Produkcja roślinna

Produkcja i spożycie jabłek w Rosji

(Food News 2011, vol. 39, nr 45, s. 10)

 

W 2010 r. Rosja stała się największym światowym importerem jabłek i gruszek na świecie. Import tych owoców osiągnął 1,52 mln ton, z czego jabłka stanowiły 1,11 mln ton. Spożycie owoców w Rosji wzrosło do 71 kg na osobę rocznie, czyli było o 10% większe niż rok wcześniej. Trend ten utrzymał się w ubiegłym roku. Spożycie owoców jest jednak znacznie niższe niż w wielu innych krajach. W USA wynosi ono 122,5 kg na osobę. W Rosji produkuje się jedynie 1/3 spożywanych tam owoców. Spożycie owoców w Rosji różni się zależnie od regionu. Na terenach wiejskich i w miastach, które zamieszkuje mniej niż 100 tys. osób spożywa się głównie lokalnie produkowane owoce i warzywa. Są one również konserwowane i spożywane poza sezonem. W dużych miastach spożycie owoców, a zwłaszcza importowanych jest znacznie większe. W Moskwie tygodniowe wydatki na zakup żywności wynoszą średnio 3632 ruble (114,29 dolara USA), a w miejscowościach, gdzie liczba ludności nie przekracza 500 tys. – 2809 rubli.

Z wydawanych sum 10,6% stanowią wydatki na owoce. W 2010 r. w Rosji zebrano 910 tys. ton jabłek. Z tego 61,5% pochodziło z gospodarstw przydomowych. Najczęściej uprawiane odmiany to Golden Delicious, Red Chief, Semerenka, Granny Smith, Ida Red i Bolszewik. We wrześniu 2011 r. rolnicy uzyskiwali 18-20 rubli za kilogram jabłek, czyli nieco mniej niż rok wcześniej. Mniejsze, czy uszkodzone jabłka są przetwarzane. Ich cena wzrosła z 4 rubli w 2010 r. do 7,5 rubli za kilogram w 2011 r. Powierzchnia uprawy jabłek w Rosji zmniejsza się, ponieważ wycofywane są z uprawy stare sady, które stanowią 75% wszystkich sadów. W 2010 r. z 1 hektara sadów zbierano około 5,2 tony jabłek. Plony uzyskiwane w nowoczesnych sadach rosyjskich wynoszą 12-40 ton z 1 ha.

 

W.M.

 

Wzrost spożycia cukru na świecie

(Agra Europe 2011, nr 2492, s. 14)

Według International Sugar Organisation, zapotrzebowanie na cukier w 2020 r. na świecie osiągnie 201 mln ton. Będzie ono rosło średnio o 2% rocznie w ciągu następnych ośmiu lat. Najwięcej cukru spożywane będzie w dalszym ciągu na Dalekim Wschodzie i w Indiach. Spożycie to stanowić będzie 47% spożycia światowego. Jego wzrost na tym terenie w omawianym okresie stanowić będzie 60% wzrostu spożycia ogółem. W ciągu następnych ośmiu lat światowa produkcja cukru musi więc wzrosnąć o 29 mln ton. W 2020 r. w Indiach, gdzie spożycie cukru będzie największe, wyniesie ono 32,7 mln ton rocznie. Kolejne miejsca pod tym względem zajmą Chiny (22,1 mln ton), Unia Europejska (19,7 mln ton), Brazylia i USA. Aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu produkcja cukru w Brazylii będzie musiała rosnąć o 8 mln ton rocznie do 2020 r. W Indiach roczny wzrost produkcji powinien osiągnąć 2,5 ml ton, w Tajlandii, Unii Europejskiej, Wschodniej Europie i Afrycie – po 2 mln ton rocznie, a w Chinach i na Dalekim Wschodzie – 3 mln ton rocznie. Koszt produkcji cukru na świecie rośnie od 2005 r., przede wszystkim w Brazylii. Koszt materiału siewnego podwoił się, a nawozów sztucznych wzrósł o 60%.

W.M.

 

Planowane zasiewy zbóż we Francji

(Agra Europe 2011, nr 2493, s. 3)

 

Ocenia się, że zasiewy ozimej pszenicy zwyczajnej we Francji w bieżącym roku będą o 1,2% większe niż rok wcześniej i wyniosą 5,06 mln ha – tyle samo co w rekordowym pod tym względem 2008 r. Zbiory pszenicy zwyczajnej w 2011 r. wyniosły 354 mln ton, czyli były o 4,6% mniejsze niż w poprzednim roku. Wiosenna susza spowodowała, że plony spadły o 6,2% i wyniosły 6,79 t z 1 ha. Zwiększą się też zasiewy pszenicy twardej, jęczmienia ozimego i rzepaku ozimego. Areał uprawy rzepaku ozimego osiągnie 1,58 mln ha, czyli wzrośnie o 1,6%. Oczekuje się, że areał jęczmienia ozimego wyniesie 1,07 mln ha (wzrost o 0,8%), a pszenicy twardej – 425 tys. ha (wzrost o 3,3%).

W.M.

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter