Płuca Warszawy, czyli piękno stołecznych parków
- Szczegóły
- Kategoria: Ekologia i środowisko
Parki i tereny zieleni urządzonej zajmują 8 procent powierzchni Warszawy. Pochodzą z różnych epok historycznych, reprezentują różne mody i style urządzania ogrodów, odzwierciedlają rozwój myśli, działających w naszym kraju, planistów i architektów krajobrazu oraz stanowią materialny dowód ogrodniczych tradycji Warszawy. Są również miejscem wypoczynku dla wielu mieszkańców stolicy.
Łazienki Królewskie
Łazienki Królewskie zajmują około 76 ha powierzchni i są podzielone na trzy odrębne ogrody: Ogród Królewski, Ogród Romantyczny (zwany Belwederskim) oraz Ogród Modernistyczny, które charakteryzują się swoistą stylistyką.
Ogród Królewski powstał w miejscu dawnego Zwierzyńca należącego do Stanisława Lubomirskiego, jako miejsce odosobnienia i odpoczynku. Zaprojektowanemu i wybudowanemu w tym celu pawilonowi na wyspie nadano nazwę Łaźnia, stąd określenie Łazienki Królewskie. Jednak to za sprawą Stanisława Augusta Poniatowskiego cały kompleks przybrał swą najciekawszą formę. Wcześniej duża część Łazienek miała charakter leśny i była wykorzystywana głównie do polowań, natomiast ostatni król Polski nadał im formę ogrodu angielskiego, w którym bardzo ważną rolę odgrywały zbiorniki wodne. Sadzawka okalająca Łaźnię została zamieniona w duży staw. Na terenie ogrodu posadzono nowe rośliny, wycięto stare olchy i zastąpiono je innymi gatunkami drzew – klonami, jesionami, topolami, orzechami, dębami i wierzbami, z czasem także kasztanowcami białymi. Co ciekawe na terenie Ogrodu Królewskiego pozostawiono duże połacie trawników i samotnie rosnące drzewa, by móc podziwiać ich piękno.
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zostało powołane rozporządzeniem Prezydenta RP z 28 czerwca 1924 r. Przez 90 lat LP przechodziły różne koleje losu… W latach 20-tych XX w. lasy polskie, zdewastowane działalnością trzech zaborców, trudno było scalić. Prawny i gospodarczy model polskiego leśnictwa ukształtował się w ciągu kilku następnych lat. W latach 30-tych pierwszy dyrektor Lasów Państwowych, Adam Loret, nakreślił wizję funkcjonowania gospodarstwa. Według niej las pełni wiele różnorodnych funkcji, a produkcja drewna jest tylko jedną z nich. W 1934 r., z jego inicjatywy, przeprowadzono modernizację LP, zmniejszając liczbę dyrekcji do dziewięciu. Liczba nadleśnictw wynosiła 434. Lasy Państwowe zajmowały wówczas powierzchnię ponad 3,3 mln ha.