Polityka rolna i prawo

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Przyjęto poprawki do noweli ustawy o jakości żywności

(Przemysł Spożywczy 2014 nr 11, s. 32)

7 listopada 2014 r. Sejm jednogłośnie przyjął trzy poprawki Senatu do noweli ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Wdraża ona unijne przepisy i m.in. zakłada, że wszystkie zakłady pakowania jaj obejmie kontrola Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS).

Pierwsza z poprawek ujednolica definicję „konsumenta finalnego”, druga z kolei nakłada obowiązek oznaczenia w języku polskim produktów żywnościowych wprowadzanych do sprzedaży na terenie Polski. Trzecia - nadaje nowe brzmienie art. 15 noweli i dotyczy obowiązków nakładanych na prowadzącego rzeźnię. Nowe przepisy mają wdrożyć do polskiego prawa przepisy UE, aby bardziej chronić interesy konsumentów. Według ustawy rolnicy, którzy zajmują się pakowaniem jaj, będą musieli zgłaszać tę działalność wojewódzkiemu inspektorowi jakości handlowej.

Przepisy wprowadzają też zmianę w definicji bydła, którego tusze muszą być poddawane klasyfikacji. Od 1 stycznia 2014 r. klasyfikacja dotyczy bydła w wieku od ośmiu miesięcy. Natomiast przestaje obowiązywać definicja bydła dorosłego, czyli zwierzęta o masie powyżej 300 kg. Obecna unijna definicja nie odnosi się więc do masy, tylko do wieku zwierząt.

Nowela wprowadza też:

• Procedury za­twierdzania technik automatycznej klasyfika­cji tusz wołowych. Według nowych przepisów obowiązywać będą urządzenia automatyczne, uprzednio poddane testowi certyfikacyjnemu. KE musi być poinformowana o metodologii takich badań. Za organizację testów ma być odpowiedzialny IJHARS. Koszty zatwierdzenia techniki automatycznej klasyfikacji tusz wołowych pokrywałby zain­teresowany podmiot, ubiegający się o zatwier­dzenie takiej techniki.
• Zmiany w usta­wie z 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i ży­wienia. To konsekwencja wejścia w życie zmie­nionych przepisów unijnych. Odnoszą się one m.in. do definicji dot. okresów trwałości.

Usta­wa, weszła w życie 13 grudnia 2014 r.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Stosowanie substancji dodatkowych do surowych wyrobów mięsnych / Joanna Gajda-Wyrębek i in.

(Przemysł Spożywczy 2014 nr 11, s. 14-16)

Stosowanie substancji dodatkowych w Unii Europejskiej jest uregulowane rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. WE L 354 z 31 grudnia 2008 r.). Szczegółowe wymagania w zakresie stosowania dodatków (czyli jakie substancje dodatkowe, do jakich produktów i w jakich dawkach) są zawarte w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1129/2011 z 11 listopada 2011 r. zmieniającym zał. II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 przez ustanowienie unijnego wykazu dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 295 z 12 listopada 2011 r.).

Ostatnio w ramach Komisji Europejskiej, była dyskutowana kwestia stosowania substancji dodatkowych w surowych wyrobach mięsnych. Punktem wyjścia były „Wytyczne dotyczące wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 853/2004 dotyczącego higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego". W wyniku dyskusji zostało opublikowane rozporządzenie KE (UE) nr 601/2014 z 4 czerwca 2014 r. zmieniające zał. II do rozporządzenia parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w odniesieniu do kategorii żywności „Mięso” oraz w odniesieniu do stosowania określonych dodatków do żywności w surowych wyrobach mięsnych. Główną zmianą jest wydzielenie podkategorii 8.1.2. „Surowe wyroby mięsne w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 853/2004” z kategorii 8.1 „Mięso nieprzetworzone” i ustanowienie jej jako odrębnej kategorii (08.2).

Pozostałe zmiany wprowadzone przez rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2014 polegają na:

• Wykreśleniu surowych wyrobów mięsnych z listy środków spożywczych, do których nie mogą być wprowadzane substancje dodatkowe na zasadzie przenoszenia.
• Dopuszczeniu niektórych barwników do określonych surowych wyrobów mięsnych tradycyjnie będących w obrocie w niektórych krajach UE (ten zapis nie obejmuje wyrobów polskich).
• Dopuszczeniu niektórych regulatorów kwasowości.
• Dopuszczeniu związków fosforu E 338-E 452 do niektórych surowych wyrobów mięsnych tradycyjnie będących w obrocie w niektórych krajach UE (ten zapis nie obejmuje wyrobów polskich).
• Dopuszczeniu niektórych stabilizatorów i substancji zagęszczających.
• Dopuszczeniu węglanów sodu E 500 do drobiowych surowych wyrobów mięsnych oraz do niektórych surowych wyrobów mięsnych tradycyjnie będących w obrocie w niektórych krajach UE (ten zapis nie obejmuje wyrobów polskich).

Oprac. Aleksandra Szymańska

Handel grzybami – tylko (?) z atestem

(Las Polski 2014 nr 20 s.5)

Sprzedaż świeżych grzybów wiąże się z koniecznością posiadania atestu, potwierdzającego ich termin przydatności do spożycia oraz przynależność do danego gatunku, który wystawia klasyfikator grzybów świeżych, posiadający uprawnienia wydane przez wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia dopuszcza do obrotu 44 gatunki. Zalicza się do nich między innymi: maślaki, podgrzybki, rydze, borowiki i kanie.

Każdy sprzedawca świeżych grzybów powinien, co najmniej co dwa dni przekazywać swój towar klasyfikatorowi do przejrzenia. Osób z odpowiednimi kwalifikacjami w tym zakresie można szukać w powiatowych stacjach Sanepidu. Stosowne uprawnienia posiadają też niektórzy sprzedawcy lub pracownicy targowisk.

Prócz atestu warunkiem sprzedaży grzybów jest oferowanie ich wyłącznie w placówkach handlowych lub na targowiskach. Handel na poboczach dróg jest nielegalny.

Oprac. Joanna Radziewicz

Po drodze na „bliźniakach” nie pojedziesz / Kamil Karkowski

(Farmer 2014 nr 11, s. 85)

Przepisy ruchu drogowego dotyczące pojazdów rolniczych nie zmieniły się od 2002 r. Część użytkowników maszyn rolniczych uważa, że maksymalna szerokość ciągnika może wynosić aż 3 m. A tymczasem wartość 3 m szerokości dotyczy maszyn towarzyszących zawieszanych na przednim lub tylnym TUZ (trzypunktowy układ zawieszenia ciągnika).

Z rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. wynika, że szerokość pojazdu (z zastrzeżeniem wózka inwalidzkiego, motoroweru, motocykli itd.), nie może przekraczać 2,55 m. Miara ta dotyczy m.in. ciągników rolniczych i przyczep transportowych. Wartość mierzona jest bez uwzględnienia lusterek zewnętrznych, oświetlenia umieszczonego na bokach pojazdu oraz wszystkich elementów elastycznych.

W tymże rozporządzeniu pisze, że w ruchu drogowym mogą uczestniczyć pojazdy wolnobieżne i specjalne o szerokości nie przekraczającej 3 m. A do maszyn wolnobieżnych zaliczamy kombajny zbożowe. Zatem ich szerokość na drodze publicznej nie może przekraczać 3 m.

Warto znać te wartości, tym bardziej, że maszyny coraz częściej wyposażone są w dodatkowe ogumienie, które znacznie zwiększa ich szerokość.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Sadzeniaki pod pręgierzem nowych przepisów / Sławomir Wróbel

(Top Agrar Polska 2014 nr 12, s. 82-86)

Obecność Polski w UE wymaga ujednolicania przepisów, szczególnie w produkcji sadzeniaków. Rozporządzenia wprowadzone 10 lat temu, z późn.zm., nie były jednolite we wszystkich krajach UE. Prace nad ich unifikacją trwały od maja 2012 r., a dwa nowe dokumenty powinny obowiązywać od sezonu wegetacyjnego 2015.

Celem zmian jest m.in. ujednolicenie nazewnictwa stopni kwalifikacji sadzeniaków we wszystkich krajach Unii. Istotną zmianą jest możliwość rozmnażania jednej klasy przez kilka lat, bez konieczności jej degradacji do niższej klasy, jeżeli plantacja, a później partia sadzeniaków, będzie spełniała odpowiednie normy. O wielokrotność rozmnożeń decydować będzie liczba wcześniejszych rozmnożeń.

Ważną zmianą jest brak konieczności zachowania izolacji przestrzennej między rozmnażanymi sadzeniakami a innymi plantacjami ziemniaka.

W ocenie weryfikacyjnej zwiększy się zakres oceny porażenia bulw przez wirusy. Rozszerzono też listę badań o wirus S (PVS), wirus A (PVA) i wirus X (PVX). Zebrane bulwy będą jeszcze bardziej drobiazgowo oceniane pod kątem ich jakości. Zaostrzą się także normy dotyczące występowania zgnilizn.

Zmiany nastąpią też w kalibrażu sadzeniaków. Różnica między najmniejszym i największym wymiarem bulw w partii nie będzie mogła być większa niż 25 mm (dotychczas 20 mm).

Kolejną nowością jest zapis o kontrolnym badaniu jakości sadzeniaków w sprzedaży oraz informacje nt. sposobu pobierania prób znajdujących się w obrocie.

Po wprowadzeniu w życie nowego rozporządzenia zmianie ulegnie także pobieranie prób bulw do badan weryfikacyjnych oraz wielkość próby.

Oprac. Aleksandra Szymańska

UE przeznacza 39 mln euro na promocję produktów rolnych

(Przemysł Spożywczy nr 11/2014, s. 29)

Komisja Europejska zatwierdziła 27 programów - w tym cztery z Polski, których celem jest promowanie produktów rolnych w UE i na świecie. Całkowity budżet programów, z których zdecydowana większość będzie realizowana w cyklu trzyletnim, wynosi 77,4 mln euro - w tym 39 mln wkładu ze środków Unii.

Wybrane programy obejmują różne kategorie produktów, tj.: produkty mleczne, świeże i przetworzone owoce i warzywa, kwiaty, produkty wysokiej jakości (ChNP, ChOG, TGS i produkty ekologiczne), mięso wysokiej jakości, jak również, po raz pierwszy, baranina.

Do 15 czerwca 2014 r., w ramach drugiego etapu selekcji programów promocyjnych i informacyjnych na 2014 r. służby KE otrzymały 43 propozycje programów ukierunkowanych zarówno na rynek wewnętrzny Unii, jak i na rynki państw trzecich.

Zgłoszenia oceniono i do objęcia wsparciem wybrano 27 propozycji programów. Spośród nich 21 dotyczy rynku wewnętrznego, a 6 - państw trzecich. Programy te ukierunkowane są na następujące regiony i państwa trzecie: Ameryka Północna, Ameryka Łacińska, Bliski Wschód, Azja Południowo-Wschodnia, Japonia, Afryka Północna i Turcja.

W dwóch przyjętych programach uczestniczą organizacje znajdujące się w różnych państwach członkowskich, które wspólnie prowadzą kampanię promocyjną. W kontekście uzgodnionej niedawno reformy polityki promocyjnej, ten rodzaj kampanii promocyjnych będzie jeszcze bardziej rozpowszechniany.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Ponad 40 mln dla najuboższych Polaków

(Przemysł Spożywczy 2014 nr 11, s. 11)

Agencja Rynku Rolnego ogłosiła we wrześniu 2014 r. przetarg na dostawy artykułów spożywczych do magazynów organizacji partnerskich w ramach Programu Operacyjnego Pomoc Żywnościowa 2014-2020, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (Fundusz ma na celu ograniczenie skali ubóstwa w krajach członkowskich UE przez wspieranie systemów krajowych). Program Operacyjny w ramach ww. funduszu będzie obejmował zakup i dystrybucję żywności wśród osób najbardziej potrzebujących oraz obligatoryjne działania towarzyszące. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej zawarło z Agencją porozumienie o powierzeniu jej zadań w ramach Programu Operacyjnego Pomoc Żywnościowa 2014-2020. W ramach programu ARR będzie realizować zadania instytucji pośredniczącej i beneficjenta.

Maksymalna kwota przeznaczona na zakup artykułów spożywczych w ramach Podprogramu 2014 wynosi 42 190 000 zł (netto). Dostawy makaronu świderki, cukru białego, mleka UHT, mielonki wieprzowej, oleju rzepakowego będą przekazywane do regionalnych magazynów organizacji partnerskich. Organizacje te zajmą się dystrybucją artykułów spożywczych wśród osób najbardziej potrzebujących.

Oprac. Aleksandra Szymańska

• Poprzedni artykuł