Zakazane pamiątki z wakacji

Każdy turysta wracający z egzotycznych wojaży stara się przywieść do domu jakąś oryginalną pamiątkę, która kojarzyłaby się z mile spędzonym czasem, odpoczynkiem i relaksem. Jednak często nie zdajemy sobie sprawy, że niektóre przedmioty pochodzą od zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt. Za naruszenie przepisów UE w zakresie ochrony międzynarodowej fauny i flory grozi kara grzywny, a nawet więzienia.  Dlatego przed zapakowaniem walizki warto sprawdzić, czy nasz souvenir nie znajduje się na liście produktów zakazanych.

Podstawowym aktem prawnym, z jakim powinien zapoznać się każdy planujący egzotyczne zakupy turysta, jest Konwencja o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (Konwencja Waszyngtońska, CITES). Jej celem oprócz wspólnej międzynarodowej ochrony zagrożonych wyginięciem zwierząt i roślin, jest współpraca międzynarodowa w ograniczeniu nielegalnego handlu tymi gatunkami.  Dokument zawiera listę okazów, które podlegają szczególnej ochronie. Wywóz części z nich jest całkowicie zakazany. Innych dopuszczalny, ale po uzyskaniu specjalnego zezwolenia.

Akt wymienia kilka tysięcy gatunków objętych ochroną. Zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Ochrony Środowiska turyści dokonujący zakupów powinni być szczególnie wyczuleni na przedmioty z kości słoniowej, rogów nosorożca, koralowców, muszli, skór gadów i ssaków (głównie: krokodyli, węży, dzikich kotów, wilków, niedźwiedzi), innych kości zwierząt. Zakup takich pamiątek wiąże się z posiadaniem specjalnych zezwoleń i dopełnieniem wszelkich wymaganych procedur eksportowych i importowych. W razie jakichkolwiek wątpliwości w tym zakresie można się zwrócić o pomoc do izby celnej lub Ministerstwa Środowiska.

Warto pamiętać, że wśród zabronionych pamiątek z wakacji znajdują się również okazy żywych zwierząt pozyskiwanych do celów hobbystycznych, tj. małpki, papugi, żółwie, węże.

Nielegalny przywóz okazów znajdujących się na liście CITES jest przestępstwem, za które grozi kara od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności lub w przypadku mniejszej wagi kara grzywny.

Konwencja Waszyngtońska nie jest jedynym obowiązującym aktem prawnym w tym zakresie. W każdym państwie obowiązują szczegółowe przepisy celne, które regulują kwestie nielegalnego handlu zagrożonymi gatunkami.  

Na liście gatunków znajdują się m.in.:

Ssaki: wszystkie naczelne (w tym kapucynki, tamaryny, marmozetty), kotowate (tygrysy, lwy, lamparty, pumy, serwale, rysie, żbiki i wszystkie inne poza kotem domowym), wilki, słonie, nosorożce, wydry.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • żywe małpki sprzedawane w celach hobbystycznych,
  • skóry dzikich kotów, wilków, niedźwiedzi, wydr, słoni, niektórych zebr oraz wykonane z nich przedmioty (buty, kołnierze, dywaniki),
  • wyroby z kości słoniowej, z rogów nosorożca, kłów morsa,
  • wypchane zwierzęta lub ich fragmenty,
  • przedmioty ze skóry
  • trofea,
  • specyfiki medycyny azjatyckiej (mogą zawierać kości tygrysów, żółć niedźwiedzi, rogi nosorożca).

Ptaki: np. gwarek, prawie wszystkie papugi, wszystkie ptaki drapieżne, sowy, kolibry.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • żywe i wypchane zwierzęta,
  • jaja,
  • trofea.

Gady: węże (np. wszystkie z rodziny pytonów i dusicieli), wszystkie żółwie lądowe i morskie, wszystkie krokodyle, liczne legwany, gekony kameleony, inne jaszczurki.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • żywe zwierzęta,
  • przedmioty skórzane (paski, torebki, buty, odzież, kapelusze),
  • przedmioty pamiątkarskie ze spreparowanych węży,
  • kobry w butelkach z egzotycznymi alkoholami,
  • trofea.

Płazy: np. drzewołazy, aksolotl.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • żywe zwierzęta sprzedawane w celach hobbistycznych.

Ryby: np. wszystkie jesiotrokształtne, wszystkie koniki morskie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • egzotyczne rybki akwariowe,
  • kawior,
  • leki i paraleki.

Pajęczaki: np.: ptaszniki, skorpion cesarski.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • żywe zwierzęta sprzedawane w celach hobbistycznych,
  • spreparowane skorpiony sprzedawane jako pamiątki lub składniki egzotycznych nalewek.

Owady: np. niepylak apollo, pazie ptasioskrzydłe.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • spreparowane okazy (motyle, chrząszcze), sprzedawane w celach kolekcjonerskich,
  • żywe zwierzęta.

Pierścienice: pijawka lekarska.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • żywe okazy dla celów paramedycznych, leki i paraleki wytworzone z pijawek.

