Polityka rolna i rynki rolne

Rosja przedłuża embargo na żywność

(Trzoda Chlewna 2015 nr 7, s. 60)

Rosja potwierdziła oficjalnie przedłużenie do sierpnia 2016 r. rosyjskiego embarga na import żywności z Unii Europejskiej, Stanów Zjednoczonych i innych krajów zachodnich. Decyzja została podjęta w odpowiedzi na ogłoszenie przez Unię w dniu 22 czerwca 2015 r. informacji o kontynuowaniu sankcji gospodarczych wobec Rosji do dnia 31 stycznia 2016 r. Lista produktów spożywczych objętych zakazem nie zmienia się i nadal będzie obejmowała mięso, w tym wieprzowinę, kiełbasy, podroby, a także ryby, skorupiaki, mleko i produkty mleczne, warzywa. Lista może się zmienić w zależności od relacji między Rosją, a państwami Unii i innymi krajami. W przeciwieństwie do UE, która nie rozszerzyła sankcji, Rosja zamierza rozszerzyć listę zakazanej żywności o wyroby czekoladowe, kwiaty i konserwy rybne.

Rosyjski zakaz importu żywności ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Norwegii oraz państw Unii Europejskiej obowiązuje od 7 sierpnia 2014 r. Władze na Kremlu nałożyły go w odwecie za sankcje, którymi Zachód obłożył Moskwę za wspieranie prorosyjskich separatystów oraz podtrzymywanie konfliktu zbrojnego na wschodzie Ukrainy.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

Dynamiczny wzrost sprzedaży produktów ekologicznych w Europie

(Trzoda Chlewna 2015 nr 7, s. 62)

W latach 2004-2013 wzrost sprzedaży ekologicznej w Europie dynamicznie się rozwijał i uległ więcej niż podwojeniu z 11 mld euro do 24,3 mld euro. Podobnie rynek krajów członkowskich Unii Europejskiej zwiększył wartość sprzedaży z 10,2 mld euro do 22,2 mld euro.

Wroku 2013 w Europie i UE rynek ekologiczny cechowała wysoka dynamika wzrostu wobec roku poprzedniego. Wszystkie państwa, gdzie były dostępne dane, cechował wzrost wartości sprzedaży w tym: w Wielkiej Brytanii o 2,8%, w Danii o 5,2%, w Holandii o 5,4%,we Włoszech o 6,2%,w Finlandii o 6,4%, w Niemczech o 7%, %, w Belgii o 8%,we Francji o 9%, w Słowenii o 10%, w Szwecji o 11,5% , w Szwajcarii o 12,1%.w Norwegii o 16%.

Dynamiczny wzrost w roku 2013 dotyczył państw o największych rynkach sprzedaży produktów ekologicznych, tj. Niemcy, Francja, Wielka Brytania oraz Włochy. Wśród państw

Europejskich, które nie nalezą do Unii największa dynamika wzrostu dotyczyła Norwegii oraz Szwajcarii.  Rok 2014cechował dalszy dynamiczny wzrost sprzedaży produktów ekologicznych w wielu europejskich państwach, a dynamika była podobna do tej odnotowanej w roku 2013. Zainteresowanie konsumentów produktami ekologicznymi rosło nawet przy wzroście konkurencji ze strony certyfikowanych produktów regionalnych.

Sprzedaż produktów ekologicznych w Europie oraz UE w latach 2004-2013w mld euro

 

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

2012

2013

Europa

11,0

12,1

13,5

15,3

17,0

18,2

19,6

21,4

22,7

24,3

UE

10,2

11,2

12,6

14,3

15,9

17,0

18,2

19,8

20,9

22,2

 

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

Spadek produkcji pasz dla trzody w UE w 2014 r.

(Trzoda Chlewna 2015 nr 7, s. 63)

W 2014 r. produkcja pasz w państwach członkowskich Unii Europejskiej wyniosła 153,4 mln ton i była o 0,5% niższa niż rok wcześniej. Poziomy wytwarzania pasz dla trzody chlewnej i bydła spadły o 1,2%, odpowiednio do 48,6 mln ton i 41,8 mln ton, więcej niż przed rokiem wyprodukowano natomiast pasz dla drobiu (+0,3% do 51,5 mln ton).

Najważniejszym czynnikiem, który miał wpływ na rynek pasz w UE były zakazy importuwprowadzone przez Rosję w lutym i sierpniu 2014 r. Pośród głównych unijnych producentów pasz, najlepsze wyniki zanotowała Polska, gdzie produkcja ogółem wzrosła o 7% do 9,2 mln ton, w tym dla drobiu o 9% do 5,8 mln ton. Niemcy zwiększyły poziom wytwarzania o 2,3% do ponad 24 mln ton, umacniając się na pozycji lidera w unijnej produkcji pasz przed Francją i Hiszpanią. Te dwa kraje, a także Wielka Brytania, Włochy i Holandia wyprodukowały mniej karmy dla zwierząt niż przed rokiem.

Według Europejskiej Federacji Producentów Pasz (FEFAC) w roku 2015 unijna produkcja pasz dla drobiu wzrośnie o 0,5%, a mieszanek dla trzody i bydła ponownie obniży się o ok. 1,5 %. Unijna produkcja pasz ogółem będzie zatem o 0,7% niższa niż w 2014 r. Na rynek pasz w UE w 2015 r. będą miały wpływ działania Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) oraz polityki handlowej, w tym wprowadzenie nowych praktyk w zakresie zazielenienia oraz zakończenia systemu kwotowania produkcji mleka.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

Powierzchnia sadów jabłoniowych / Eberhard Makosz

(Sad 2015 nr 6, s. 102-104)

Jednym ze sposobów na obniżenie kosztów produkcji jabłek jest wzrost plonu uzyskiwanego z jednostki powierzchni. Można tego dokonać poprzez zwiększenie liczby drzew na hektarze oraz przez ich intensywną uprawę. W miarę wzrostu powierzchni uprawy zmniejszają się koszty amortyzacji. Przy czym efektywność ekonomiczna niezbędnych inwestycji produkcyjnych i infrastruktury handlowej jest wyższa przy większej powierzchni sadu.

W większości krajów europejskich za najbardziej efektywny uważa się wysokoprodukcyjny sad o powierzchni od 20 do 30 ha. Ze względów ekonomicznych likwidowane są małe plantacje.

Po zmianie sadów niskopiennych na karłowe zanotowano znaczący wzrost zbiorów jabłek – z 1,5 mln ton do ponad 3,5 mln ton, przy powierzchni uprawy jabłoni wynoszącej 185 tys. ha. Zwiększył się również eksport tego surowca z 700 tys. ton do 1,2 mln ton. Obecnie Polska należy do największych producentów jabłek w Europie i największych eksporterów na świecie. Wzrosła też produkcja soku zagęszczonego (220-300 tys. ton rocznie), drzewek jabłoni (do ponad 15 mln szt.) oraz pojemność chłodni z KA (do około 1 mln ton). Ważną rolę w eksporcie odegrały grupy i organizacje producentów oraz środki pomocowe z UE.

W 2012 roku wysoki był udział sadów o powierzchni powyżej 10 ha, które produkowały średnio około 40-50 ton /ha. W najbliższych latach, przy normalnym przebiegu warunków atmosferycznych, zbiory jabłek mogą wynieść nawet 4,5 mln ton. W tej sytuacji, aby uzyskać atrakcyjne ceny, trzeba będzie wyeksportować co najmniej 1,2 mln ton jabłek. Aby tego dokonać potrzebna jest poprawa jakości polskiego surowca , zmiana struktury odmianowej i wielkościowej sadów oraz zmiana sposobu dystrybucji jabłek.

Obecnie sady jabłoniowe pod względem powierzchni można podzielić na 4 grupy: do 2 ha, 2,1-5 ha, 5,1-10 ha i powyżej 10 ha. Największe szanse na opłacalną produkcję będą miały gospodarstwa z powierzchnią powyżej 10 ha i większe i to one będą brały największy udział w eksporcie. Ze względu na niższe jednostkowe koszty produkcji wytworzone w nich owoce będą konkurencyjne na światowym rynku, a członkostwo w organizacji handlowej ułatwi ich zbyt.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

 

Legalne zatrudnianie cudzoziemców / Małgorzata Kołacz

(Sad 2015 nr 6, s. 115)

W okresie największego spiętrzenia prac ogrodniczych przedsiębiorcy coraz częściej korzystają z usług osób z zagranicy. Obcokrajowca można zatrudnić na podstawie:

  • oświadczenia o zamiarze powierzenia pracy,
  • zezwolenia na pracę,
  • karty pobytu,

Zezwolenia na pracę w Polsce muszą posiadać m.in. obywatele: Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy wykonujący pracę przez 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy pod warunkiem posiadania oświadczenia podmiotu o zamiarze powierzenia pracy osobie spoza granic naszego kraju zarejestrowanej w powiatowym urzędzie pracy.

Pracodawca jest zobowiązany do zawarcia umowy cywilno-prawnej  (umowa o dzieło, umowa zlecenie) lub umowy o pracę. Gdy okres trwania kontraktu jest krótszy niż 6 miesięcy, cudzoziemiec jest zobowiązany do samodzielnego rozliczenia się z zarobionych pieniędzy w swoim rodzimym kraju. Przy zawarciu umowy konieczne jest prowadzenie dokumentacji kadrowej, która nakłada na pracodawcę obowiązek m.in. badań lekarskich i szkoleń BHP. Umowy mogą być zawierane w języku polskim lub przetłumaczone na język zatrudnianego pracownika.

Przyjmując do pracy cudzoziemca należy sprawdzić czy posiada on wizę z prawem do pracy oraz dokument potwierdzający jego legalny pobyt w Polsce.

Pracodawca powinien zwrócić szczególną uwagę na: sporządzenie pisemnej umowy, przestrzeganie prawa o czasie pracy, przepisów BHP oraz wypłacanie ustalonego w umowie wynagrodzenia. Naruszenie tych zasad może skutkować nałożeniem na pracodawcę mandatu w wysokości od 1 do 30 tys. zł.

 

Oprac. Joanna Radziewicz

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter