Mszyce na roslinach

 

Mszyce - w uprawie krzewów jagodowych / Barbara H. Łabanowska

(Hasło Ogrodnicze 2011 nr 5 s. 14-16)

 

Mszyce to powszechnie znana, dość liczna grupa szkodników, która atakuje różne rośliny uprawne i dziko rosnące. Szkodniki te żerują na różnych częściach roślin – na liściach, pąkach kwiatowych, kwiatach i niezdrewniałych pędach. Powodują szkody bezpośrednie: wywołują skręcanie i deformacje wierzchołków pędów, liści, kwiatostanów, wysysają soki z komórek; oraz szkody pośrednie: są wektorami wirusów powodujących groźne choroby wirusowe. Podczas żerowania mszyce wydzielają dużą ilość lepkich słodkich odchodów, zwanych spadzią. Na roślinach pokrytych spadzią rozwijają się grzyby sadzakowe, przez co ograniczony zostaje proces asymilacji.

 

Na porzeczkach i agreście żerują mszyce porzeczkowo-czyściecowe, mszyce porzeczkowe, agrestowo-mleczowe i agrestowe. Poza wymienionymi gatunkami mszyc żerujących na porzeczkach mogą występować także: mszyce porzeczkowo-mleczowe, porzeczkowo sałatowe i porzeczkowo-szelężnikowe.

Na plantacjach malin i jeżyn występuje natomiast mszyca malinowa, mszyca maliniaka, mszyca malinowo-trawowa i mszyca jeżyniaka. Mszyce występują na odmianach malin owocujących zarówno na pędach drugorocznych, jak i na jednorocznych. Na zagrożonych uprawach muszą być zwalczane, gdyż wśród nich są gatunki przenoszące wirusy. Pojawiające się na plantacji zawirusowane rośliny powinno się wykopać i spalić. Zaleca się systematyczną lustrację krzewów na obecność mszyc, by można było zniszczyć te szkodniki, zanim rozprzestrzenią się na całą plantację. Obecność mrówek na pędach jest zwykle sygnałem, że na roślinie obecne są mszyce, których wydzielinami się żywią.

Zwalczanie mszyc powinno się prowadzić tylko na zasiedlonych przez te szkodniki plantacjach. W uprawach porzeczek przed kwitnieniem może być niezbędny zabieg mający na celu zniszczenie mszycy porzeczkowo-czyściecowej. Po kwitnieniu można zastosować preparaty o szerokim spektrum działania.

 

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

 

Mszyce w uprawach drzew owocowych / Remigiusz W. Olszak

(Hasło Ogrodnicze 2011 nr 5 s. 17-22)

 

Te niewielkie 2-3 milimetrowe, delikatne, mało ruchliwe owady są najbardziej rozpowszechnionymi i niezwykle niebezpiecznymi szkodnikami wszystkich drzew owocowych uprawianych w Polsce.

W polskich sadach jabłoniowych występuje osiem gatunków mszyc. Tylko trzy z nich mają istotne znaczenie gospodarcze i dlatego należy zwracać na nie szczególną uwagę, są to:

  • mszyca jabłoniowa,
  • mszyca jabłoniowo-babkowa,
  • bawełnica korówka.

Znacznym problemem są także mszyce na gruszach, do powszechnie występujących gatunków żerujących na nadziemnych częściach tych roślin należą: mszyca gruszowa brunatna, porazik podbiałowy, mszyca gruszowa, porazik jabłoniowo-babkowy. Czasem występuje też bawełnica wiązowo-gruszowa, uszkadzająca korzenie.

W sadach śliwowych dużym problemem są: mszyce chmielowe, porazik brzoskwiniowy, mszyce śliwowo-trzcinowe, mszyce śliwowo - kocankowe, mszyce brzoskwiniowo-ziemniaczane, mszyce brzoskwiniowo-trzcinowe, mszyce owocowo - grzybieniowe oraz porazik ostowy. Większość gatunków pojawiających się na śliwach zasiedla również drzewa moreli i brzoskwini.

W sadach wiśniowych i czereśniowych najpowszechniej notowanym i najgroźniejszym gatunkiem jest mszyca czereśniowa. Trzeba ją zwalczać zgodnie z zaleceniami zawartymi w „Programie ochrony roślin sadowniczych na rok 2011”.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

Owady groźne dla warzyw / Maria Rogowska

(Hasło Ogrodnicze 2011 nr 5 s. 24-27)

 

Mszyce występują na warzywach uprawianych zarówno w polu, jak i pod osłonami. Żerują w koloniach, głównie na nadziemnych częściach roślin, ale mogą występować też na korzeniach. Najchętniej zasiedlają młode rośliny lub najmłodsze pędy i liście.

Na nadziemnych częściach roślin żerują: mszyca brzoskwiniowa, trzmielinowo-burakowa, kapuściana, ogórkowa, grochowa, ziemniaczana smugowa, ziemniaczana, głogowo-marchwiana, wierzbowo-marchwiana, gruszowo-selerowa. Na podziemnych częściach roślin żerują natomiast: bawełnica topolowo-marchwiana i bawełnica topolowo-sałatowa.

Zalecenia ochronne dotyczące wszystkich gatunków mszyc:

  • trzeba zniszczyć chwasty w okresie wegetacji i po zbiorach ze względu na możliwość zimowania na nich mszyc,
  • należy systematycznie monitorować rośliny na obecność tych szkodników,
  • po zauważeniu uskrzydlonych mszyc w uprawach pod osłonami należy zastosować środki zawierające żywe organizmy,

ochronę roślin środkami chemicznymi zarejestrowanymi do zwalczania mszyc należy rozpocząć w okresie tworzenia się kolonii osobników bezskrzydłych. Opóźnianie zabiegów opryskiwania grozi zniszczeniem wrogów naturalnych (np. biedronek, larw bzygowatych, złotooków i błonkówek), które liczniej pojawiają się 10-14 dni po powstaniu kolonii tego szkodnika i potrafią zniszczyć do 80 proc. mszyc żerujących na roślinach w polu,

do zwalczania chemicznego należy stosować na przemian dwa lub trzy środki (selektywne dla organizmów pożytecznych). Utrudnia to powstawanie odpornych ras szkodnika, zapewniając lepszą skuteczność zabiegów.

Oprac. Aleksandra Szymańska

 

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter