Pożegnania

Szczegóły

Kategoria: Pożegnania

Prof. dr hab. Alicja Irena Breymeyer, urodziła się 20 października 1932 roku w Siedlcach. Przez 40 lat była zawodowo związana z Instytutem Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, gdzie kierowała Zakładem Geoekologii i w 1987 uzyskała tytuł profesora. Była koordynatorem wielu międzynarodowych projektów badawczych realizowanych na całym świecie. Pełniła funkcję przewodniczącej Komitetu Narodowego UNESCO-MAB przy prezydium PAN. Była niezwykle zaangażowana w proces tworzenia krajowych i transgranicznych rezerwatów przyrody.

Dorobek naukowy prof. Alicji Breymeyer stanowią liczne prace z zakresu ekologii, ochrony ekosystemów lądowych, geografii, jak również materiały dotyczące monitoringu ekologicznego, krążenia węgla organicznego w przyrodzie oraz procesów dekompozycji materii organicznej.

Prof. Alicja Breymeyer zmarła 31 stycznia br. Została pochowana na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Dr Urszula Janicka - Krzywda była cenioną etnografką, badaczką kultury ludowej Karpat, folklorystką, dziennikarką, pedagogiem i konsultantem zespołów folklorystycznych. Urodziła się 22 maja 1949 roku w Zawoi na Żywiecczyźnie. W 1972 roku ukończyła studia etnograficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1997 roku uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na podstawie rozprawy doktorskiej pt.: „Postać Matki Bożej w folklorze słownym Polskiego Podkarpacia”. Przez wiele lat pracowała w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, następnie w Muzeum Etnograficznym im. Seweryna Udzieli w Krakowie oraz jako etnograf w Spółdzielni Rękodzieła Ludowego i Artystycznego "Makowianka" w Makowie Podhalańskim.

Głównym tematem jej zainteresowań badawczych była kultura ludowa Karpat: obrzędy, magia, wierzenia, a także folklor słowny. W swoich pracach dużo miejsca poświęciła zagadnieniom zbójnictwa karpackiego, tradycji pasterskich, kultury Górali Babiogórskich oraz przejawom religijności ludowej. Osobnym tematem jej badań była kultura górników solnych oraz wierzenia, zwyczaje i religijność tej grupy zawodowej. Publikowała także książki o charakterze beletrystycznym związane z tradycyjną kulturą górali. Była też autorką wierszy.

Urszula Janicka - Krzywda przez wiele lat pracowała na rzecz stowarzyszeń i organizacji regionalnych, zwłaszcza działających na terenie zamieszkanym przez Górali Babiogórskich i na Orawie. Sprawowała opiekę merytoryczną nad zespołami regionalnymi prezentującymi folklor babiogórski. Znaczącym efektem jej prac było odtworzenie i przywrócenie w regionie zapomnianego  stroju Górali Babiogórskich. Była członkiem jury Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem. Przez 2 lata pełniła funkcję przewodniczącej.

Jako pracownik muzealnictwa w 2001 roku otrzymała tytuł kustosza dyplomowanego. W latach 1994-2005 sprawowała funkcję redaktora naczelnego „Rocznika Muzeum Etnograficznego w Krakowie”. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oraz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.

Za swoje zasługi dla nauki i kultury otrzymała szereg nagród i wyróżnień, m.in: odznakę Zasłużony Działacz Kultury, Złoty Krzyż Zasługi, Laur Babiogórski oraz Nagrodę im. Oskara Kolberga za szczególne zasługi i działania na rzecz kultury ludowej.

Dr Urszula Janicka - Krzywda zmarła 25 stycznia br. w Zawoi.

Prof. Czesław Szafrański urodził się 7 lutego 1953 roku w Plebankach. W 1978 roku ukończył Wydział Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej w Poznaniu. W 1968 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie melioracji wodnych, w 1994 roku tytuł doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie kształtowania środowiska na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej we Wrocławiu, a w 2000 roku tytuł naukowy profesora nauk rolniczych.

Profesor Czesław Szafrański przeszedł przez wszystkie etapy rozwoju kariery naukowej na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, począwszy od asystenta poprzez adiunkta, profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego. Był kierownikiem Katedry Melioracji i Kształtowania Środowiska, a następnie Dyrektorem Instytutu Melioracji, Kształtowania Środowiska i Geodezji. Przez dwie kadencje (2002 - 2008) pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska, a od 2008 roku do przedwczesnej śmierci sprawował funkcję Prorektora ds. Kadr i Rozwoju Uczelni.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Melioracyjnego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych, Zespołu Gospodarowania Zasobami Wodnymi Komitetu Melioracji i Inżynierii Środowiska Rolniczego PAN. Aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Nauk Rolniczych Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Komisji Badań Czwartorzędu „Oddziału Poznańskiego PAN”, Europejskiego Towarzystwa Ochrony Gleb z siedzibą w Trier i Sekcji „Gospodarki wodnej i leśnej oraz kształtowanie obszarów rolniczych i leśnych” (PO6H) KBN. Od 2003 roku był też członkiem Komitetu Melioracji i Inżynierii Środowiska Rolniczego PAN.

Dorobek naukowy Profesora Czesława Szafrańskiego obejmuje łącznie ponad 260 pozycji, w tym około 170 prac opublikowanych oraz 90 prac niepublikowanych: studialno-badawczych, projektów, ekspertyz i opinii naukowych. Głównym obszarem jego działalności naukowej były melioracje i gospodarka wodna gleb. Zajmował się zwłaszcza takimi zagadnieniami jak: ustalenie hydrologicznych i hydraulicznych danych do projektowania drenowań, gospodarki wodnej gleb w terenach młodoglacjalnych, oddziaływaniem urządzeń wodno-melioracyjnych i zabiegów agromelioracyjnych na stosunki wodne gleb, występowaniem erozji wodnej gleb oraz gospodarką wodną rekultywowanych rolniczo gruntów pogórniczych.

Profesor Czesław Szafrański był bardzo cenionym i uznanym nauczycielem akademickim. Wypromował 60 magistrów i był opiekunem w 4 ukończonych przewodach doktorskich. Recenzował 12 prac doktorskich i habilitacyjnych oraz 15 wniosków o nadanie tytułu lub mianowanie na stanowisko profesora.

Za wybitne osiągnięcia naukowe, organizacyjne i dydaktyczne został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Profesor Czesław Szafrański zmarł 17 stycznia br. w Poznaniu.

Oprac. Joanna Radziewicz