Produkcja zwierzęca
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Polska drobiową potęgą / Jan Bomberek, Anna Kurek
(Top Agrar Polska 2013 nr 1, s.28-34)
Polska zajmuje czołowe miejsce wśród unijnych producentów drobiu. W 2011 roku krajowa produkcja mięsa drobiowego przekroczyła 1,5 mln ton. Przewiduje się, że w 2012 roku może być jeszcze o 15 dość niskimi cenami żywca, przy stosunkowo wysokich cenach za pasze. Dlatego intensywnie rozwijająca się produkcja drobiu w dużej mierze opiera się na tzw. integratorach (superintegratorach i integratorach zrzeszających producentów drobiu kontraktami).
Obecnie, w Polsce działa ponad 200 zakładów mięsnych branży drobiarskiej. Produkcję brojlerów kurzych cechuje system wstawień. W trakcie trwającego 9 tygodni cyklu zwiększają one swoją masę ciała z 40 gram do 2,5 kilograma. W tym czasie zjadają około 4 kilogramów paszy. Każdy obiekt może być zasiedlony średnio 5,5 razy w roku.
Na ponad 40 procentowy wzrost cen jaj w ostatnim roku wpłynął nie tylko wzrost kosztów produkcji, ale też ograniczenie podaży, wynikające z wprowadzonych obostrzeń w utrzymaniu niosek. Pod koniec 2012 roku cena tego surowca w hurcie, w zależności od klasy, kształtowała się na poziomie 28-35 groszy,.
W ciągu ostatnich ośmiu lat eksport polskiego mięsa drobiowego uległ znacznemu wzrostowi. Według danych IERiGŻ, od stycznia do sierpnia 2012 roku sprzedaż polskiego drobiu za granicą zwiększyła się o 26 procent. Głównymi odbiorcami były przede wszystkim kraje UE (85 procent), z czego około 26 procent trafiło bezpośrednio do Niemiec.
Wzrost produkcji i spożycia drobiu jest widoczny na całym świecie. Według prognoz FAO produkcja mięsa drobiowego w 2012 roku kształtowała się na poziomie 104,5 mln ton i była wyższa o 2,2 procent niż w roku poprzednim. Największa skala wzrostu miała miejsce w Azji, natomiast czołowi potentaci – USA i Brazylia odnotowali nieznaczny spadek produkcji.
Na dobrym poziomie kształtuje się także eksport jaj. Co 12. jajko wyprodukowane w UE pochodzi z Polski. Jednak spadek produkcji tego surowca nie tylko w naszym kraju, ale i w całej UE wpłynął na wzrost cen. Powodem takiego stanu rzeczy była konieczność dostosowania się unijnych producentów do nowych wymagań z zakresu wielkości i wyposażenia klatek oraz wzrost cen pasz dla niosek.
Oprac. Joanna Radziewicz
Dopłaty bezpośrednie zależą od dobrostanu / Anna Hammermeister
(Top Agrar Polska 2013 nr 1, s.11)
Od 1 stycznia 2013 roku wysokość dopłat zależy od spełnienia przez gospodarstwo wymogów w zakresie dobrostanu zwierząt. W związku z tym Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi przygotowało projekt rozporządzenia, w którym zawarto, między innymi, katalog niezgodności z wymogami dla obszaru C oraz określono, kiedy następuje ich naruszenie.
Ujęte w projekcie niezgodności wynikają z nieprzestrzegania obowiązków związanych, między innymi, z grupowym utrzymaniem loch, zapewnieniem zwierzętom prawidłowego oświetlenia, natężenia hałasu i stężenia szkodliwych gazów, właściwym karmieniem czy zapewnieniem stałego dostępu do materiałów absorbujących uwagę.
Stwierdzenie niezgodności będzie wiązało się z obniżeniem kwoty dofinansowania, a nawet ich całkowitą utratą. Każdemu uchybieniu będzie odpowiadać odpowiednia liczba punktów karnych, których suma zostanie przeliczona na procent potrąceń płatności. Wysokość zmniejszenia płatności będzie też uwzględniać stopień zaniedbania wymogów ze strony rolnika.
Kontrole w gospodarstwach ubiegających się o przyznanie dofinansowania będą przeprowadzane przez Inspekcję Weterynaryjną według, opracowanych na podstawie rozporządzenia, list kontrolnych.
Oprac. Joanna Radziewicz
Wartość użytkowa, żywieniowa i kulinarna kaczki piżmowej (Cairina moschata) / Jacek Kijowski, Robert Kusterka, Anna Popiół
(Polskie Drobiarstwo 2013 nr 1, s.24-29)
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie hodowlą kaczki piżmowej. Wzrastającą popularność gatunek ten zawdzięcza szczególnej smakowitości mięsa i wysokiej wartości żywieniowej. W warunkach hodowli przyzagrodowej w polskich gospodarstwach wiejskich kaczka piżmowa jest popularna i ceniona, głównie z powodu wysokiej odporności na zmienne warunki środowiska, wszystkożerności, spokojnego usposobienia i atrakcyjnego wyglądu.
Gatunek ten charakteryzuje dymorfizm płciowy, oznaczający duże zróżnicowanie samca i samicy pod względem wielkości, budowy i umięśnienia ciała, który rzutuje na jakość sensoryczną mięsa i pożądalność konsumencką. Z wiekiem mięśnie ptaków stają się mniej kruche, mniej soczyste i mniej delikatne. W składzie chemicznym mięsa kaczek piżmowych przeważa udział białka (około 21 procent) nad tłuszczem (1,8 procent), przy czym z punktu widzenia żywieniowego uwagę zwraca też niski poziom cholesterolu, a wysoki cennych fosfolipidów.
Kaczka piżmowa ma bardziej wyrazisty i silniejszy aromat/smak niż inne rodzaje kaczek oraz charakteryzuje się mniejszą zawartością tłuszczu, co przekłada się między innymi na ich cenę, która z reguły jest nieco wyższa.
Z praktycznego punktu widzenia wysoka wartość kulinarna mięsa tych ptaków wynika z dużej smakowitości, związanej z dzikim pochodzeniem tego gatunku oraz cechami, wynikającymi ze sposobu życia w warunkach naturalnych. Duża ruchliwość osobników przekłada się na większą masę mięśniową i mniejszą zawartość tkanki tłuszczowej. Mięso kaczki piżmowej charakteryzuje się też stosunkowo niskim obkurczaniem i ubytkiem termicznym oraz niewielką ilością wytapianego tłuszczu podskórnego podczas obróbki termicznej, a co za tym idzie wysoką przydatnością technologiczną i kulinarną. Niewielka zawartość tłuszczu oraz bogactwo występujących w mięsie barwników, soli mineralnych, witamin i innych składników sprawia, że charakteryzuje się ono wysoką wartością odżywczą i może być uwzględniane w dietach kierunkowych.
Oprac. Joanna Radziewicz
