Rosliny ozdobne

Roślina retro / Agnieszka Kupska

(Działkowiec, 2015 nr 1, s. 22)

Miechunka, jeszcze kilkadziesiąt lat temu powszechnie spotykana w ogrodach, na pewien czas została zapomniana, a dziś znowu wraca do łask. Gatunek ten należy do rodziny psiankowatych. Naturalnie występuje w Ameryce Południowej i Środkowej.

Najpopularniejszym gatunkiem uprawianym w Polsce jest miechunka rozdęta o silnie rozrastających się kłączach, z którego wyrastają wyprostowane, pojedyncze, ulistnione pędy.

Późną wiosną w kątach liści pojawiają się pojedyncze, białe, dzwonkowate kwiaty. Po ich przekwitnięciu dno kwiatowe silnie się rozrasta tworząc mieszek, który otacza kulistą jagodę. Owoc wraz z osłonką stanowi główną wartość dekoracyjną miechunki. Mieszek początkowo jest koloru zielonego, a z czasem zmienia się na pomarańczowoczerwony.

Drugim gatunkiem uprawianym w polskich ogrodach jest miechunka peruwiańska, ceniona za właściwości prozdrowotne. Gatunek ten uprawia się na roślinę jednoroczną, ma mniejsze mieszki barwy żółtej, za to skrywająca się wewnątrz jagoda jest smaczniejsza.

 

Miechunka jest rośliną ciepłolubną, najlepiej rośnie na stanowiskach zacisznych i słonecznych; preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, zasobne w składniki pokarmowe i wapń; jest odporna na choroby i szkodniki, choć podczas wilgotnego lata może wystąpić szara pleśń; można ją rozmnażać z nasion, jak i przez podział kłączy.

 

Oprac. Aleksandra Szymańska

Cytrusy w domu / Maria Ulczycka-Walorska

(Działkowiec, 2015 nr 1, s. 40-41)

Najpopularniejszy cytrus w polskich domach to mandarynka, charakteryzuje się powolnym wzrostem i bardzo obfitym owocowaniem. W sprzyjających warunkach uprawy owoce pojawiają się przez cały rok.

Mniej popularne jest drzewko pomarańczy, które może dorastać nawet do 4 m. Jednak gatunek ten słabo i rzadko owocuje, mimo wprowadzania do uprawy nowych odmian.

Drzewko cytrynowe to trzeci najpopularniejszy cytrus w Polsce. Osiąga wysokość nawet do kilku metrów, a po kilku latach uprawy zaczyna regularnie owocować. Cechą wspólną cytrusów są sztywne, ciemnozielone liście z połyskiem. Kwiaty są woskowe, barwy białej, kremowej lub żółtej, przeważnie przyjemnie słodko pachnące. Często na jednej roślinie są zarówno pąki, kwiaty, jak i dojrzewające owoce. U wszystkich cytrusów owoce dojrzewają bardzo długo, w zależności od gatunku, od kilku do kilkunastu miesięcy. Najbardziej znaną i docenianą odmianą jest ‘Ponderosa’. Jej owoce dorastają nawet do kilkunastu centymetrów długości, mają grubą skórkę i łagodny smak.

Podstawowe wymagania, jakie trzeba spełnić, aby uprawa cytrusów w domu - zaowocowała:

  • Światło. Od późnej wiosny do jesieni, gdy nie ma zagrożenia przymrozkami, rośliny te można wystawić na balkon lub do ogrodu. Najlepsze jest stanowisko lekko zacienione do półcienistego. Zimą polecane jest umieszczenie ich na południowej lub zachodniej wystawie. Przy niedoborze słońca zimą pędy mogą się ogałacać z liści.
  • Podlewanie. W czasie wzrostu i wytwarzania owoców bardzo ważne jest obfite podlewanie. Dobrze jest zrobić gruby drenaż w doniczce, co pozwoli uniknąć przelania rośliny. Ważne jest również zraszanie liści. Najlepiej robić to miękką, odstaną wodą.
  • Nawożenie. W okresie inten­sywnego wzrostu rośliny należy podlewać nawozem. Najlepiej stosować odżywkę przeznaczoną dla roślin cytrusowych lub uniwersalną.
  • Cięcie. Aby uzyskać ładną, gęstą koronkę drzewka, dobrze jest przycinać pędy o 1/3 ich długości. Najlepiej robić to wiosną, nim ruszy wegetacja. Regularne przycinanie powoduje również obfitsze owoco­wanie.
  • Rozmnażanie. Najpopularniejszą i najprostszą metodą jest uprawa z nasion. Szybciej owoce uzyskamy rozmnażając rośliny przez sadzonki.
  • Spoczynek. Na okres zimy drzewka cytrusowe przechodzą w stan spoczynku. Jednak uprawiane w domu, często w tym okresie mają dojrzewające owoce, wówczas należy kontynuować normalną uprawę. Nieowocujące drzewka przenosimy do chłodnego, jasnego pomieszczenia. Zimą powinno się cytrusy mniej podlewać. Taki okres spoczynku pozytywnie wpłynie na wzrost i owocowanie w kolejnym roku.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter