Przed sezonem pastwiskowym

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Przed sezonem pastwiskowym / Mariola Duszyna

(Zachodniopomorski Magazyn Rolniczy 2015 nr 2, s. 26-27)

Okres przedwiośnia to czas na przygotowanie zwierząt do sezonu pastwiskowego.  Podstawą żywienia przeżuwaczy są pasze objętościowe, które różnią się między sobą składem, strawnością i przyswajalnością. Dlatego aby odpowiednio przygotować zwierzęta do wypuszczenia na pastwiska należy wcześniej wprowadzić pewne modyfikacje w zakresie podawanej im karmy. Dzięki stopniowemu zwiększaniu ilości świeżej zielonki, a zmniejszaniu ilości pasz objętościowych zmniejsza się ryzyko wystąpienia ewentualnych powikłań pokarmowych. Zmianę sposobu żywienia można przeprowadzić na dwa sposoby: mieszając świeżą zielonkę z paszą zimową lub wypasając zwierzęta na niewielkiej kwaterze w ciągu dnia, spędzając je na noc do budynków.

Czytaj więcej...

Zagrożenia w uprawie roślin

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Odchwaszczanie strączkowych / Adam Paradowski

(Agrotechnika 2015 nr 2, s. 57-59)

Program zwalczania chwastów w roślinach strączkowych wciąż zaliczany jest do najsłabiej opracowanych. Od lat obserwuje się wycofywanie z tych upraw kolejnych substancji czynnych, które nie są zastępowane nowymi.

Groch. Sytuacja w ochronie grochu jest obecnie w miarę opanowana. Do zabiegów przedwschodowych jest zarejestrowanych kilka preparatów zawierających linuron oraz chlomazon.

Czytaj więcej...

Uprawa i nawożenie roślin

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Rarytasy spod ziemi

(Mój Piękny Ogród 2015 nr 3, s. 63-65)

Uprawa ziemniaków w ogrodzie zapewnia urozmaicenie zbiorów, a także zapobiega stratom plonów spowodowanych przez choroby i szkodniki. Mocne i odporne rośliny uzyskuje się ze skiełkowanych sadzeniaków. Bulwy można sadzić już od kwietnia do żyznej ziemi próchnicznej. Grządkę warto przygotować dwa tygodnie wcześniej. Rzędy w odstępie 60-70 cm najlepiej wyznaczyć na osi wschód-zachód.

W okresie zawiązywania się bulw rośliny potrzebują dużo wody. Wczesne odmiany są gotowe do zbioru już w pierwszej połowie czerwca. Podkopaną roślinę wyciąga się z ziemi razem z przyrośniętymi do korzeni bulwami. Wykopane ziemniaki powinno się wykorzystać możliwie szybko, ponieważ ich cienka i delikatna skórka szybko się marszczy i zasycha i tracą one swój charakterystyczny migdałowy aromat.

Czytaj więcej...

Produkcja roślinna

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Produkcja w Polsce nasion roślin strączkowych grubonasiennych z przeznaczeniem na pasze / Anita Zaworska, Marcin Hejdysz

(Hodowca Drobiu 2015 nr 3, s.12-18)

Od 1 stycznia 2017 roku wejdzie w życie zapis mówiący o zakazie wprowadzania do  obrotu na terenie naszego kraju pasz pochodzących z roślin genetycznie modyfikowanych. Wymaga to znalezienia zastępczych, wysokobiałkowych komponentów do mieszanek pełnoporcjowych dla zwierząt monogastrycznych, drobiu i trzody chlewnej.

W Polsce z nasion grubonasiennych na cele paszowe uprawiane są trzy gatunki łubinu (żółty, wąskolistny i biały), bobik i groch.

Czytaj więcej...

Polityka rolna

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Zasady uboju w gospodarstwie / Ryszard Jasiński

(Zachodniopomorski Magazyn Rolniczy 2015 nr 3, s. 12-13)

Ubój świń. Zgodnie z rozporządzeniem MRiRW z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa na użytek własny (Dz.U. z 2010 r., nr 207, poz. 1370) posiadacz zwierzęcia ma obowiązek zgłoszenia uboju świń co najmniej na 24 godziny przed jego dokonaniem do Powiatowego Lekarza Weterynarii, w formie pisemnej.

Badanie mięsa świń i dzików na włośnie. W przypadku pozyskania mięsa świń i dzików w celu produkcji mięsa na użytek własny należy obowiązkowo dokonać badania mięsa w kierunku włośni. Badania mięsa świń i dzików na obecność włośni metodą wytrawiania próbki zbiorczej z zastosowaniem metody magnetycznego mieszadła w poszczególnych powiatach wykonują lekarze weterynarii wyznaczeni przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Czytaj więcej...

Ochrona roślin

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Chroń przed sarną i jeleniem / Paweł Węgorek i in.

(Kurier Rolniczy 2015 nr 3, s.12-13)

Badania przeprowadzone przez pracowników Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu  wykazały zależność pomiędzy nasileniem występowania chorób rzepaku ozimego a zgryzaniem roślin przez zwierzęta jeleniowate.

Częste wizyty saren, jeleni czy dzików na plantacjach rzepaku ozimego powodują duże szkody, zarówno bezpośrednie polegające na zjadaniu i wydeptywaniu roślin, jak i pośrednie związane z narażaniem uszkodzonych mechanicznie zbóż na porażenie przez grzyby i bakterie, zmianę ich pokroju, późniejsze dojrzewanie i zwiększoną podatność na szkodniki. Największa intensywność żerowania tych zwierząt przypada na okres przedwiośnia, kiedy brakuje wysokoenergetycznego i łatwostrawnego pokarmu w lasach.

Czytaj więcej...

Ekologia i środowisko

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Stop wypalaniu traw! / Sylwia Boczulak

(Zachodniopomorski Magazyn Rolniczy 2015 nr 3, s. 10-11)

Wypalanie traw w Polsce jest corocznym problemem, z którym zmagają się strażacy, służby leśne i ochrony środowiska, policja itd. A przecież ekolodzy, naukowcy, przyrodnicy i leśnicy nie od dziś apelują, że wypalanie nie jest efektywnym sposobem „odnawiania” gleby.

Rolnicy w dalszym ciągu są przekonani, że ogień to „najtańszy herbicyd” do zwalczania chwastów, co jest nieprawdą. Grunty orne należy utrzymywać w tzw. dobrej kulturze rolnej, z zachowaniem wymogów ochrony środowiska. Zabrania się, więc wypalania roślinności.

Po pierwsze. Wypalanie traw jest szkodliwe. Ogień nie tylko zabija żyjące w trawie zwierzęta i mikroorganizmy, ale też wyjaławia glebę. Po wypaleniu gleba ubożeje. W trakcie wypalania ginie cała mikroflora i mikrofauna, które ożywiają glebę. Wypalanie nawet jednorazowe, obniża wartość plonów o 5-8%. Pogarsza się skład botaniczny siana. Zdecydowanie zwiększa się udział chwastów. Zniszczeniu ulega warstwa próchnicy.

Czytaj więcej...

Dobrostan zwierząt

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Jakość ściółki – przykłady pereparatów poprawiających jej jakość / Bartosz Korytkowski

(Hodowca Drobiu 2015 nr 3, s. 24-27)

Odpowiednia jakość ściółki w pomieszczeniach dla drobiu w dużym stopniu przyczynia się do uzyskania dobrych wyników produkcyjnych. Bardzo ważną cechą jest jej wodochłonność. Średnia wilgotność w okresie zimowym nie powinna przekraczać 36 proc., zaś w okresie letnim 18 proc. Wszelkie odstępstwa od tych norm wpływają na gorszą kondycję ptaków i jaj.

Niezwykle istotna jest również temperatura podłoża. W chwili zasiedlenia powinna ona wynosić około 30⁰C. W celu uzyskania odpowiednich wartości warto zadbać o izolację podłogi oraz dobrą jakość systemu wentylacyjnego. Należy pamiętać, że ściółka zaczyna pracować po upływie około 4 tygodni od rozłożenia. Wówczas wydziela znaczne ilości ciepła. Jest to szczególnie ważne w okresie letnich upałów, ze względu na możliwość wystąpienia u ptaków zjawiska hipotermii. Ściółka utrzymywana w dobrej strukturze powinna być gruzełkowata, wiązać wilgoć, gazy i zapewniać ciepło. Ograniczenie rozwoju flory bakteryjnej i grzybiczej jest możliwe poprzez stosowanie niektórych dodatków chemicznych i biologicznych.

Czytaj więcej...