Pomoce polowe
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Trafna diagnoza w polu / Tomasz Czubański
(Top Agrar Polska. Dodatek specjalny Agro Akademia 2017 nr 2, s. 8-11)
Monitoring polowy obejmuje ocenę stanu plantacji, przede wszystkim pod kątem zagrożeń powodowanych przez choroby, szkodniki i chwasty. Uwzględnia on: stan gleby, kondycję korzeni oraz części naziemnych rośliny. Wśród narzędzi diagnostycznych wymienia się:
- narzędzia do kopania (szpadel, łopatka, składana saperka, szpadel melioracyjny) – wykorzystywane do: wykonywania odkrywek glebowych, w celu badania jakości gleby, sprawdzania stopnia mineralizacji resztek pożniwnych i nawozów naturalnych, poszukiwania ewentualnych uszkodzeń systemów melioracyjnych, wykopywania roślin w celu oceny ich stanu, sprawdzania intensywności życia biologicznego w glebie, diagnostyki szkodników glebowych i chorób podziemnych, sprawdzania obecności chwastów.
- narzędzia do cięcia (ostry nóż, żyletka, skalpel) – służące do: przekrojenia pędu w celu określenia fazy rozwojowej oraz określenia uszkodzeń mrozowych, obliczania stopnia rozwoju rzepaku, stwierdzenia niedoborów składników pokarmowych, badania kanałów żerowania szkodników, poszukiwania symptomów chorób roślin.
- lupa – to podstawowe narzędzie diagnostyki chorób oraz poszukiwania objawów żerowania szkodników, rozpoznawania gatunków pasożytów i chwastów, oceny stopnia rozwoju roślin.
- sprzęt do badania odczynu gleby (pH-metr, urządzenia elektroniczne, działające za zasadzie pomiaru różnicy potencjałów pomiędzy elektrodami w roztworze glebowym). Narzędzi tych używa się do: sprawdzania pH lub odczynu gleby, prawdopodobieństwa występowania toksyczności jonów glinu, w celu diagnozy pod kątem niedoborów manganu, niektórych chorób i chwastów.
- pułapki diagnostyczne do odłowu owadów (żółte naczynie, pułapki świetlne, pułapki mechaniczne, pułapki feromonowe) wykorzystywane są do: oznaczania pojawu owadów, określania stopnia ich szkodliwości, rozpoznawania gatunków odłowionych owadów, określania terminów wykonania zabiegów ochronnych, zwalczania szkodników na małą skalę.
- narzędzia pomiaru (miara metrowa lub milimetrowa) służą do: obliczania obsady, pomiaru grubości szyjki korzeniowej, pomiaru bulw, korzeni, kłosów, długości międzywęźla, wyznaczania pola ramki do obliczania progu szkodliwości, sprawdzania długości przyrostów pędów i korzeni.
- narzędzie do pobierania prób gleby (szpadel) służy do pobierania prób do badania na zawartość składników pokarmowych, analiz na obecność szkodników glebowych i grzybów.
- czerpak entomologiczny wykorzystywany do monitoringu owadów kryjących się w łanie, oceny progu ich szkodliwości, rozpoznawania gatunków szkodników.
- lupa dużych powiększeń używana do rozpoznawania chorób poprzez ocenę owocników lub skupisk zarodników, identyfikacji jaj i małych larw owadów, odróżniania plam powodowanych przez grzyby, oceny wczesnych faz rozwoju źdźbła na przekroju.
- woreczki na próbki służące do pobierania gleby, roślin i owadów.
Oprac. Joanna Radziewicz
GPS w rolnictwie / Aleksander Wróbel
(Wieś Kujawsko-Pomorska 2016 nr 11, s. 11)
Poprzez połączenie systemu nawigacji satelitarnej (GPS) i systemów informacji geograficznej (GIS) stało się możliwe wprowadzenie rolnictwa precyzyjnego, które polega na zbieraniu aktualnych informacji geoprzestrzennych w zakresie wymagań gleb, roślin i zwierząt oraz podejmowaniu działań mających na celu zwiększenie produkcji rolnej i ochronę środowiska.
Aplikacje oparte na GPS wykorzystywane są do planowania upraw, oznaczania i odwzorowywania pól, oznaczania systemów irygacyjnych i obszarów problemowych w uprawach, takich jak chwasty lub choroby, pobierania próbek gleby, szacowania plonu, a także prowadzenia ciągnika (również w warunkach słabej widoczności). Zebrane dane umożliwiają m.in. dokładną lokalizację szkodników i chwastów na polu i precyzyjne stosowanie środków chemicznych w zależności od potrzeb, minimalizując zagrożenie dla środowiska naturalnego.
Rolnictwo precyzyjne zyskuje na popularności ze względu na wprowadzanie nowoczesnych narzędzi technologicznych – dokładniejszych, bardziej ekonomicznych i przyjaznych dla użytkownika. Wiele innowacji opiera się na integracji pokładowych komputerów, czujników do gromadzenia danych i systemów określania pozycji.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Szacowanie strat: system wciąż zawodzi / Grzegorz Ignaczewski
(Top Agrar Polska 2017 nr 2, s. 34-37)
Problemy związane z niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi z jakimi musieli borykać się rolnicy w ubiegłym roku obnażyły pewne słabości w systemie szacowania i likwidacji szkód w rolnictwie.
W przypadku systemu monitorowania suszy rolniczej nie doszło do zbyt dużych zmian. Największym problemem był brak odpowiedniej sieci gromadzenia informacji meteorologicznych. Bardzo często dane na podstawie których wyznacza się KBW pochodziły z terenów zbyt odległych od gospodarstwa, którego dotyczył problem.
Pod koniec 2016 roku Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi wraz z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uruchomiło programy pomocowe dla rolników poszkodowanych w wyniku klęsk żywiołowych. Pierwszy nabór dotyczył szkód spowodowanych opadami gradu, deszczu nawalnego, huraganu i suszy w wysokości co najmniej 70 proc. (stawka pomocy wynosiła 900 zł/ha). W kolejnym naborze, stawka wynosiła 400 zł/ha, a o pomoc mogli ubiegać się rolnicy, którzy ucierpieli w wyniku suszy, gradobicia, huraganu, deszczu nawalnego lub ujemnych skutków przezimowania w przypadku, gdy szkody w danej uprawie wyniosły co najmniej 50 proc. i mniej niż 70 proc. Jednak ze względu na zbyt krótki termin składania wniosków pojawiły się błędy w protokołach szacowania strat, które wyeliminowały wielu zainteresowanych uzyskaniem płatności z tego tytułu. W większości przypadków odpowiedzialność za taki stan rzeczy leżała po stronie komisji szacujących straty.
Aby rozwiązać problemy z monitorowaniem suszy i szacowaniem innych strat rolniczych konieczne jest opracowanie szczegółowych rozporządzeń w tym zakresie przez właściwe organizacje rządowe.
Oprac. Joanna Radziewicz
