Choroby i ochrona roślin

Wiosenne zwalczanie sprawców chorób  rzepaku / Marek Korba, Ewa Jajor

(Agrotechnika 2014 nr 3, s.58-60)

 

W obecnym sezonie w uprawie rzepaku głównymi sprawcami porażeń roślin były grzyby należące do rodzaju Leptosphaeria i Alternaria wywołujące choroby takie jak sucha zgnilizna kapustnych i czerń krzyżowych. Zimowe warunki spowodowały zamieranie starszych liści lub ich częściowe uszkodzenia, które w niektórych przypadkach początkowały rozwój szarej pleśni. Badane rośliny najczęściej charakteryzowały się dobrze rozwiniętymi szyjkami korzeniowymi i tylko sporadycznie pojawiały się na nich nekrotyczne zmiany lub brunatne plamy. Powyższe zjawiska świadczą o porażeniu szyjek przez suchą zgniliznę kapustnych.

 

Innym problemem w uprawie rzepaku jest erozja korzenia na głębokości około 4 cm, która może być spowodowana różnicą temperatur między dniem a nocą lub działalnością larw śmietki kapuścianej. W rejonach intensywnej uprawy rzepaku, rolnicy borykają się również z problemami spowodowanymi przez kiłę kapusty.

Suchą zgniliznę kapustnych, czerń krzyżowych i szarą pleśń można zwalczyć za pomocą fungicydów w fazie wydłużania pędu. W najbliższym czasie rolnicy zajmujący się uprawą rzepaku powinni przeprowadzić nawożenie azotem. Ważne jest również prowadzenie szczegółowego monitoringu plantacji pod kątem występowania chorób i szkodników i w razie potrzeby wykonanie oprysków przy użyciu odpowiedniego środka.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

 

Ochrona chemiczna strączkowych / Remigiusz Waligóra, Jerzy Szukała

(Agrotechnika 2014 nr 3, s.62-63)

Uprawa roślin strączkowych cieszy się coraz większą popularnością, chociaż wielu producentów boryka się z problemami związanymi z ochroną chemiczną grochu i łubinu. Obecnie nie ma żadnego zarejestrowanego środka ochrony roślin zwalczającego, np. antraknozę w łubinie lub czekoladową plamistość w bobiku. Jedynym dopuszczonym do użytku fungicydem jest zaprawa chroniąca przed zgorzelą siewek – Vitawax 200 FS.

Jednym z największych problemów w uprawie roślin strączkowych jest ochrona plantacji przed zachwaszczeniem, które ma wpływ na spadek plonów i ich niską jakość. Dlatego koniecznością staje się zastosowanie herbicydów. Herbicydy zalecane do powschodowego stosowania są skuteczne w przypadku dużej wilgotności gleb. Problem pojawia się, gdy gleba jest przesuszona. Wówczas ich skuteczność jest mniejsza i zachodzi konieczność zastosowania środków po wschodach roślin.

Artykuł zawiera tabele z wykazem pestycydów zalecanych do stosowania w przypadku uprawy bobiku, grochu siewnego i łubinu, na poszczególnych etapach  wzrostu roślin.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

Niepokojące objawy na rozsadzie warzyw kapustnych / Jacek Nawrocki

(Warzywa 2014 nr 2, s.68-69)

Podczas produkcji rozsady warzyw konieczne jest zapewnienie roślinom odpowiednich warunków środowiskowych (temperatury, wilgotności gleby, dostępu do światła) oraz skuteczną ochronę przed patogenami. Do niepokojących objawów na rozsadzie warzyw kapustnych zalicza się:

  • Uszkodzenia liścieni i siewek, które mogą wystąpić po zastosowaniu zbyt wysokiej dawki zaprawy nasiennej lub użyciu nieodpowiedniego preparatu do zaprawiania roślin.
  • Zahamowanie wzrostu i zamieranie liścieni spowodowane przez chlor.
  • Zamieranie siewek i powstawanie pustych miejsc, które często przyczyniają się do wystąpienia zgorzeli siewek.
  • Przewracanie się młodych roślin spowodowane przewężeniem nasady łodygi, tuż nad powierzchnią podłoża, w wyniku działalności patogenów wewnętrznych struktur łodyg lub na skutek powschodowej zgorzeli siewek.
  • Pojawienie się żółtych nieregularnych plam na górnej stronie liści, które mogą być objawem mącznika rzekomego.
  • Występowanie plam z charakterystycznym szarobiałym nalotem na dolnej stronie liści, które mogą być powodowane przez grzyby rodzaju Alternaria lub szarą pleśń.
  • Obecność początkowo drobnych, okrągłych brunatnoczarnych plam, stopniowo zwiększających swoją powierzchnię na liściach może być objawem alternariozy czyli czerni krzyżowych. Plamy na liściach mogą być otoczone chlorotyczną, żółtawą obwódką.
  • Jaśniejsza barwa liści, ograniczony wzrost siewek oraz ich więdnięcie i zasychanie podczas ciepłej, słonecznej pogody może być symptomem porażenia roślin przez Plasmodiophora brassicae, sprawcę kiły kapusty. Na korzeniach pojawiają się zgrubienia, które w miarę upływu czasu zwiększają się i zmieniają kolor.
  • Pojawianie się czarnej zgnilizny kapustnych, której symptomami są żółknięcie, czernienie brzegów liści oraz ich opadanie. Przebieg choroby może mieć również charakter ukryty, wtedy jedynymi oznakami jej występowania są pewne ograniczenia wzrostu siewek.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter