Zwierzęta gospodarskie

Żywienie bydła mlecznego \ Przemysław Skorniak

(Wieś Kujawsko-Pomorska 2019 nr 5, s. 18-20)

Zagadnienie żywienia krów jest dziś najważniejszym obszarem w hodowli bydła mlecznego. Hodowcy powinni więc zwrócić uwagę na kilka podstawowych zasad:

  • Dawki paszowe powinny być zgodne z zapotrzebowaniem zwierzęcia na składniki pokarmowe.
  • Ilość pokarmu powinna być uzależniona od stanu fizjologicznego zwierzęcia i poziomu produkcji.
  • Pasza powinna być podawana w kilku odpasach (2-3 razy dziennie).
  • Stopniowe zmiany w ilości i jakości podawanych pasz wyeliminują ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych.
  • Należy zachować dbałość o odpowiednią jakość i świeżość pokarmu.
  • Należy prowadzić kontrolę stada w zakresie ilości zjadanych pasz, przez osobniki znajdujące się w różnym stanie fizjologicznym.
  • Dokładne rozdrobnienie i wymieszanie pasz zapobiega wyjadaniu najbardziej atrakcyjnych składników.
  • Zapewnienie stałego dostępu do wody i lizawek.
  • Zachowanie odpowiednich warunków higienicznych w żłobach.

W żywieniu bydła mlecznego stosuje się pasze objętościowe i pasze treściwe (ziarna zbóż, śruty), przy czym te pierwsze stanowią większość (nawet 80 proc.). Dzieli się je na pasze soczyste (kiszonki, zielonki, okopowe) i suche.(siano, słoma). Istotną rolę pełnią też dodatki paszowe, które uzupełniają ewentualne niedobory aminokwasów, składników pokarmowych, witamin i białka.

Wyróżnia się trzy systemy żywienia bydła:

  • System żywienia tradycyjnego (oddzielne podawanie pasz objętościowych i treściwych).
  • System żywienia TMR (żywienie bydła mlecznego wymieszaną, rozdrobnioną, pełnoporcjową paszą, składającą się z pasz objętościowych, treściwych i dodatków mineralno-witaminowych).
  • System żywienia PMR (żywienie jedną dawką kompletną, dostosowaną zapotrzebowaniem dla krowy produkującej 25 kg mleka dziennie. Zwierzęta produkujące większe ilości mleka otrzymują dodatkowo paszę treściwą).

W przypadku mieszanek TMR ważne jest odpowiednie przygotowanie mieszanki. Dawka powinna pokrywać zapotrzebowanie na składniki pokarmowe i posiadać odpowiednią strukturę fizyczną. Aby żywienie było efektywne, a krowy prawidłowo wykorzystały wszystkie komponenty, struktura dawki musi mieć odpowiednią jakość. Najlepiej, by wszystkie elementy TMR miały 2-3 cm długości. Dobrze jest zadawać pokarm 2-3 razy dziennie, o stałych porach (np. o godz. 7:00 i 17:00). Kolejność wrzucania do wozu paszowego zależy od tego, jaka pasza objętościowa ma tworzyć strukturę fizyczną i jak była rozdrobniona do zakiszenia.

Najważniejszym narzędziem do oceny struktury pasz są sita paszowe.

Oprac. Joanna Radziewicz

Watussi – wielkorogie bydło / Radosław Kożuszek

(Wieś Kujawsko-Pomorska 2019 nr 5, s. 22-23)

Afrykańskie bydło watussi cieszy się coraz większą popularnością w prywatnych zwierzyńcach, parkach safari czy gospodarstwach agroturystycznych. Watusii to zwierzęta powolne, wiec  mogą być utrzymywane nawet na niewielkich wybiegach. Jedynym niebezpieczeństwem są ich wielkie rogi, którymi mogą zrobić krzywdę innym współtowarzyszom stada i naruszyć infrastrukturę gospodarstwa.

Watussi nie nadaje się do zamkniętego chowu oborowego, ze względu na wielkość rogów, których rozpiętość przekracza nawet 1,5 metra. Wielkość zwierząt w kłębie dochodzi do 1,7 metra, a długość ciała może wynieść nawet 2,5 metra.

Pomieszczeniem noclegowym dla watussi powinien być dobrze izolowany i obszerny budynek murowany lub drewniany. Dla każdej sztuki należy przeznaczyć około 8 m2 powierzchni legowiska. Budynek musi być dobrze oświetlony. Drzwi powinny stanowić wrota o szerokości około 2 metrów.

Zwierzęta są odporne na różne warunki środowiskowe (silny wiatr, deszcz, wysokie i niskie temperatury). Powinny mieć zapewniony dostęp do zielonych wybiegów, które muszą posiadać solidne zabezpieczenia. Wybieg powinien być wyposażony w paśnik, poidło i lizawkę. Oprócz trawy zwierzęta chętnie zjadają również małe drzewka, turzyce i gorszej jakości siano.

Oprac. Joanna Radziewicz

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter