Krzysztof Kwiatkowski
- Szczegóły
- Kategoria: Pożegnania
Krzysztof Kwiatkowski urodził się wiosną 1945 roku w Sterdyniu w powiecie sokołowskim. Ukończył prestiżowe Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Warszawie. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości, przez bardzo krótki okres, pracował w Biurze Projektów „Miastoprojekt Warszawa-Śródmieście”, a następnie w latach 1965-1966 był zatrudniony w bibliotece Archiwum Państwowego m.st. Warszawy na stanowisku magazyniera. Ukończenie Pomaturalnego Studium Dokumentacji i Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej pozwoliło mu na poszerzenie zdobytej wcześniej wiedzy i stworzyło podstawy dla Jego dalszych działań zawodowych. W latach 1969-1971 współuczestniczył w przygotowaniu dokumentacji do audycji oświatowych z historii w Redakcji Programów Szkolnych TVP, a następnie był bibliotekarzem w Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego. W tym czasie rozpoczął też studia bibliotekarskie na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, które ukończył w 1976 roku.
Jednak największym sentymentem darzył Centralną Bibliotekę Rolniczą, której poświęcił największą część swojego życia zawodowego. Pracę w tej placówce rozpoczął w 1974 roku i z wielkim zaangażowaniem oraz oddaniem pracował w niej aż do przejścia na emeryturę w 2011 roku. Początkowo był zatrudniony w Pracowni Bibliografii, gdzie zajmował się przygotowaniem materiałów do Bibliografii Polskiego Piśmiennictwa Rolniczego, a następnie w Pracowni Usług Informacyjnych, w której był odpowiedzialny za tworzenie katalogu, jego stronę merytoryczną i estetyczną. W 1992 roku został przeniesiony do Pracowni Przechowywania i Udostępniania Zbiorów, gdzie w poszczególnych okresach zajmował się selekcją księgozbioru oraz obsługą informacyjną czytelników w Katalogach i Czytelni. W ostatnim okresie swojej kariery zawodowej był odpowiedzialny za kompleksowe prowadzenie prac związanych z selekcją wydawnictw w Pracowni Gromadzenia, Ewidencji i Formalnego Opracowania Zbiorów.
Krzysztof Kwiatkowski, przez wszystkich pracowników Biblioteki nazywany po prostu „panem Krzysiem” dał się poznać nie tylko jako lojalny, uczynny i oddany pracownik, ale przede wszystkim jako zawsze uśmiechnięty, pogodny i życzliwy człowiek. Znali go nie tylko pracownicy, ale i użytkownicy naszej Biblioteki. Był przez nich ceniony ze względu na swoją bogatą wiedzę z zakresu rolnictwa i historii, którą zresztą bardzo chętnie się dzielił. Był barwną postacią, obok której nie można było przejść obojętnie. Jego sztubackie żarty funkcjonują w naszym środowisku jako anegdoty wywołujące uśmiech na twarzy. Był niezwykle szarmancki wobec swoich koleżanek, nie szczędząc im komplementów. Mimo dość słabego zdrowia, z nieodłącznym papierosem w ustach, zawsze czuł się „wyśmienicie” i tryskał dobrym humorem. Bibliotekę traktował jak swój drugi dom, dlatego dość trudno było mu się z nią rozstać. Zmarł wkrótce po przejściu na emeryturę na początku stycznia 2012 roku.
Oprac. Joanna Radziewicz
