Rośliny ozdobne

Oczary / Mieczysław Czekalski

(Zieleń Miejska 2012 nr 2, s. 26)

 

Oczary należą do rzadko spotykanych w naszym kraju krzewów ozdobnych kwitnących zimą i jednocześnie wytrzymałych na mrozy. Charakteryzują się one oryginalnymi kwiatami, zbudowanymi z czterech bardzo wąskich płatków, o barwie żółtej, kremowej, purpurowej lub czerwonej.

Oczar japoński tworzy krzewy o wysokości do 2,5 metra. Ich liście mają barwę ciemnozieloną, a przed jesiennym opadnięciem – żółtą, ich spodnią część pokrywają włoski. Kwiaty są koloru żółtego lub purpurowego. Kwitnienie przypada na okres od marca do kwietnia. Spotykana jest również odmiana żółtopurpurowa, o szkarłatnoczerwonych jesiennych liściach.

Oczar omszony osiąga wysokość do 3 metrów. Ma duże, ciemnozielone, omszone liście, które jesienią przybierają kolor żółty. Kwiaty mają barwę złocistożółtą, u nasady lekko czerwonawą. Kwitną w okresie od stycznia do marca i mają bardzo przyjemny zapach.

Oczar pośredni jest mieszańcem dwóch poprzednich gatunków. Jego odmiany należą do najczęściej uprawianych w naszym kraju. Zalicza się do nich odmiany: „Arnold Promise”, „Diane”, „Feuerzauber”, „Jelena”, „Pallida”, „Ruby Glow” i „Westerstede”.

Oczary wymagają gleb żyznych, o odczynie lekko kwaśnym. Dobrze rosną na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, zabezpieczonych przed działaniem mroźnych wiatrów. W warunkach klimatycznych naszego kraju krzewy te nie są całkowicie odporne na mróz i zwłaszcza młode potrzebują ochrony. Ich niezwykła pora kwitnienia sprawia, że stanowią one piękną ozdobę parków i innych obiektów zieleni miejskiej.

Ciekawostką biologiczną oczarów jest zjawisko egzochorii, polegające na nagłym otwieraniu się dojrzałych owoców i wyrzucaniu czarnych nasion, na odległość nawet 10 metrów.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

 

 

Rośliny z probówki / Agata Woźnicka

(Mój Piękny Ogród 2012 nr 3, s. 65)

 

Rozmnażanie in vitro polega na odtwarzaniu roślin z ich fragmentów (organów, komórek, tkanek), nazywanych eksplantatami. Zabieg ten jest przeprowadzany w sterylnych, ściśle kontrolowanych warunkach, na specjalnych pożywkach.

Metoda ta pozwala na uzyskanie sadzonek dobrej jakości, wolnych od chorób i szkodników. Mikrosadzonki bardzo długo przeżywają w chłodniach, dlatego ich produkcja może trwać cały rok.

Mikrorozmnażanie wymaga odpowiedniego laboratorium, sprzętu i eksplantatów. Cały proces rozpoczyna się od przygotowania pożywki, na którą wszczepia się materiał roślinny. Z małych fragmentów roślin powstają liczne pędy, które można wykorzystywać do dalszego rozmnażania. Zmiana składu pożywki zapobiega tworzeniu się tzw. wieloroślinek oraz stymuluje rozwój korzeni. Ostatni etap produkcji polega na wysadzeniu roślin z kultur in vitro od odkażonego podłoża oraz ich aklimatyzacja do warunków uprawy.

Polska jest liderem w produkcji roślin rozmnażanych metodą in vitro. Dominują w niej gatunki ozdobne i rośliny doniczkowe. Namnaża się także byliny, rośliny cebulowe oraz drzewa i krzewy ozdobne.

Nowoczesna technologia pozwala także na tworzenie „banków genów”. Są to zbiory eksplantatów z okazów o szczególnych cechach lub gatunków ginących, które w razie potrzeby można szybko, masowo namnożyć i wprowadzić do środowiska naturalnego.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

 

Jaskier azjatycki / Katarzyna Wróblewska

(Mój Piękny Ogród 2012 nr 3, s. 67)

 

Jaskier azjatycki to jedna z najbardziej efektownych i wszechstronnych roślin wiosennych. W stanie naturalnym występuje jako bulwiasta bylina, rozkwitająca wiosną czerwonymi lub różowymi kwiatami. U odmian uprawnych kwiaty mogą mieć różne barwy: różową, czerwoną, białą, pomarańczową lub mieszaną.

Rośliny te można hodować w pojemnikach, glinianych donicach lub koszkach. Dobrze komponują się z innymi kwiatami, np.: bratkami, niezapominajkami, pierwiosnkami, hiacyntami, tulipanami czy narcyzami. Ich kwitnienie przypada na kwiecień, co czyni z nich wspaniały element dekoracji wielkanocnych. Warto jednak pamiętać, że zbyt długo przetrzymywane w pomieszczeniu zaczynają przedwcześnie przekwitać.

W okresie letnim część naziemna roślin zamiera, przeczekując upały w postaci niedużych bulw korzeniowych. W warunkach klimatycznych naszego kraju konieczne jest wykopanie bulw przed nadejściem zimy i przeniesienie ich pomieszczeń o temperaturze 8-100C. Przed kolejnym posadzeniem do gruntu, w kwietniu następnego roku, dobrze jest wcześniej namoczyć bulwy, co przyspiesza ich rozwój.

Jaskry azjatyckie dobrze rosną w zacisznych, ciepłych i słonecznych miejscach, na glebach świeżych, przepuszczalnych, o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Z bulw przeznaczonych do przechowywania usuwa się przekwitające kwiaty oraz zaprzestaje podlewania po zakończonym kwitnieniu. Wykopuje się je wkrótce po zaschnięciu liści.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter