Pożegnania

Szczegóły

Kategoria: Pożegnania

Jan Marian Włodek, syn Jana, agronoma, dyplomaty, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i Zofii Gotz-Okocimskiej urodził się 26 stycznia 1924 roku w Krakowie. Podczas II wojny światowej był łącznikiem Armii Krajowej o pseudonimie "Balaton". W tym czasie rozpoczął też konspiracyjne studia z zakresu rolnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1946 roku. Stopień doktora nauk biologicznych otrzymał na podstawie pracy "Zastosowanie korelacji i regresji czystej jako metody badawczej gospodarstw rolnych ze szczególnym uwzględnieniem krakowianów", którą napisał po wyrzuceniu z uczelni za działalność w Caritas Academica.

Swoją działalność naukową rozpoczął w Pracowni Rybackiej UJ. Od 1952 roku pracował w sekcji Rybackiej Polskiej Akademii Umiejętności, a następnie aż do przejścia na emeryturę w Zakładzie Gospodarki Stawowej PAN (późniejszym Zakładzie Biologii Wód PAN).

Profesor Jan Włodek zajmował się między innymi hodowlą karpi na terenie gospodarstw doświadczalnych na Śląsku, wprowadzając nowe linie, np.: karpi niebieskich. Prowadził też dokumentacyjne badania ichtiofaunistyczne w rzekach południowej Polski. Był jednym z założycieli i wieloletnim przewodniczącym krakowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego, członkiem Komisji Biologicznej przy oddziale PAN, Rady Naukowej Zakładu Biologii Wód PAN oraz Zakładu Doświadczalnego Gospodarki Stawowej PAN w Gołyszu. Aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego oraz Fundacji "Polskie Kresy Wschodnie – Dziedzictwo i Pamięć". Przez wiele lat pracował też w redakcji czasopisma "Acta Hydrobiologica".

Profesor Jan Marian Włodek zmarł 26 maja br. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Zbigniew Podbielkowski urodził się 3 lutego 1921 roku w Ostrowi Mazowieckiej. Był absolwentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego oraz Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora uzyskał w 1959 roku, natomiast profesora nauk przyrodniczych w 1990 roku. Swoją karierę naukową związał z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie przez wiele lat kierował Zakładem Fitogeografii (obecny Zakład Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska). W latach 1972-1975 pełnił też funkcję prodziekana Wydziału Biologii UW.

Profesor Zbigniew Podbielkowski zajmował się szeroko pojętymi zagadnieniami botanicznymi, które obejmowały zarówno biologię, jak i ekologię roślin. Dużą część swojej pracy poświęcił roślinom użytkowym, a zwłaszcza roślinom jadalnym. Prowadził też szeroko zakrojone badania nad glonami i roślinami wodnymi. Ze względu na wszechstronność swoich zainteresowań, nie udało mu się opisać żadnego nowego gatunku glona, ale odkrył szereg nowych stanowisk dotąd nienotowanych na danym terenie.

Był autorem wielu cennych publikacji naukowych z zakresu szeroko rozumianej ekologii roślin i glonów oraz podręczników akademickich, które do dziś nie tracą na swojej aktualności. Swoją osobowością kształtował obraz polskiej botaniki i ekologii roślin, wychowując kolejne pokolenia naukowców.

Profesor Zbigniew Podbielkowski był członkiem Polskiego Towarzystwa Botanicznego oraz Komitetu Botaniki PAN. Pracował też w redakcji czasopisma "Monographie Botanicae".

Zmarł 22 maja br. w Warszawie.

Witold Buchwald urodził się w 1915 roku. Studiował na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracę doktorską na tej samej uczelni obronił w 1961 roku, a osiem lat później uzyskał tytuł doktora habilitowanego w zakresie ochrony i ekonomiki produkcji zwierzęcej w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie (obecny Uniwersytet Warmińsko-Mazurski). Jego zainteresowania naukowe dotyczyły organizacji, ekonomiki, techniki i technologii chowu zwierząt oraz ich obrotu.

Jego praca zawodowa była związana z przemysłem mięsnym i drobiarskim. Był współtwórcą powojennego przemysłowego tuczu i uboju drobiu, inicjatorem wielu nowatorskich rozwiązań technicznych w zakresie projektowania i wyposażenia ubojni i tuczarni. Z wielkim zaangażowaniem uczestniczył w działaniach związanych z modyfikacją typów użytkowych zwierząt rzeźnych zgodnych z zapotrzebowaniem przemysłu mięsnego. Wprowadził zmiany do systemu klasyfikacji zwierząt rzeźnych, co wpłynęło na poprawę ich podaży jakościowej.

Od 1974 roku mocniej zaangażował się w działalność naukową. Pracował kolejno w Instytucie Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego, Instytucie Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Spożywczego oraz Instytucie Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Opracował zasady punktowej klasyfikacji tusz wołowych, a także zasady prognozowania skupu trzody mięsno-słoninowej i bydła przy zastosowaniu metod statystycznych.

Witold Buchwald zajmował się także działalnością dydaktyczną. Wykładał w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie (obecny Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny), Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz na kursach specjalistycznych organizowanych przez Centralę Przemysłu Mięsnego i Naczelną Organizację Techniczną. Wchodził w skład komitetów redakcyjnych periodyków takich jak: "Gospodarka Mięsna", "Przegląd Hodowlany" czy "Nowe Rolnictwo".

Witold Buchwald zmarł 15 maja br w Warszawie.

Maria Joanna Radomska urodziła się 9 grudnia 1925 roku w Warszawie. Była absolwentką Wydziału Rolnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Działalność zawodową rozpoczęła w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Siejnik na Mazurach, a następnie przeniosła się do Warszawy i podjęła pracę w Zakładzie Hodowli Doświadczalnej Zwierząt PAN, gdzie uzyskała stopień doktora nauk rolniczych. W 1979 roku została mianowana profesorem zwyczajnym. W latach 1966-1972 piastowała stanowisko dziekana Wydziału Zootechnicznego SGGW. W czerwcu 1981 roku została wybrana Rektorem tejże uczelni i pełniła tę funkcję przez dwie kadencje. Była pierwszą kobietą rektorem w Polsce.

Najważniejszymi kierunkami pracy naukowej profesor Marii Radomskej były genetyka i hodowla zwierząt, a przede wszystkim genetyczno-hodowlane badania nad owcami. Współpracowała z zagranicznymi placówkami naukowymi jak francuską INRA, Europejską Federacją Zootechniczną i wieloma innymi Była autorką wielu rozpraw, ekspertyz, prac projektowych, podręczników i skryptów z tej dziedziny.

Prof. Maria Joanna Radomska zmarła 23 czerwca br. w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim.

Krzysztof Andrzej Jędrzejko urodził się 10 października 1945 roku w Kozach. Ukończył Wydział Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po studiach odbył roczny staż naukowo-dydaktyczny w Katedrze Systematyki i Geografii Roślin, a od 1975 roku przebywał na półrocznym stażu specjalistycznym z zakresu briologii w Instytucie Botaniki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Rok później uzyskał stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych w Instytucie Botaniki Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego, w 1986 roku stopień doktora habilitowanego, w 2001 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, zaś w 2007 roku profesora zwyczajnego nauk biologicznych.

Profesor Krzysztof Jędrzejko był kierownikiem Pracowni Botaniki Farmaceutycznej i Leku Roślinnego, Katedry i Zakładu Botaniki Farmaceutycznej i Zielarstwa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Był też pracownikiem filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej. W latach 1993-1996 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Farmaceutycznego i Oddziału Analityki Medycznej ŚUM w Sosnowcu.

Profesor Krzysztof Jędrzejko był wybitnym specjalistą z zakresu botaniki farmaceutycznej i zielarstwa ogólnego, briologii oraz geobotaniki, autorem licznych monografii i prac naukowych, których tematyka dotyczyła czterech głównych dziedzin przyrodoznawstwa: florystyki i fitosocjologii roślin naczyniowych, mszaków, analizy zasobów i specyfiki farmakologicznej roślin leczniczych, a także badań geobotanicznych, projektowania i waloryzacji obiektów chronionych.

Profesor Krzysztof Andrzej Jędrzejko zmarł 17 czerwca br w Sosnowcu.

Oprac. Joanna Radziewicz