Mięczaki (głównie małże i ślimaki): np. muszle skrzydelnika olbrzymiego i przydaczni;

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • muszle do celów kolekcjonerskich.

Niektóre koralowce

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • skamieniałe fragmenty koralowców (z wyjątkiem korali czerwonych i różowych),
  • żywe koralowce,
  • ukwiały do celów akwarystycznych.

Rośliny: niektóre agawy, niektóre cyprysy, prawie wszystkie kaktusy, wszystkie storczyki, wszystkie dzbaneczniki, szereg roślin drzewiastych  z rodziny mahoniowatych.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • egzotyczne rośliny ozdobne,
  • meble i przedmioty z drewna (w szczególności mahoniowego).

Istnieje też lista gatunków, których w ogólne nie można wwozić na teren Unii Europejskiej. Należą do nich m.in.:

  • trofea wilka (Białorusi, Kirgistanu, Turcja),
  • nierozłączka rudogłowa (Tanzania),
  • ara zielonoskrzydła (Argentyna i Panama),
  • wszystkie żółwie czerwonolice,
  • liczne gatunki koników morskich (Indonezja),
  • niektóre motyle (Wyspy Salomona),
  • skrzydelnik olbrzymi, szczególnie muszle (Haiti),
  • niektóre muszle przydaczni (Wietnam, Mozambik, wysp Salomona)
  • niektóre storczyki (Szwajcaria Turcja, Norwegia, Korea Południowa, Rosja, Chiny, Wietnam).

W przypadku przewozu po obszarze Unii Europejskiej zwierząt pochodzących ze środowiska naturalnego wymagane jest świadectwo Unii Europejskiej z zatwierdzonym miejscem, do którego zwierzę ma trafić.

W przypadku zwierząt domowych, które w większości pochodzą z hodowli, przewóz jest wolny, pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających legalność pochodzenia. Należy również skontaktować się ze służbami weterynaryjnymi i dopełnić wszystkich ewentualnych wymogów zdrowotnych i sanitarnych związanych z przewozem żywych zwierząt. Warto skontaktować się z Służbą Celną i  liniami lotniczymi/innym przewoźnikiem, w celu upewnienia się odnośnie możliwości przewozu danego zwierzęcia.

Oprac. Joanna Radziewicz

Literatura:

  1. Uwaga na kłopotliwe pamiątki z wakacji! Dokument dostępny w Word Wide Web: ekologia.pl
  2. Kość słoniowa i koralowiec, czyli zakazane egzotyczne pamiątki. Dokument dostępny w Word Wide Web: ekologia.pl
  3. Bieniek J.: Nie wszystkie pamiątki możesz przywieźć z wakacji: uważaj na muszle, biżuterię czy leki. Dokument dostępny w Word Wide Web: www.bezprawnik.pl
  4. mos.gov.pl

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter

EDUKACJA EKOLOGICZNA SZANSĄ NA CZYSTĄ ZIEMIĘ

Edukacja ekologiczna to przede wszystkim: kampanie społeczne, badania opinii publicznej oraz inne działania pokazujące, jak chronić przyrodę. Obecnie można stwierdzić, że Polacy zaczynają interesować się przyrodą. Jednak wciąż istnieje silna potrzeba prowadzenia kampanii społecznych podnoszących świadomość ekologiczną społeczeństwa. Wychodząc naprzeciw szerokiej potrzeby edukacji ekologicznej liczne instytucje, fundacje czy stowarzyszenia organizują wiele projektów na rzecz ochrony środowiska, kierowane do wszystkich grup wiekowych.

Najbardziej znaną kampanią ekologiczną o zasięgu międzynarodowym, odbywającą się na całym świecie w trzeci weekend września, jest Sprzątanie Świata. Polega ona na zbiorowym sprzątaniu śmieci zalegających poza miejscami przeznaczonymi do ich składowania. Jej celem jest wzrost świadomości ekologicznej społeczeństw. Akcja wywodzi się z Australii. Po raz pierwszy odbyła się w 1989 r., kiedy to 40 tysięcy mieszkańców Sydney wzięło udział w akcji sprzątania terenów portu. Już rok później akcja objęła zasięgiem całą Australię, a liczba jej uczestników co roku rośnie. W Australii akcja odbywa się w marcu. Koordynatorem jest organizacja społeczna Clean up Australia.

W Polsce Sprzątanie Świata zainicjowała działaczka ekologiczna, założycielka i była prezeska Fundacji Nasza Ziemia, M. Stanisławska-Meysztowicz. Akcja odbywa się co roku, począwszy od 1994. Krajowym patronem i koordynatorem akcji w Polsce jest Fundacja Nasza Ziemia. W akcji uczestniczy młodzież szkolna, harcerze, członkowie organizacji ekologicznych oraz ochotnicy.

