Ekologia i środowisko

Małe zbiorniki w krajobrazie rolniczym / Irena Burzyńska

(Wieś Mazowiecka 2020 nr 11, s. 3)

Małe naturalne zbiorniki wodne przez lata były traktowane jako tereny bezużyteczne lub wręcz odłogi, na skutek czego wiele z nich zostało zagospodarowanych w zupełnie inny sposób. Znikały one również na skutek działalności człowieka: urbanizacji, budownictwa wodnego i intensywnej produkcji rolniczej. Skutkiem czego zmienił się obieg wód powierzchniowych i podziemnych, oraz uległa pogorszeniu warstwa uprawna gleby. Zauważono także wyraźne przyspieszenie obiegu materii i wody w zlewniach.

Wszystkie te czynniki spowodowały, że dziś Polska ma niekorzystny bilans zasobów wodnych na tle innych krajów UE.  Zwłaszcza, że w UE zaczęto odwracać tę tendencję, zauważono bowiem jak dużą rolę zbiorniki wodne odgrywają w kształtowaniu różnorodności biologicznej oraz w przeciwdziałaniu niekorzystnym skutkom suszy. Ich ochrona może więc przynieść korzyści w krajobrazie i środowisku rolniczym.

W wielu krajach podjęto działania mające na celu ochronę istniejących już zbiorników wodnych oraz terenów podmokłych, poprzez regenerację i odtworzenie oczek wodnych, mokradeł czy terenów zalewowych. Z kolei mała retencja wodna (MRW) to pomysł na lokalne gromadzenie wody i spowolnienie jej odpływu, co wpływa na poprawę nawodnienia gruntu oraz podniesienie poziomu wód gruntowych.

Oprac. Martyna Niewiadomska

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter