Drobiarstwo

Polski kurczak króluje w Unii / Paweł Wojcieszak

(Polish Food wiosna 2016, s. 36-37)

Od 2014 roku Polska jest liderem w produkcji drobiu. Nasze firmy dostarczają na rynek krajowy i zagraniczny ponad 2,2 mln ton żywca drobiowego, co stanowi 14 proc. całej produkcji unijnej. Według danych GUS spożycie produktów drobiowych w latach 2000-2014 wzrosło z 14,7 kg do 27,5 kg/ mieszkańca.

Na dynamiczny rozwój branży duży wpływ mają fundusze unijne, dzięki którym możliwy był zakup nowoczesnego sprzętu, modernizacja procesu produkcyjnego oraz wdrożenie nowoczesnych rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo i higienę wytwarzanych wyrobów.

Program SAPARD  realizowany w latach 2002-2004 oraz Sektorowy Program Operacyjny „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006” nie zakładały pomocy dla sektora drobiarskiego. Firmy z tej branży musiały ubiegać się o dofinansowanie w ramach wsparcia dla przetwórstwa i marketingu artykułów rolnych. Według  dostępnych danych, 200 mln zł otrzymali wówczas przetwórcy na przetwarzanie i konserwowanie mięsa drobiowego. Producenci mogli też korzystać z pomocy w ramach działania „Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej”.

 

Pozyskane z tych źródeł fundusze pozwoliły na znaczące inwestycje i dostosowanie się do potrzeb rynku unijnego, a co więcej, zajęcie w nim pierwszego miejsca.

Oprac. Joanna Radziewicz

 

Polski drób światowym dziedzictwem / Jolanta Calik, Józefa Krawczyk

(Polish Food wiosna 2016, s. 58-60)

Ochrona zasobów genowych polskiego drobiu ma w Polsce długą tradycję. Obecnie programem ochronnym objęte są następujące rasy kur nieśnych, kaczek i gęsi:

Kury nieśne – Zielononóżka kuropatwiana (rody Z-11 i Zk), Żółtonóżka kuropatwiana (Ż-33), Polbar (Pb), Rhode Island Red (rody R-11, K-22), Sussex (S-66), Leghorn (rody G-22, H-22, H-33), Rhode Island White (A-33).

Kaczki - Pekiny krajowe (P-11, P-22, P-33, P-44, P-55), Pekin duński (P-8), Pekin francuski (P-9), Pekin angielski (LsA), Mieszaniec (KhO-1) i kaczki pomniejszone (K-2).

Gęsi – krajowe południowe (Lubelskie (Lu), Kieleckie (Ki), Podkarpackie (Pd), Garbonose (Ga), Biłgorajskie (Bi), Zatorskie (ZD1)), krajowe północne (Kartuskie (Ka), Rypińskie (Ry), Suwalskie (Su), Pomorskie (Po)), populacje pochodzenia zagranicznego (Kubańskie (Ku), Romańskie (Ro), Słowackie (Sł), Landes (LsD-01).

Każdy z rodów drobiu stanowi odrębny genotyp, warunkujący występowanie unikalnych cech. Charakteryzuje się dobrym przystosowaniem do lokalnych warunków środowiskowych, odpornością na niektóre choroby zakaźne, specyficznym smakiem mięsa i jaj. Z badań Instytutu Zootechniki wynika, że chronione rasy drobiu mogą stanowić cenne źródło pozyskiwania produktów drobiowych w produkcji żywności regionalnej.

Zagrożone populacje podlegają ochronie metodą in situ, czyli w ich naturalnym środowisku. Programem ochrony zasobów genetycznych objęte są stada danego rodu, poddawane w każdym pokoleniu ocenie wartości użytkowej, za którą odpowiedzialna jest Krajowa Rada Drobiarstwa IG. Koordynatorem wszelkich działań w tym zakresie jest Instytut Zootechniki PIB.

Oprac. Joanna Radziewicz

 

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter