Biopaliwa

Kryteria zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biopaliw / Marta Skrzyńska

(Czysta Energia 2011 nr 5, s. 29-32)

 

Jednym z wyzwań dla dynamicznie zmieniającego się rynku biopaliw są zapisy dyrektyw 2009/28/WE i 2009/30/WE UE, które określają kryteria zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biopaliw. Dyrektywy te opisują m.in. wymagane poziomy redukcji emisji gazów cieplarnianych dzięki wykorzystaniu biopaliw, a poza tym warunki, jakie mają spełniać źródła pozyskiwania surowców do produkcji biopaliw.

Państwa członkowskie zostały zobowiązane do wprowadzenia w życie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych najpóźniej do grudnia 2010 r. Do stycznia 2011 r. jedynie Niemcy i Austria implementowały do swoich krajowych przepisów wymagania określone we wskazanych dyrektywach.

 

W Polsce w obszarze wymagań dyrektyw na temat kryteriów zrównoważonego rozwoju dla biopaliw, przygotowany został przez Ministerstwo Gospodarki projekt założeń projektu Ustawy z 22 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Aktualnie projekt ten jest wciąż na etapie uzgodnień. Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, tylko biopaliwa spełniające kryteria zrównoważonego rozwoju będą mogły być wliczone do Narodowych Ceł Wskaźnikowych i tylko z tytułu wprowadzenia na rynek takich biopaliw będzie możliwość skorzystania z potencjalnych ulg podatkowych.

Ponadto aby biopaliwa mogły być zaliczane do krajowych celów w zakresie stosowania energii ze źródeł odnawialnych oraz w zakresie obowiązku redukcji emisji gazów cieplarnianych, muszą spełniać tzw. kryteria zrównoważonego rozwoju.

W zakresie wymaganego poziomu ograniczenia gazów cieplarnianych dzięki wykorzystywaniu biopaliw, to według kryteriów zrównoważonego rozwoju, redukcja ta musi wynosić co najmniej 35 proc. (dla instalacji produkujących biopaliwa działających 23 stycznia 2008 r. wymóg ten będzie obowiązywał od 1 kwietnia 2013 r.).

Od 1 stycznia 2017 r. ograniczenie to ma być na poziomie co najmniej 50 proc. Dla instalacji, które rozpoczną produkcję 1 stycznia 2017 r. lub później, redukcja od 1 stycznia 2018 r. musi wynosić 60 proc.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

 

Biopaliwa – zagrożenie / Dominik Mendyk

(Czysta Energia 2011 nr 5, s. 5)

Najnowszy raport Instytutu Europejskiego Polityki Ochrony Środowiska (IEEP) wskazuje, że do 2020 r. wykorzystanie biopaliw może spowodować dodatkową emisję 31,3-64,6 Mt CO2 netto. Oznacza to, że zastąpienie części paliw kopalnych biopaliwami zamiast prognozowanej redukcji emisji CO2 o 35-50 proc. przyczyni się do zwiększenia emisji o 81 proc. do 167 proc.

Raport wykazuje, że zaspokojenie zapotrzebowania Unii Europejskiej na biopaliwa będzie wymagało objęcia nawet 79 tys. km2, czyli obszaru zbliżonego do powierzchni Czech, nowymi uprawami rolnymi. Co stworzy zagrożenie dla ekosystemów naturalnych, a także dla ludzi z najuboższych regionów na świecie. Zmiana w użytkowaniu gruntów (magazynujących znaczne ilości węgla organicznego) na taką skalę ma się przyczynić do uwolnienia dużych ilości CO2, co z kolei stworzy większe zagrożenie dla klimatu niż produkcja tej samej energii w oparciu o spalanie paliw kopalnych.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

 

Podatki: węglowy i kaloryczny / Dominik Medyk

(Czysta Energia 2011 nr 5, s. 4)

Komisja Europejska proponuje zmianę opodatkowania produktów energetycznych. Zmiany te będą oznaczać uwzględnienie emisji CO2 oraz zawartości energii. KE tłumaczy ten pomysł promowaniem efektywności energetycznej oraz chęcią uniknięcia „zakłóceń konkurencji na jednolitym rynku”. Okresy przejściowe do 2023 r. mają pomóc przekonać państwa członkowskie (wymagana jest zgoda wszystkich państw Unii Europejskiej).

Komisja przyznaje, że zmieniona dyrektywa ma na celu uzupełnienie istniejącego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) poprzez obłożenie podatkiem związanym z emisjami CO2 sektorów, które nie są objęte tym systemem (rolnictwo, transport, małe zakłady przemysłowe oraz gospodarstwa domowe).

Obecnie obowiązujące podatki zostaną podzielone na dwa składniki, które łącznie zadecydują o całkowitej wysokości stawki. Składnik podatku związany z emisją CO2 ma wynosić 20 euro za tonę CO2. Minimalna stawka podatkowa dotycząca zawartości energii ma wynieść 9,60 euro /GJ dla paliw silnikowych oraz 0,15 euro/GJ dla paliw ogrzewania. Kraje unijne mają dostać możliwość wyłączenia gospodarstw domowych z podatku od CO2 w ogrzewaniu, niezależnie od paliwa. Poza tym Polska będzie mogła skorzystać z okresu przejściowego (do 2020 r.) w stosowaniu samego podatku węglowego.

Zdaniem niektórych podatek kaloryczny zwiększy opodatkowanie oleju napędowego i opałowego, co spowoduje wzrost cen tych paliw.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

 

 

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter