Rośliny uprawne
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Pietruszka czy pasternak / Grażyna Michalak
(Wieś Mazowiecka 2020 nr 4, s. 11)
Pietruszka i pasternak należą do rodziny selerowatych, pozornie niczym się od siebie nie różnią. W ostatnich latach dało się zauważyć znaczny wzrost cen za pietruszkę, nieuczciwi sprzedawcy wykorzystywali podobieństwo obydwu warzyw. Odróżnienie ich nie jest łatwe, jeśli mamy do czynienia tylko z korzeniem.
Popularna pietruszka ma długi, mięsisty, kremowobiały korzeń oraz zielone, pierzaste liście zwane popularnie natką. Obie części rośliny mają szerokie zastosowanie kulinarne, ze względu na aromatyczny zapach oraz bogactwo substancji odżywczych. Dodaje się je do zup, sałatek, past, sosów, koktajli itd.
Zapomniany pasternak królował dawniej na stole, był również skarmiany zwierzętom. Włoszczyzna zepchnęła go jednak z piedestału. Dopiero od niedawna zaczął pojawiać się znowu na stołach, dzięki wartościom odżywczym, dużej zawartości błonnika, mało wymagającej uprawie i łatwości przechowywania. Dodatkowo jest odporny na mróz i spadki wilgotności, a jego korzeń rzadziej ulega rozwidleniu. Część jadalna pasternaku, przypomina pietruszkę, jest jednak większa, jej zapach jest mniej intensywny, brakuje jej również jędrności pietruszki. Górna część korzenia jest bardziej zaokrąglona, miejsce wyrastania naci jest wklęsłe i otoczone ciemną obwódką. W smaku natomiast bardziej przypomina marchew niż pietruszkę, jest zdecydowanie łagodniejszy, z orzechowym posmakiem. Zawiera dużo węglowodanów, magnezu, witamin i minerałów. Świetnie sprawdza się w potrawkach, jako puree czy dodatek do surówek.
Najłatwiej obie rośliny rozróżnić po liściach. Pietruszka ma liście gładkie, ciemnozielone. Nać pasternaku jest jaśniejsza i od spodu pokryta włoskami. Nie nadaje się do celów spożywczych, ponieważ jest zbyt twarda i o małej strawności.
Oprac. Martyna Niewiadomska
Paszportowanie roślin / Małgorzata Kołacz
(Wieś Kujawsko Pomorska 2020 nr 4, s. 31-32)
Rozporządzenie 2016/2031 jest podstawą do rejestracji podmiotów profesjonalnych i paszportowania roślin. Omówiono w nim: rejestrację przedmiotów profesjonalnych, ocenę zdrowotności roślin, materiały roślinne podlegające ocenie i rejestracji, formaty wydawanych paszportów oraz wykaz nadzorujących urzędów.
Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORN) rejestruje przedmioty profesjonalnie zajmujące się przemieszczaniem towarów roślinnych na terenie UE oraz firmy upoważnione do wydawania paszportów dla tych towarów. Przy rejestracji konieczne jest wymienienie każdej nieruchomości lub działki. Rejestr zawiera dwuliterowy kod państwa. Przedsiębiorstwa w dotychczasowym rejestrze automatycznie stają się podmiotami profesjonalnymi, z warunkiem uaktualnienia danych w rejestrze.
Paszporty roślin to urzędowa etykieta umożliwiająca ich przemieszczanie po terenie UE, obejmująca rośliny przeznaczone do sadzenia (ziemniaki), oraz niektóre nasiona (lucerny, bobiku, fasoli, bobu, pomidorów, papryki, soi, lnu, słonecznika). Wydawane są przez zarejestrowane podmioty profesjonalne pod nadzorem właściwych organów Wojewódzkiej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
Dokument ten to minimum wymagane na terenie UE, jeśli chodzi o sprzedaż pomiędzy podmiotami profesjonalnymi, czyli producentami i dystrybutorami. Zawiera on bowiem informacje o tym, że dany materiał roślinny spełnia kryteria i jest wolny od agrofagów kwarantannowych oraz jest zgodny z dodatkowymi przepisami dla określonych agrofagów. Umieszczony zostaje na jednostce handlowej rośliny, lub jej opakowaniu przed przemieszczaniem się po UE. Paszporty wydane przed 14.12.2019 r. pozostają ważne do dnia 14.12.2023 r., o ile nie uległ zmianie stan fitosanitarny roślin.
Paszportowaniu nie podlegają rośliny przemieszane, w obrębie nieruchomości zarejestrowanego przedmiotu profesjonalnego, o ile znajdują się w niewielkiej odległości oraz dostarczane są bezpośrednio do użytkownika ostatecznego.
Oprac. Martyna Niewiadomska
