Rośliny ozdobne
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Żeniszki / M. Maślanka
(Działkowiec 2013 nr 1, s. 9)
Żeniszek meksykański jest ceniony głównie ze względu na modry, fioletowy lub biały kolor kwiatów oraz długi termin kwitnienia. To niewysoka roślina pochodząca z Meksyku i Ameryki Południowej. W klimacie europejskim to roślina jednoroczna, tworząca krzaczasty pokrój. Żeniszki wymagają słonecznych i ciepłych stanowisk. Nie są wymagające co do podłoża, choć preferują gleby przepuszczalne, piaszczysto-gliniaste, zasobne w składniki pokarmowe. Lubią umiarkowane podlewanie, ale znoszą także krótkie niedobory wody. Można je dokarmiać nawozami wieloskładnikowymi, w celu zapewnienia im optymalnego wzrostu i kwitnienia.
Żeniszki mają długi okres wegetacji i dlatego uprawia się je z wcześniej przygotowanej rozsady. Rośliny, z których pobiera się rozsady, muszą być wcześniej odpowiednio przygotowane, tzn. zimę spędzają w jasnych pomieszczeniach, w temperaturze około 12oC, słabo podlewane. Następnie przenosi się je do cieplejszych pomieszczeń, intensywniej podlewa i tnie się kilkucentymetrowe sadzonki.
Polecane odmiany to:
- niebieskie – niskie (10-20 cm): Mauritius Blau, Błękitny Dywan, Lazur czy Mini oraz średnio wysokie (20-30 cm): Tetra Blue Mink i Balclinebu;
- różowe: Bengali, Pinkie, Pink Ball;
- białe: Hawai White, White Bouquet, Patina White;
- dwubarwne - biało-niebieskie: Bavaria i Leda.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Modne trawy / M. Henschke
(Działkowiec 2013 nr 1, s. 5-8)
Trawy ozdobne stały się ostatnio wyjątkowo popularne i coraz chętniej sadzone są w ogrodach i na działkach. Oferta gatunków i odmian polecanych do uprawy jest bardzo bogata i z roku na rok się powiększa.
Trawy mają bardzo specyficzne cechy związane z budową i wzrostem. Ich pędy, określane jako źdźbła, są puste w środku. Mają zatem bardzo mocne elementy konstrukcyjne. Cenną cechą są także duże możliwości przystosowawcze traw, dlatego do każdego ogrodu można znaleźć idealnie pasujące gatunki i odmiany.
Głównym kryterium doboru roślin do kompozycji jest ich wysokość. Trawy można podzielić pod tym względem na 3 grupy: niskie (5-30 cm), średnio wysokie (30-80 cm) i wysokie (ponad 80 cm). Kolejną cenną cechą traw jest sposób krzewienia. Ponieważ trawy nie wyróżniają się dużymi, barwnymi kwiatami, dlatego ważną rolę zawsze odgrywają u nich liście. Mogą być one długie, wąskie i przewijające, jak u piórkówek czy miskantów, choć część traw ma liście szersze i krótkie, jak obiedka czy drżączka.
Trawy to także kwiatostany o kształcie wiech lub kłosów. Rozmiary, jakie osiągają pojedyncze kwiaty nie są okazałe, jednak całe kwiatostany mogą być naprawdę imponujące. Jedne z większych wiech mają miskanty, a także trawa pampasowa.
Wśród polecanych odmian traw ozdobnych można wymienić:
- Trawy niskie: imperata cylindryczna, kostrzewa ametystowa, kostrzewa miotlasta, kostrzewa sina, sesleria Heuflera, strzęplica nadobna, strzęplica sina.
- Trawy średnio wysokie: drżączka średnia, owsika wiecznie zielona, piórkówka japońska, rozplenica, manna mielec, mozga trzcinowata.
- Trawy wysokie: miskant chiński, miskant cukrowy, miskant olbrzymi, piórkówka zwisła, proso rózgowate, spartina grzebieniasta, trawa indiańska, trawa pampasowa.
Oprac. Aleksandra Szymańska