetyki Ogólnej, Biologii Molekularnej i Biotechnologii Roślin Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1966-1969 piastowała stanowisko prodziekana, a w okresie 1969-1972 dziekana tejże katedry.

Aktywnie uczestniczyła w działalności Polskiej Akademii Nauk, pełniąc funkcje: członka prezydium, przewodniczącej i prezesa oddziału łódzkiego, przewodniczącej rad naukowych: Centrum Mikrobiologii i Wirusologii, Centrum Biologii Medycznej oraz Instytutu Biologii Medycznej.

Była też członkiem New York Academy of Sciences oraz Towarzystwa Naukowego, a także członkiem honorowym Warszawskiego, Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, oddziału łódzkiego Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików, Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Biologii Komórki.

Maria Olszewska była odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Była też laureatką wielu nagród m.in: Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Akademii Nauk czy Polskiego Towarzystwa Genetycznego. W 1999 Akademia Medyczna w Łodzi nadała jej tytuł doktora honoris causa.

Prof. Maria Joanna Olszewska zmarła 3 lutego br w Łodzi.

 

 

Stanisław Więckowski - specjalista z zakresu i biochemii fizjologii roślin

 

Prof. Stanisław Więckowski był wieloletnim pracownikiem Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownikiem Zakładów Biochemii Roślin oraz Fizjologii i Biochemii Roślin na Wydziale Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii tejże uczelni. Był też jednym z członków założycieli Polskiego Towarzystwa Biologii Eksperymentalnej Roślin. W latach 1974-1976 pełnił też funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Biologii Molekularnej UJ, a od 1987 roku przewodniczącego Rady Naukowej Zakładu Fizjologii Roślin PAN.

Był autorem wielu publikacji z zakresu fizjologii i biochemii roślin, redaktorem wydawnictw UJ oraz członkiem rad redakcyjnych wielu naukowych czasopism branżowych. Był cenionym pedagogiem i wychowawcą wielu pokoleń młodzieży.

Za swoje zasługi na polu naukowym został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżami: Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Prof. Stanisław Więckowski zmarł 22 marca br. w Krakowie.

 

 

Stanisław Uziak – specjalista z zakresu gleboznawstwa

 

Prof. Stanisław Uziak urodził się w 1926 roku w Woli Suchożeberskiej. Od 1946 roku był pracownikiem Wydziału Rolnego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Przez 4 lata był też zatrudniony w Wyższej Szkole Rolniczej w Lublinie (obecny Uniwersytet Przyrodniczy), po czym wrócił na wcześniej piastowane stanowisko.

Od 1964 roku aż do przejścia na emeryturę stał na czele Katedry Gleboznawstwa UMSC. W 1973 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1980 roku profesora zwyczajnego. W latach 1984-1987 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Brał udział w pracach wielu towarzystw i komitetów naukowych m.in.: Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego. Pełnił też funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Polish Journal of Soil Science”. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Był też laureatem wielu nagród naukowych.

Prof. Stanisław Uziak zmarł 17 lutego br. w Lublinie.

 

Marian Koziej – rektor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

 

Prof. Marian Koziej pochodził z Lubelszczyzny, ale całe swoje życie zawodowe i naukowe związał z regionem świętokrzyskim. Ukończył studia inżynierskie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, po czym kontynuował naukę w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie (obecny Uniwersytet Rolniczy), gdzie w 1965 roku otrzymał stopień doktora nauk rolniczych, zaś w 1975 roku tytuł doktora habilitowanego. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1993 roku.

Po przeniesieniu do Kielc początkowo znalazł zatrudnienie w Zakładzie Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, zaś później został samodzielnym pracownikiem w Instytucie Geografii Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. W trakcie swojej pracy na uczelni piastował stanowisko rektora, prorektora i dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. Przewodniczył też Radzie Naukowej Zespołu Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych.

Był autorem ponad 180 publikacji naukowych, których tematyka nie zamykała się w obrębie jednej dziedziny, co wyraźnie wskazywało na interdyscyplinarne zainteresowania profesora. W pracach dotyczących Gór Świętokrzyskich zwrócił uwagę na traktowany wcześniej marginalnie aspekt kompleksowej ochrony środowiska naturalnego. Podkreślał nie tylko przyrodnicze, ale też ekonomiczne znaczenie tego problemu. Zagadnienia podejmowane w jego pracy naukowej były najczęściej rezultatem gospodarczego i społecznego zapotrzebowania, a wyniki miały możliwość praktycznego wykorzystania. Dzięki prowadzonym przez niego szeroko zakrojonym dokumentacjom fizjograficznym możliwe było utworzenie Zespołu Parków Krajobrazowych Gór Świętokrzyskich.

Za osiągnięcia naukowe i twórczą pracę dla regionu był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Był posiadaczem wysokich odznaczeń resortowych i regionalnych w tym Złotego Krzyża Zasługi, Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Prof. Marian Koziej zmarł 28 marca br. w Kielcach.

 

 

Konrad Malicki – specjalista z zakresu weterynarii

 

Prof. Konrad Malicki były wieloletnim pracownikiem Wydziału Nauk Weterynaryjnych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, twórcą i kierownikiem Zakładu Wirusologii na tymże wydziale. Był wybitnym specjalistą w zakresie mikrobiologii i wirusologii weterynaryjnej, cenionym wychowawcą wielu pokoleń młodzieży akademickiej.

Za swoje zasługi na polu naukowym został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Był też wyróżniony Odznaką Honorową Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych „Merito Pro Societate” oraz Złotą Odznaką Honorową „Za Zasługi dla SGGW”.

Prof. Konrad Malicki zmarł 1 kwietnia br. w Warszawie.

 

 

Tadeusz Szczygielski – specjalista w zakresie szczegółowej uprawy roślin

 

Doc. dr Tadeusz Szczygielski był wieloletnim pracownikiem Katedry Szczegółowej Uprawy Roślin Wydziału Rolnictwa i Biologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, twórcą i kierownikiem Zakładu Kolekcji Rolniczych Roślin Uprawnych. Angażował się w działalność studenckich kół naukowych oraz przewodniczył wielu ogólnopolskim konkursom wiedzy rolniczej. Dał się też poznać jako wybitny i ceniony pedagog.

Za swoje osiągnięcia został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Staszica, Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Warszawy” i Odznaką Honorową „Za Zasługi dla SGGW”.

Doc. dr Tadeusz Szczygielski zmarł 20 stycznia br w Warszawie.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter