COP 21 - Konferencja klimatyczna w Paryżu

Szczegóły
Kategoria: Ekologia i środowisko

195 krajów konwencji klimatycznej ONZ przyjęło w Paryżu porozumienie, które ma na celu zatrzymać globalne ocieplenie na poziomie „znacznie poniżej 2 stopni Celsjusza”. To pierwsza w historii umowa klimatyczna o takim zasięgu, ponadto na szczycie zebrała dobre noty.

Od 30 listopada do 12 grudnia 2015 r. trwała w Paryżu 21. sesja Konferencji Stron (COP 21) ramowej konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) oraz 11. sesja stron protokołu z Kioto (CMP 11). 12 grudnia strony wypracowały nowe światowe porozumienie klimatyczne. Nowa wyważona umowa zawiera plan działania służący zahamowaniu globalnego ocieplenia na poziomie „dużo poniżej 2°C”.

Główne elementy porozumienia paryskiego:

  • Cel długoterminowy: rządy zgodziły się, że należy zatrzymać wzrost średniej temperatury na świecie na poziomie dużo poniżej 2°C w stosunku do poziomu z czasów przedprzemysłowych i starać się, by było to nie więcej niż 1,5°C. Aby osiągnąć ten długoterminowy cel, strony będą dążyć do szczytu emisji gazów cieplarnianych „tak szybko, jak to możliwe”, uznając, że zabierze to więcej czasu krajom rozwijającym się. Potem, w drugiej połowie wieku, kraje mają dążyć do zrównoważenia emisji gazów cieplarnianych z ich pochłanianiem.
  • Wkład: przed konferencją i w trakcie jej trwania przedstawiono kompleksowe krajowe plany działań na rzecz redukcji emisji.
  • Dążenia: rządy postanowiły, co 5 lat deklarować swoje wkłady, tak by można było wyznaczyć ambitniejsze cel.
  • Przejrzystość: zgodziły się też – dla przejrzystości i nadzoru – referować sobie nawzajem i opinii publicznej, jak realizują swoje cele.
  • Solidarność: państwa UE i inne kraje rozwinięte będą kontynuować finansowanie działań klimatycznych, tak by pomóc krajom rozwijającym się redukować emisje i uodpornić się na skutki zmian klimatu.

Jednym z kluczowych elementów umowy jest zadeklarowana pomoc finansowa krajom rozwijającym się i najbardziej narażonym na skutki zmiany klimatu. Do 2020 r. pula środków finansowych dostępnych w ramach Zielonego Funduszu Klimatycznego ma osiągnąć 100 miliardów dolarów rocznie. Kraje rozwijające się mogą już teraz wnioskować o dotację działań mających na celu redukcje gazów cieplarnianych oraz adaptację do zmiany klimatu. Obecnie zatwierdzono 8 projektów na łączną kwotę 168 milionów dolarów.

Determinacja państw, by powstrzymać zmianę klimatu, jest ogromna. Po raz pierwszy cały świat jest gotowy do podjęcia wspólnego wysiłku na rzecz ograniczania negatywnego wpływu człowieka na klimat oraz transformacji gospodarek na model niskoemisyjny i bardziej zrównoważony.

 

Stanowisko UE w sprawie zmiany klimatu

Zmiana klimatu to ważna kwestia międzynarodowa. Bez działań ograniczających emisje gazów cieplarnianych temperatura na Ziemi prawdopodobnie podniesie się o 2°C w porównaniu z poziomem sprzed epoki przemysłowej, a do końca stulecia może być wyższa nawet o 5°C. Będzie to miało olbrzymi wpływ na krajobraz i na poziom mórz.

W pierwszym unijnym pakiecie działań klimatyczno-energetycznych, który przyjęto w 2008 r. wyznaczono trzy główne cele na 2020 r., które nazwano celami 20-20-20:

  • ograniczenie o 20% emisji gazów cieplarnianych,
  • zwiększenie do 20% udziału energii ze źródeł odnawialnych,
  • podniesienie o 20% efektywności energetycznej.

Przeciwdziałanie zmianie klimatu i redukcja emisji gazów cieplarnianych są zatem priorytetami UE. Jej przywódcy dążą zwłaszcza do tego, by gospodarka europejska stała się wysoce energooszczędna i niskoemisyjna. UE postawiła sobie też za cel zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych do roku 2050 o 80–95% w porównaniu z poziomem z lat 90-tych.

Pierwszy unijny pakiet działań klimatyczno-energetycznych, o którym wcześniej wspomniano, UE realizuje w dobrym tempie, ale do zagwarantowania inwestorom większej pewności konieczne były zintegrowane ramy na okres do 2030 r. UE zatwierdziła więc ramy polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030. Przedstawiono tam najważniejsze cele i środki polityki na lata 2020–2030.

UE i jej 28 państw członkowskich podpisały Ramową konwencję ONZ w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) i protokół z Kioto, a także nowe paryskie porozumienie klimatyczne.

Ramy polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 określają kierunek unijnej polityki w dziedzinie klimatu i energii na lata 2020-2030. Przewidują działania i cele polegające na zwiększeniu konkurencyjności, bezpieczeństwa i równowagi gospodarki i systemu energetycznego UE. Nowe zasady mają też sprzyjać inwestowaniu w ekotechnologie, co pomogłoby tworzyć miejsca pracy i podnosić konkurencyjność Europy.

Więcej o działaniach klimatycznych Rady UE:

  • 12 grudnia 2015. Nowe światowe porozumienie klimatyczne wypracowane w Paryżu. UN Framework Convention on Climate Change

http://unfccc.int/documentation/documents/advanced_search/items/6911.php?priref=600008831

Konkluzje Rady Europejskiej (23–24 października 2014)

http://register.consilium.europa.eu/doc/srv?l=PL&f=ST%20169%202014%20INIT

  1. Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu zrealizowała założony cel po raz pierwszy osiągając światowy kompromis w ramach ograniczenia zmian klimatu jako „porozumienie paryskie”, które przyjęto przy aklamacji niemal wszystkich państw. Regulacje powinny wejść w życie od 2020 r.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Źródła:

  • AURA 2016 nr 1
  • mos.gov.pl
  • cop21paris.org
  • chronmyklimat.pl
  • consilium.europa.eu

http://www.rp.pl/Konferencja-klimatyczna-Paryz-2015

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter