Branża drobiarska
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Stosowanie ziół jako narzędzia profilaktyki na fermach drobiu / Katarzyna Jankowska
(Polskie Drobiarstwo 2013 nr 5, s.28-34)
Obecność dodatków ziołowych w diecie zwierząt chowanych na fermach sprzyja poprawie efektów produkcyjnych oraz podniesieniu stopnia zdrowotności zwierząt. Najlepszych efektów można się spodziewać po zastosowaniu mieszanek wielu roślin. Należy jednak wziąć pod uwagę ich skład chemiczny, botaniczny oraz interakcje i zależności farmakologiczne, zachodzące pomiędzy poszczególnymi składnikami substancji czynnych.
Do popularnych roślin mających wpływ na organizm zwierząt należą:
Dziurawiec zwyczajny – wykazuje działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne. Stabilizuje układ nerwowy, wpływając na zmniejszenie napięcia nerwowego.
Prawoślaz lekarski – działa osłonowo na układ pokarmowy, na wpływ na prawidłowe funkcjonowanie górnych dróg oddechowych.
Rumianek pospolity – działa przeciwzapalnie, przeciwskurczowo, odkażająco, przeciwbakteryjnie i uspokajająco. Łagodzi zaburzenia żołądkowe.
Mięta pieprzowa – wykazuje działanie bakteriobójcze i przeciwwzdęciowe. Pobudza wydzielanie soków trawiennych, poprawia łaknienie, pomaga przy nieżycie jelit cienkich i żołądka, poprawia stany trawienne dwunastnicy i jelita czczego oraz biodrowego.
Pokrzywa zwyczajna – pobudza układ krwionośny, wzmaga aktywność trzustki, pomaga w leczeniu chorób układu pokarmowego oraz stanów zapalnych i nieżytów dróg moczowych. Wykazuje działanie antytoksyczne i przeciwbakteryjne.
Wiesiołek dwuletni – obniża poziom cholesterolu w żółtku jaja u kur niosek oraz w tkankach mięsnych u brojlerów.
Melisa lekarska – działa uspokajająco, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, wpływa korzystnie na układ pokarmowy, poprawia krążenie tętniczo-żylne i pracę mięśnia sercowego.
Lipa szerokolistna – działa uspokajająco, przeciwzapalnie i żółciopędnie. Pobudza układ trawienny, zmniejsza napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego. Wzmacnia wydzielanie moczu i kwasu moczowego.
Skrzyp polny – reguluje przemianę materii, zwiększa wydzielanie moczu, działa przeciwkrwotocznie oraz posiada właściwości krwiotwórcze.
Lebiodka pospolita – działa przeciwbakteryjnie, hamuje wzrost flory chorobotwórczej jelit.
Rzepak pospolity – chroni wątrobę, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, wzmaga perystaltykę jelit, wpływa łagodząco na układ pokarmowy.
Mniszek lekarski – pobudza wydzielanie soku żołądkowego, ułatwia trawienie, hamuje wzrost drobnoustrojów chorobotwórczych w kale u kur niosek.
Kozłek lekarski – działa uspokajająco, rozluźnia mięśnie gładkie przewodu pokarmowego.
Marchew czerwona – blokuje powstawanie złego cholesterolu w organizmie.
Len zwyczajny – obniża poziom cholesterolu i lipidów, hamuje wzrost drobnoustrojów chorobotwórczych w kale i w kloace u drobiu.
Cebula zwyczajna – reguluje proces trawienia, działa przeciwfermentacyjnie, dezynfekująco na przewód pokarmowy. Zwiększa odporność na zakażenie bakteryjne i przeciwwirusowe.
Oprac. Joanna Radziewicz
Skorupy jaj – odpad czy cenny surowiec? / Agata Gondek, Agnieszka Wnuk, Monika Łukasiewicz, Natalia Mroczek-Sosnowska
(Polskie Drobiarstwo 2013 nr 5, s.2-7)
Skorupy jaj mogą być wykorzystywane jako dodatki do żywności oraz uzupełnienie paszy dla zwierząt. W przemyśle jajczarskim duży odsetek jaj w skorupach służy do wytwarzania produktów jajecznych płynnych. Ciągle jednak znaczna ilość skorup jest traktowana jako odpad, chociaż możliwość podziału na błony i część mineralną pozwana na wszechstronne użytkowanie tego surowca. Węglan wapnia ze sproszkowanych skorup pozbawionych błon może znaleźć zastosowanie w przemyśle papierniczym. Z części mineralnej można wytwarzać kredę, która w rolnictwie może być wykorzystana do użyźniania gleby.
Sproszkowany CaCO3 otrzymany ze skorup jaj może być stosowany jako środek usuwający metale ciężkie z wody i gleby. Ze względu na porowatą strukturę, skorupy mogą być użyte jako pochłaniacze różnych substancji i stanowić alternatywę dla węgla aktywowanego. Mogą też znaleźć zastosowanie jako stały katalizator w transestryfikacji olejów roślinnych z metanolu w produkcji biopaliw.
Skorupy jaj mają szansę stać się nowym źródłem wapnia, wzbogacającym żywność. Badania naukowe wykazały również, że spożywanie proszku ze skorup jaj daje korzyści zdrowotne, wpływając na zmniejszenie utraty tkanki kostnej, wzrost gęstości mineralnej kości bioder i odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Fosforan jedno- i dwuwapniowy uzyskany ze skorup może być uzupełnieniem pasz zwierząt gospodarskich w wapń i fosfor. Skorupy służą także do uzyskania wapnia organicznego, dobrze wchłanianego przez organizm ludzki.
Błony pergaminowe przylegające do wewnętrznej części skorupy znalazły zastosowanie jako suplement diety stosowany w bólach stawów. Ponadto związki uzyskiwane w wyniku hydrolizy błon mogą być pomocne m.in. w leczeniu nadciśnienia, a proszek ze składników błon - w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Świeże błony mogą być użyte jako antybakteryjne spoiwo tkankowe, wspomagające gojenie się ran.
Pochodzący z błon kolagen znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i biomedycznym. Wiele kosmetyków, takich jak emulsje, kremy czy sypkie podkłady bazuje na hydrolizie z błon jaja. Skorupy i błony są bazą wyjściową do tworzenia nowych materiałów biomedycznych.
W gospodarstwie domowym skorupki jaj mogą być wykorzystane jako nawóz dla roślin doniczkowych i ogrodowych. Dodatkowo dzięki dużej zawartości węglanu wapnia wpływają na zmniejszenie kwasowości gleby. Połówki skorup mogą posłużyć jako pojemniczki do wysiania np. rzeżuchy czy prosa, a także jako świeczniki. W wersji sproszkowanej dodane do kawy sprawią, że stanie się ona mniej gorzka. Mogą też zastąpić dostępne na rynku suplementy diety.
Oprac. Joanna Radziewicz
