Pożegnania
- Szczegóły
- Kategoria: Pożegnania
Prof. dr hab. Edmund Niemczyk, wybitny naukowiec, współtwórca i organizator badań nad biologiczną ochroną roślin urodził się 9 sierpnia 1933 roku w Sosnowcu. Był absolwentem Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (studia inżynierskie) oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (studia magisterskie, doktorat, habilitacja). Przez wiele lat był związany z Instytutem Sadownictwa w Skierniewicach. Pełnił tam funkcję dyrektora Sadowniczego Zakładu Doświadczalnego w Brzeznej, zastępcy dyrektora Instytutu ds. naukowych oraz kierownika Pracowni Biologicznych Metod Walki ze Szkodnikami w Zakładzie Ochrony Roślin.
Szczególnym obszarem zainteresowań Profesora były entomologia i akarologia sadownicza oraz określenie występowania i roli ważniejszych owadów i roztoczy drapieżnych w sadach, ustalenie selektywności pestycydów dla różnych grup entomofagów. Był również inicjatorem i organizatorem integrowanej produkcji owoców w Polsce.
O osiągnięciach profesora Edmunda Niemczyka świadczy jego bogaty dorobek naukowy w postaci dziesiątków prac i setek artykułów naukowych i popularnonaukowych. Za wybitne zasługi na polu nauki i upowszechniania wyników badań został wyróżniony wieloma odznaczeniami resortowymi i państwowymi, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Profesor Edmund Niemczyk zmarł 31 marca br. w Skierniewicach i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Miejskim.
Prof. dr hab. Michał Gromisz, był długoletnim pracownikiem Oddziału Pszczelnictwa w Puławach wchodzącego w skład Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Przeszedł tam przez wszystkie szczeble kariery zawodowej. Zaczynał na stanowisku asystenta, następnie starszego asystenta, a po obronie pracy doktorskiej w 1967 roku pełnił funkcję adiunkta i kierownika Pracowni Genetyki i Hodowli Pszczół.
Przedmiotem zainteresowań Profesora była szeroko rozumiana hodowla i selekcja pszczół. Był twórcą metody określania czystości rasowej oraz oceny wartości użytkowej i hodowlanej tych owadów. Opracował morfologiczno-matematyczne modele populacji pszczoły krajowej. Zajmował się również zagadnieniami dotyczącymi hodowli matek pszczelich w Polsce, badaniami z zakresu fenologiczno-rolniczych warunków prowadzenia pasiek krajowych oraz wpływem pestycydów na zdrowie pszczół.
Efektem pracy naukowej Profesora były liczne publikacje naukowe i popularno-naukowe z zakresu hodowli pszczół, w tym 15 wydań książkowych. Za wybitne zasługi dla nauki polskiej otrzymał wiele odznaczeń i nagród resortowych i państwowych, w tym Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi.
Prof. Michał Gromisz zmarł 10 maja br. w Puławach i został pochowany na tamtejszym cmentarzu komunalnym.
dr Marian Lorencowicz urodził się 27 lipca 1921 roku w Nowym Targu. Wychował się w Podwilku w patriotycznej rodzinie pochodzącej ze Spisza. Był absolwentem Wydziału Rolniczego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Podczas studiów pełnił funkcję prezesa Koła Młodzieży Spisko-Orawskiej im. Halczyna i Borowego w Warszawie. W późniejszych latach m.in. dzięki jego wsparciu w Liceum Pedagogicznym w Zakopanym założono Związek Młodzieży Spisko – Orawskiej. W 1964 roku uzyskał tytuł doktora nauk rolniczych Wydziału Rolniczego Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie. Był specjalistą w zakresie ekonomiki rolnictwa. Kierował Zakładem Ekonomiki i Organizacji Gospodarstw Rolniczych (1970-1986) oraz Zakładem Organizacji Gospodarstw (1986-1991). Był Zastępcą Dyrektora Instytutu Ekonomiki i Organizacji Rolnictwa Wydziału Rolniczego (1975-1980). Zasiadał w Komitecie Ekonomiki Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk (1969-1987), był Przewodniczącym Lubelskiego Oddziału Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa (1971-1976).
Marian Lorencowicz został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i wieloma Złotymi Odznakami Towarzystw Naukowych.
Zmarł 17 maja br. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Podwilku.