Do najpopularniejszych akcji ekologicznych ostatnich lat zalicza się także:

  • Sprzątanie Bałtyku - kampania informacyjna, której dwa hasła doskonale opisują akcję to: „Odkręcając kran codziennie łączymy się z Bałtykiem!”, „Nasze morze będzie tak czyste, jak czysta będzie najmniejsza rzeka czy strumyk w kraju”.
  • Pomóżmy kasztanowcom - akcja, która została zapoczątkowana w 2005 roku przez Fundację Nasza Ziemia i Clear Channel. Jej nadrzędnym celem jest ochranianie i pielęgnacja kasztanowców.
  • Drzewko za makulaturę - kampania organizowana w rożnych miastach Polski. Za wyznaczoną ilość makulatury otrzymujemy sadzonkę.
  • Błękitny kciuk - celem tej akcji jest przekazywanie wiedzy na temat znaczenia wody dla istnienia życia.
  • Globe - kampania skupia sieć naukowców, uczniów i nauczycieli poznających wspólnie środowisko naturalne.
  • Dzień Drzewa to międzynarodowa akcja sadzenia drzew odbywająca się w coraz większej liczbie krajów na świecie. Jej celem jest wzrost świadomości ekologicznej społeczeństw. Inicjatorem Dnia Drzewa był Amerykanin Julius Sterling Morton, sekretarz rolnictwa Stanów Zjednoczonych, znawca i miłośnik przyrody. W 1872 r., mieszkając w Nebraska City, zwrócił się z apelem do rodaków by 10 kwietnia każdy, kto może, posadził drzewo. Argumentował, iż „inne święta służą jedynie przypomnieniu, a Dzień Drzewa wskazuje na przyszłość”. Idea jego spotkała się z szerokim odzewem i tego dnia w USA zasadzono ponad milion drzew. I tak, od tamtej pory, co roku, w drugą niedzielę kwietnia w USA świętowany jest Arbor Day. Do Europy idea Mortona trafiła w 1951 roku.

    W Polsce Dzień Drzewa odbywa się, od około 2002 r, 10 października. Jest organizowany przez stowarzyszenia ekologiczne, szkoły i nadleśnictwa. W ramach tego Dnia prowadzona jest akcja sadzenia drzew, oraz towarzyszy jej program edukacji ekologicznej.
  • Ekologiczne Święta: Dzień Ochrony Morza Bałtyckiego, Światowy Dzień Wody, Międzynarodowy Dzień Ptaków, Dzień Zwierząt Laboratoryjnych, Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem, Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej, Europejski Dzień Parków Narodowych, Światowy Dzień Ochrony Środowiska Naturalnego, Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej, Dzień Dzikiej Fauny, Flory i Siedlisk Naturalnych, Europejski Dzień bez Samochodu, Światowy Dzień Zwierząt Hodowlanych, Światowy Dzień Siedlisk, Światowy Dzień Św. Franciszka - patrona ekologów, Światowy Dzień Zwierząt, Światowy Dzień Monitoringu Wód, Dzień bez Futra, i wiele innych…

W ostatnich tygodniach dużo się mówiło o akcji „Czyste Tatry” - projekcie realizowanym przez stowarzyszenie „Czysta Polska”, które zawiązało się w grudniu 2012 roku. Jego celem jest zachęcenie turystów do oczyszczenia ze śmieci tatrzańskich szlaków. Są to miejsca w których przecinają się ścieżki wielu pokoleń Polaków, dla których surowe piękno postrzępionych grani i zapach górskiego powietrza to główny powód, by zachować ten unikalny zakątek świata w niezmienionej postaci i ochronić cenny przyrodniczo obszar Tatr, w większości położony na terenie parku narodowego.

Tegoroczna, siódma już edycja, trwała od 29 do 30 czerwca. Uczestniczyło w niej ponad 7 tys. wolontariuszy. W ramach tej akcji wszystkim wolontariuszom udało się posprzątać 275 kilometrów szlaku i zebrać łącznie 420 kilogramów śmieci.

Wśród uczestników szczególnie wyróżniał się 5-letni chłopiec, który od dawna przemierza Tatry na wózku inwalidzkim i jest doskonale znany miłośnikom gór, oraz jego mama, której zdaniem: szlaki nie pozostaną długo czyste. Kobieta umieściła na swojej stronie taki oto wpis o zachowaniu turystów: „Było nas wielu i każdy wracał z tej trasy z pełnym workiem. Najgorsze jest to, że wychodząc, sprzątaliśmy obie strony drogi i wracając tą samą trasą praca nadal była”. Matka chłopca była również zszokowana tym, że niektóre osoby przechodzące obok sprzątających wolontariuszy, chciały aby zabrać ich śmieci. Z kolei jedna ze spacerujących po górach kobiet nie miała skrupułów, by śmiecić na szlaku tuż przy pracujących wolontariuszach…

Jak widać, Polacy muszą się jeszcze wiele nauczyć jeśli chodzi o ekologię. Na pewno pomocne w osiągnięciu tego celu będą liczne akcje ekologiczne organizowane w wielu miejscach w Polsce, do udziału w których szczerze zachęcam.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Źródła:

  • Howaniec, Edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju w Polsce - czego brakuje?, [w:] „Journal of Ecology and Health”, 2010 nr 4
  • Sierka, R. Ciepał, Innowacyjność kształcenia w zakresie ochrony środowiska, Katowice 2013
  • naszaziemia.pl
  • mos.gov.pl
  • ekologia.pl

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter