Dobór odmian
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Odmiany wiśni do sadów towarowych / Grażyna Michalak
(Wieś Mazowiecka 2018 nr 2, s. 7-8)
Zakładając sad wiśniowy szczególną uwagę należy zwrócić na dobór odmiany. Istnieje około 30 odmian wiśni, ale duża ich część nie została sprawdzona w produkcji. W Polsce przebadano wiele zagranicznych odmian, okazuje się jednak, że te wyhodowane w cieplejszym klimacie nie sprawdzają się w naszych warunkach. Istnieje zatem konieczność hodowli odmian rodzimych - deserowych i dla przetwórstwa.
W Polsce uprawia się przede wszystkim Łutówkę - prawie 80% zbiorów stanowią owoce tej odmiany. To odmiana przemysłowa, dobrze przystosowana do warunków klimatycznych naszego kraju. Dojrzewa dość późno (koniec lipca - połowa sierpnia), dzięki czemu drzewa i kwiaty rzadko przemarzają. Jest to odmiana samopłodna, obficie i regularnie owocująca. Jej wadą jest podatność na drobną plamistość drzew pestkowych i ogałacanie pędów.
W Polsce uprawiane są także trzy inne odmiany, których owoce wykorzystywane są głównie w przetwórstwie: duńska Kelleris, amerykańska Northstar i polska Nefris.
Z odmian polskiej hodowli (Instytut Ogrodnictwa) warto wspomnieć o trzech:
- Sabinie - odmiana wczesna, mało podatna na choroby
- Lucynie - dość silnie rosnąca, mało podatna na choroby
- Wandzie - odmiana plenna, ale podatna na raka bakteryjnego
Z polskich odmian badanych w Instytucie Ogrodnictwa, warto poznać:
- Galenę - odmiana o atrakcyjnych owocach, wytrzymała na mróz, mało podatna na drobną plamistość liści i raka bakteryjnego
- Kolię - odmiana o dużej wytrzymałości na mróz i małej podatności na choroby.
Ze znanych i uprawianych w naszych sadach odmian zagranicznych można wymienić trzy węgierskie: Groniastą z Ujfehertoi, Pandy 103 oraz Debreceni Botermo. Drzewa tych odmian są odporne na mróz i mało podatne na choroby, ale ich kwiaty (wcześnie zakwitają) są często uszkadzane przez wiosenne przymrozki. Odmiany te lepiej sprawdzają się w Polsce południowej i północno-zachodniej niż w Polsce centralnej.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Lista Zalecanych Odmian łubinu żółtego / Marek Klinowski
(Tygodnik Poradnik Rolniczy 2018 nr 3, s. 24)
Łubin żółty, w porównaniu z białym i wąskolistnym, ma najmniejsze wymagania glebowe. Preferuje gleby lekkie, o lekko kwaśnym odczynie. Nie toleruje natomiast gleb o odczynie obojętnym i zasadowym lub świeżo wapnowanych. Przy dobrych warunkach uprawowych i poprawnej agrotechnice można uzyskać nawet do 3 t/ha nasion łubinu żółtego.
W ostatnich latach nastąpił duży przełom w hodowli tej rośliny. W Krajowym Rejestrze jest 9 odmian łubinu żółtego, w tym 6 to odmiany niesamokończące: Baryt, Bursztyn, Dukat, Lord, Mister, Parys i Puma oraz dwie odmiany samokończące dojrzewające o 5-6 dni wcześniej: Perkoz i Taper. Najnowsze odmiany są plenne i stałe w plonowaniu. Genotypy samokończące plonują słabiej, ale szybciej i równomierniej dojrzewają.
Na listach Zalecanych Odmian łubinu żółtego, rekomendowanych w pięciu województwach, znajduje się pięć odmian:
Baryt – odmiana samokończąca, termoneutralna, mało wrażliwa na opóźnienie terminu siewu. Przeznaczona do uprawy na terenie całego kraju. Odporna na wyleganie, o wysokiej zawartości białka w nasionach (około 44 proc.). Odporna na więdnięcie fuzaryjne, antraknozę i choroby wirusowe.
Bursztyn – odmiana niesamokończąca, przydatna do uprawy na nasiona paszowe, o małej zawartości alkaloidów. Charakteryzuje się dużym plonem nasion i białka. Rośliny dojrzewają dość równomiernie. Odmiana odpowiednia do uprawy na glebach kompleksu żytniego dobrego.
Mister – odmiana niesamokończąca, wczesna, termoneutralna, mało wrażliwa na opóźnione terminy siewu. Przeznaczona do uprawy na terenie całego kraju. Odporna na wyleganie, o dużej, do bardzo dużej, zawartości białka w nasionach. Odporna na fusarium
i choroby wirusowe. Potencjał plonowania nasion to 20-25 dt/ha, zielonej masy 300-400 dt/ha.
Lord - odmiana niesamokończąca, przydatna do uprawy na cele paszowe. Rośliny są bardzo wysokie, mają skłonność do wylegania i nie są zbyt podatne na choroby fuzaryjne. Zawartość białka w nasionach około 43,5 proc. w s.m. Plon nasion i białka średni.
Perkoz – odmiana pastewna, bardzo wczesna, niewrażliwa na opóźnienie siewu. Zawartość tłuszczu jest nieco wyższa od przeciętnej, a zawartość alkaloidów bardzo niska. Odmiana zaleca do uprawy szczególnie w północnej części kraju.
Lista Zalecanych Odmian grochu siewnego / Marek Kalinowski
(Tygodnik Poradnik Rolniczy 2018 nr 4, s. 22-23)
Obecnie w Krajowym Rejestrze znajdują się 24 odmiany grochu siewnego. Do odmian rekomendowanych należą:
Batuta - odmiana ogólnoużytkowa, wąskolistna, przeznaczona do uprawy na suche nasiona lub do wykorzystania w celach konsumpcyjnych i paszowych. Termin kwitnienia i dojrzewania średni do dość późnego, okres kwitnienia średni. Rośliny nie są podatne na choroby i dojrzewają dość równomiernie. Skłonność do pękania strąków i osypywania nasion bardzo mała. Odmiana żółtonasienna, odpowiednia do uprawy na glebach kompleksów pszennych.
Tarchalska - odmiana ogólnoużytkowa, wąskolistna, żółtonasienna, przeznaczona do uprawy na suche nasiona i do wykorzystania w celach konsumpcyjnych i paszowych. Termin kwitnienia i dojrzewania średni, okres kwitnienia średni. Równomierność dojrzewania dość dobra. Plonowanie w odniesieniu do nasion i białka ogólnego bardzo duże, do dużego. Odpowiednia do uprawy na glebach kompleksów pszennych.
Audit - odmiana ogólnoużytkowa, wąskolistna, żółtonasienna, przeznaczona do uprawy na suche nasiona i do wykorzystania w celach konsumpcyjnych i paszowych. Termin kwitnienia i dojrzewania średni, okres kwitnienia nieco dłuższy od innych zarejestrowanych odmian. Odporność na podstawowe choroby nieco powyżej średniej. Dojrzewanie równomierne. Skłonność do osypywania nasion i pękania strąków bardzo mała. Plon białka bardzo duży. Odpowiednia do uprawy na glebach kompleksów pszennych.
Mecenas - odmiana ogólnoużytkowa, wąskolistna, żółtonasienna, przeznaczona do uprawy na suche nasiona i do wykorzystania w celach konsumpcyjnych i paszowych. Termin kwitnienia i dojrzewania średni, okres kwitnienia średni. Plon nasion i białka ogólnego duży. Odporność na choroby duża. Skłonność do osypywania nasion i pękania strąków bardzo mała. Odpowiednia do uprawy na glebach kompleksów pszennych.
Hubal - odmiana pastewna, przeznaczona na suche nasiona paszowe. Termin kwitnienia i dojrzewania średni, okres kwitnienia średni, do krótkiego. Łan dojrzewa równomiernie. Skłonność do pękania strąków i osypywania nasion bardzo mała. Odmiana plenna, zarówno w plonie nasion, jak i białka. Odpowiednia do uprawy na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego.
Oprac. Joanna Radziewicz
