My Słowianie - pradawna kultura pełna zagadek, czarów i obrzędów

Szczegóły

Kategoria: Zwyczaje i tradycje ludowe

Słowianie, choć opanowali rozległe przestrzenie wschodniej Europy, są dla historyków nadal niewyjaśnioną zagadką jeżeli chodzi o ich  pojawienie się wśród ludów świata.   Tak naprawdę, badacze nie wiedzą skąd się wzięli. Słowianie pojawili się pod własnym mianem dopiero w połowie VI w. i od tego czasu można już odtwarzać ich dzieje na podstawie źródeł pisanych, językowych i materialnych. Co nie zmienia faktu, że ich historia prawdopodobnie sięga końca prehistorii.

Słowianie to grupa ludów indoeuropejskich zamieszkujących znaczne obszary środkowej i wschodniej Europy, posługujących się językami słowiańskimi, o wspólnym pochodzeniu, podobnych zwyczajach, obrzędach i wierzeniach. Wśród Słowian wyróżnia się ponad 140 grup etnicznych o bardzo zróżnicowanej liczebności. Wszystkie te grupy, według kryterium geograficznego, dzieli się na trzy główne odłamy:

•    Słowian zachodnich – Serbołużyczan, Polaków, Czechów i Słowaków.
•    Słowian wschodnich – Białorusinów, Rosjan, Ukraińców i Rusinów.
•    Słowian południowych – Bośniaków, Bułgarów, Chorwatów, Czarnogórców, Macedończyków, Serbów i Słoweńców.

Czytaj więcej...

Związki pozamałżeńskie w dawnej wsi polskiej

Szczegóły

Kategoria: Zwyczaje i tradycje ludowe

Etnograficzna wizja życia intymnego na wsi zakładała, że było ono niemal idealną realizacją zasad głoszonych przez kościół. Badania historyczne otwierają jednak zupełnie nową perspektywę spojrzenia na ten temat.

Zdaniem profesora Zbigniewa Kuchowicza chłopska etyka seksualna w XVII-XVIII wieku była znacznie mniej surowa niż wzorzec proponowany przez kościół. Odstępstwa w tym zakresie odnosiły się zwłaszcza do kwestii życia płciowego osób stanu wolnego. W chłopskim rozumieniu moralności właściwie nie  funkcjonowało pojęcie „czystości” w znaczeniu seksualnym, a dziewictwo nie stanowiło szczególnie cenionej wartości.

Problem podejmowania aktywności seksualnej przez osoby stanu wolnego obu płci na wsi wczesnonowożytnej należy rozpatrywać na poziomie wielowymiarowym. Z jednej strony ówczesne systemy prawne nie poświęcały temu występkowi zbyt dużo uwagi, koncentrując się raczej na cudzołóstwie. W rzeczywistości wsie rządziły się swoimi prawami. Wydawane przez właścicieli dóbr ustawy wiejskie ogrywały największą rolę przy rozstrzyganiu wiejskich sporów. Większość z nich odpowiedzialnością za moralność  swych domowników obarczało gospodarzy. To oni mieli dostarczać do urzędu informacje na temat niewłaściwego prowadzenia się swoich dzieci, służby czy komorników. Za brak reakcji groziły kary finansowe. Ponadto gospodarzy obowiązywał zakaz przetrzymywania w swoim domu „nierządnych białogłów”.  Natomiast winowajcy dopuszczający się tego niecnego występku ponosili kary finansowe lub fizyczne.

Czytaj więcej...