Choroby i ochrona roślin
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Wiosenne zwalczanie sprawców chorób rzepaku / Marek Korba, Ewa Jajor
(Agrotechnika 2014 nr 3, s.58-60)
W obecnym sezonie w uprawie rzepaku głównymi sprawcami porażeń roślin były grzyby należące do rodzaju Leptosphaeria i Alternaria wywołujące choroby takie jak sucha zgnilizna kapustnych i czerń krzyżowych. Zimowe warunki spowodowały zamieranie starszych liści lub ich częściowe uszkodzenia, które w niektórych przypadkach początkowały rozwój szarej pleśni. Badane rośliny najczęściej charakteryzowały się dobrze rozwiniętymi szyjkami korzeniowymi i tylko sporadycznie pojawiały się na nich nekrotyczne zmiany lub brunatne plamy. Powyższe zjawiska świadczą o porażeniu szyjek przez suchą zgniliznę kapustnych.
Wśród objawów wirusa Schmallenberg (SBV) można wymienić: spadek mleczności, biegunkę i wzrost ciepłoty ciała. Gatunkami zwierząt wrażliwymi na zakażenie SBV są przeżuwacze – gospodarskie i wolno żyjące. Główną konsekwencją zachorowalności są wady wzroku u nowo narodzonych zwierząt, ale również zaburzenia w rozrodzie, okresowy spadek mleczności czy lekkie biegunki. U bydła objawy te mogą być często niezauważone, natomiast straty w hodowli owiec i kóz mogą dotyczyć nawet 50 procent jagniąt. Oprócz bezpośrednich strat hodowlanych, zakażenia SVB uniemożliwiają też import żywego bydła, zarodków i nasienia.
Budżet na realizację Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2014-2020 r. dla Polski wynosi 42,4 mld euro, czyli o 8 proc. więcej niż na poprzednie 7 lat (39,2 mld euro). Na budżet WPR na lata 2014-2020 składają się środki na dopłaty bezpośrednie - 23,7 mld euro oraz PROW 2014-2020 - będzie ich 18,7 mld euro, w tym znajduje się 5,2 mld euro na rozwój infrastruktury na terenach wiejskich, które przekazane zostanie z funduszu przeznaczonego na Politykę Spójności.
Jakość skorupy jaja jest bardzo ważnym czynnikiem, mającym znaczenie zarówno w fizjologii rozwoju zarodka, jak również w aspekcie ekonomicznym produkcji jaj jako produktu spożywczego. Dla producenta jaj istotne jest, aby skorupa była wytrzymała na uszkodzenia, gdyż decyduje to o liczbie stłuczek, a tym samym bezpośrednio wpływa na ekonomikę produkcji. Uszkodzenia skorupy powodują znaczne ograniczenia, trwałości oraz przydatności spożywczej jaj.
Populacje pszczół i innych owadów zapylających spadają na całym świecie, w szczególności w Ameryce Północnej i Europie. Na przestrzeni ostatnich lat, w okresie jesienno-zimowym śmiertelność rodzin pszczelich w Europie wynosiła średnio około 20 proc. - przy szerokim zakresie wartości od 1,8 proc. do 53 proc. w zależności od kraju.
Sytuacja w mleczarstwie systematycznie się poprawia. Rok 2013 był dla mleczarstwa światowego zdecydowanie lepszy od poprzedniego, chociaż nie ominęły go problemy. W minionym roku mleczarstwo światowe napotykało wiele przeszkód, głównie natury klimatycznej. Pierwszy kwartał 2013 r. charakteryzowała względna stabilizacja. Kolejne miesiące wskazywały na korzystne tendencje wzrostowe dla obszarów, które były wstanie dostarczyć surowiec i półprodukty na rynek. Momentem zwrotnym okazał się przełom marca i kwietnia, kiedy zaczęły systematycznie wzrastać ceny podstawowych produktów mlecznych tj. masło i mleko w proszku.
Na świecie odnotowano w ostatnim czasie gwałtowny wzrost kłusownictwa i nielegalnego handlu gatunkami dzikiej fauny i flory. Na przykład w 2013 r. kłusownicy upolowali ponad tysiąc nosorożców w Republice Południowej Afryki, podczas gdy w 2007 r. jedynie trzynaście. Unia Europejska jest ważnym docelowym rynkiem zbytu i ważnym punktem tranzytowym dla nielegalnych produktów z dzikiej fauny i flory, a zorganizowana przestępczość odgrywa w tej dziedzinie coraz większą rolę. Przestępstwa przeciw dzikiej faunie i florze przynoszą znaczne zyski, a sukcesy w ich ściganiu odnotowuje się rzadko. Wzrost skali problemu wywołał zapytania dotyczące tego, w jaki sposób Unia może skuteczniej zwalczać nielegalny handel gatunkami dzikich zwierząt i roślin. Komisja Europejska chce obecnie poznać zdanie ekspertów i obywateli UE na dziesięć kwestii związanych z nielegalnym handlem gatunkami dzikiej fauny i flory, w tym na temat adekwatności obowiązujących ram prawnych, narzędzi, które mogłyby okazać się pożyteczne w zwalczaniu tego problemu, sposobów udzielania pomocy szczególnie przez Unię Europejską, wzbogacania stanu naszej wiedzy i zasobów danych oraz na temat ewentualnego wprowadzenia surowszych kar.
Nową grupę środków wspomagających uprawę stanowią nawozy i stymulatory wzrostu zawierające aminokwasy. Pozwalają one na zmniejszenie wydatku energetycznego roślin i przyspieszenie tempa ich wzrostu. Czas pobierania składników pokarmowych z nawozów jest bardzo krótki (2-4 godziny), a ich wykorzystanie jest blisko 100-procentowe. Aminokwasy wpływają na wzrost zawartości chlorofilu i intensyfikację fotosyntezy, stymulują pobieranie makro- i mikroskładników pokarmowych, pobudzają rozwój systemu korzeniowego, wykazują działanie antystresowe, ograniczają wpływ niekorzystnych warunków środowiskowych oraz zwiększają tolerancję roślin na czynniki patogeniczne. Najaktywniejsze biologicznie i najcenniejsze są czyste, wolne L-aminokwasy, uzyskiwane w procesie hydrolizy enzymatycznej białek roślinnych, jak tryptofan, kwas glutaminowy, glicyna, arginina, alanina, lizyna, metionina, prolina i hydroksyprolina.