Zielone ulice polskich miast
- Szczegóły
- Kategoria: Ekologia i środowisko
Intensywny rozwój polskich miast często nie idzie w parze z dbałością o środowisko naturalne. Drzewa wciąż przegrywają z nowymi osiedlami, parkingami czy centrami handlowymi. Ubywa zwłaszcza starych, dorodnych drzewostanów, a te sadzone w ramach kompensacji bardzo często są niskiej jakości i niezabezpieczone oraz nieodpowiednio pielęgnowane szybko obumierają.
Zieleń przyuliczna i jej znaczenie dla mieszkańców miasta
Zgodnie z Ustawą z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz.U. Nr 19 z 2007 r. poz. 155 ze zmianami) mianem zieleni przydrożnej określa się „roślinność umieszczoną w pasie drogowym, mającą na celu w szczególności ochronę użytkowników drogi przed oślepieniem, ochronę przed zawiewaniem i zaśnieżaniem, ochronę terenu przyległego przed nadmiernym hałasem, zanieczyszczeniami powietrza, wody oraz gleby”. W myśl tego przepisu utrzymanie zieleni przydrożnej leży w gestii zarządcy drogi, co w praktyce polega na przekazywaniu odpowiedzialności w tym zakresie na poszczególne jednostki samorządowe: zarządy dróg, zarządy zieleni, wydziały środowiska, wydziały gospodarki komunalnej lub powołane w tym celu jednostki budżetowe.
Wbrew powszechnie panującej opinii, w miastach Polski żyje mnóstwo gatunków ptaków, które umilają (bądź nie) życie w wielkomiejskiej przestrzeni. W samej tylko Warszawie jest ich 230, z czego ok. 130 gatunków lęgowych. Ptaki spełniają ważne funkcje sanitarne w mieście odżywiając się resztkami, są też specyficznym wskaźnikiem jakości tamtejszego środowiska. Niestety życie ptaków w mieście wiąże się z licznymi zagrożeniami przed, którymi należy ich chronić.