Rośliny ozdobne
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Suszy się nie boją / Piotr Latocha
(Działkowiec 2016 nr 10, s. 8-9)
Okresy wysokiej temperatury i letniej suszy są obecnie częstym zjawiskiem, dlatego warto sadzić gatunki które podczas tak ekstremalnych warunków pogodowych dobrze sobie radzą. Wśród iglaków najbardziej tolerancyjne są sosny: kosodrzewina ‘Gnom’, ‘Humpy’, oraz sosna czarna ‘Hornibrookiana’ i ‘Globosa’. Odporne są też jałowce np. jałowiec pospolity ‘Hibernica’, jak i płożące się ‘Repanda’.
Wśród liściastych odporny na suszę jest np. perukowiec podolski - ma odmianę czerwono listną ‘Royal Purple’ oraz żółtolistną ‘GoldenSpitrit’ – to jedne z najładniejszych krzewów. Dużą tolerancję na suszę cechuje odmiany berberysu Thunberga oraz rokitnik.
Suszę doskonale znosi brzoza, ale mniejsze jej odmiany np. odmiana o zwisającej koronie – ‘Youngii’. Wśród małych drzewek poleca się także zwisłopędową odmianę karagany syberyjskiej.
Z roślin kwitnących odporne na suszę wyróżniają się żarnowce – krzewy o zielonych pędach z mocno zredukowanymi liśćmi. Zaletą żarnowców jest obfite kwitnienie w kwietniu i maju, a wadą ograniczona wytrzymałość na mróz.
Popularnym, choć niewysokim, krzewem jest pięciornik krzewiasty i jego liczne odmiany o kwiatach żółtych lub pomarańczowych. Do najniższych krzewów o podobnych wymaganiach należy wawrzynek główkowy. To rodzimy gatunek będący pod ochroną na naturalnych stanowiskach, nadaje się do sadzenia wspólnie z jałowcami i kosodrzewiną w ogrodach skalnych. Wyjątkowo wytrzymały na suszę i odporny na zasolenie jest też tamaryszek.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Kwiat Męki Pańskiej / Katarzyna Józefowicz
(Twój Ogrodnik 2016 nr 10, s. 26-27)
Spośród ponad 500 gatunków tej rośliny, najbardziej atrakcyjna jest passiflora błękitna z egzotycznymi i pięknymi kwiatami. XVI-wieczni mnisi dopatrzyli się w tych kwiatach symboli związanych z Męką Pańską (trójdzielny słupek z gwoździami, przykoronek z koroną cierniową, pokręcone wąsy z biczami, a pięć pylników z ranami Chrystusa). Stąd jej nazwa męczennica lub kwiat Męki Pańskiej.
Passiflora to jednak nie tylko pnącze ozdobne, ale też roślina użytkowa, której kilka gatunków wydaje jadalne owoce – marakuje, a ziele passiflory działa przeciwbakteryjnie, wykrztuśnie i uspakajająco.
W uprawie doniczkowej passiflora nie wydaje owoców, za to może stanowić ciekawą ozdobę w mieszkaniu. Aby roślina mogła się prawidłowo rozwijać i bujnie kwitnąć należy zapewnić jej odpowiednie warunki do wzrostu i rozwoju. Passiflory pochodzą z tropikalnych lasów deszczowych, dlatego są roślinami wymagającymi. Trzeba im zapewnić wysoką temperaturę w okresie wegetacji oraz chłód podczas spoczynku. Temperatura latem powinna wynosić 20-25oC, natomiast zimą 8-10oC.
Pnącza wymagają też dużo światła, ale nie zawsze mogą być uprawiane w pełnym słońcu. Potrzebują sporo wilgoci, dlatego w okresie wegetacji należy je podlewać dość często. Rosną szybko, dlatego wiosną i latem wymagają systematycznego zasilania płynnymi nawozami o zwiększonej zawartości potasu lub nawozami długo działającymi. Młode rośliny uzyskuje się przez wysiew nasion lub przez ukorzenienie sadzonek pędowych.
Oprac. Aleksandra Szymańska
