Polityka rolna
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Walka o ubój rytualny
(Top Agrar Polska nr 6/2013, s. 171)
Ustawa, która ma zalegalizować ubój rytualny bydła i drobiu trafiła do Sejmu. Nie wiadomo jednak jak szybko zostanie zaakceptowana. Posłowie opozycji zapowiedzieli, że nie poprą nowych przepisów, mimo iż dopuszczają one ubój rytualny jedynie w rzeźni pod nadzorem lekarza weterynarii, dodatkowo wykluczają stosowanie klatek obrotowych.
Trzeba dodać, że pięciomiesięczne opóźnienie doprowadziło do zapaści na krajowym rynku wołowiny. Ceny spadły o przynajmniej 20 proc., a nie jest to jeszcze koniec. Jak mówią przedstawiciele zakładów mięsnych, w najbliższym czasie mogą mieć miejsce kolejne obniżki.
Wielu rolników od kilku miesięcy wstrzymuje się ze sprzedażą bydła. Ceny młodego bydła opasowego spadły już poniżej 7 zł/kg, a pod koniec 2012 r. przekraczały 8 zł/kg. Jeszcze tańsze są byki ras mlecznych – lokalnie kosztują około 6 zł/kg żywca netto.
Przez pięć miesięcy eksporterzy większości utracili zamówienia z krajów arabskich. Odbiorcy w tym czasie znaleźli dostawców w innych krajach – trzeba tu dodać, że ubój rytualny jest legalny w większości krajów UE.
Na całym zamieszaniu tracą najbardziej rolnicy, tym bardziej, że obniżki cen mają miejsce w czasie intensywnych prac polowych, wymagających kosztownych zakupów nawozów, środków ochrony roślin itd.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Podatki płacone przez rolnika cz.I / Krystyna Maciejak
(Lubuskie Aktualności Rolnicze 2013 nr 6, s.44-46)
Zgodnie z Ustawą o podatku rolnym z dnia 15 listopada 1984 r. podstawę opodatkowania stanowi:
- dla gruntów gospodarstw rolnych – liczba hektarów przeliczeniowych na podstawie powierzchni, rodzajów i klas użytków rolnych,
- dla pozostałych gruntów – liczba hektarów wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.
Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.
Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym stanowi powierzchnia lasu, wyrażona w hektarach, wynikająca z ewidencji gruntów i budynków. Dla lasów ochronnych oraz drzewostanów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego jest o 50 procent niższa.
Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają: grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nie podlegają: użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem przeznaczonych na prowadzenie działalności gospodarczej.
Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 2012 roku w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2013 roku stawki podatków i opłat nie mogą być wyższe niż ustalone stawki maksymalne (zawarte w tabeli znajdującej się w artykule).
Opłata targowa jest pobierana od osób fizycznych, prawnych i jednostek organizacyjnych dokonujących sprzedaży na targowiskach. Zwolnieniu z powyższych opłat podlegają osoby lub jednostki, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.
Rada gminy może też narzucić opłaty na posiadaczy psów, w wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności, osób powyżej 65 roku życia prowadzących samodzielne gospodarstwo domowe – z tytułu posiadania jednego psa, podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych – z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.
Oprac. Joanna Radziewicz
W ramach programu „Zero Tolerancji”
(Trzoda Chlewna nr 5/2013, s. 7)
W ramach wprowadzonego przez Inspekcję Weterynaryjną programu „Zero tolerancji" w dniach 17-23 kwietnia 2013 r. terenowe organy Inspekcji Weterynaryjnej na terenie całej Polski przeprowadziły 2031 kontroli: 303 w rzeźniach, 257 w zatwierdzonych zakładach przetwórstwa spożywczego, 20 w chłodniach składowych, 271 w punktach skupu zwierząt, 237 u pośredników w handlu zwierzętami, 190 środków transportu produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz 753 środków transportu zwierząt. W nielicznych rzeźniach stwierdzono uchybienia w zakresie: nadzoru właścicielskiego, identyfikowalności, dobrostanu zwierząt, wymogów higienicznych, wymogów strukturalnych i właściwego postępowania z ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego.
Uchybienia dotyczyły przede wszystkim:
- uchybień higienicznych, łańcucha chłodniczego i identyfikowalności w środkach transportu przeznaczonych do przewozu środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego,
- nadzoru właścicielskiego, identyfikowalności, wymogów higienicznych, wymogów strukturalnych i właściwego postępowania z ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego - w zatwierdzonych zakładach przetwórstwa spożywczego,
- infrastruktury, prowadzenia dokumentacji, dobrostanu zwierząt i identyfikacji zwierząt - w punktach skupu zwierząt,
- nadzoru właścicielskiego, identyfikowalności, wymogów strukturalnych i prawidłowego postępowania z ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego w chłodniach składowych,
- prowadzenia dokumentacji i identyfikowalności zwierząt - w podmiotach prowadzących działalność pośrednictwa w obrocie zwierzętami: infrastruktury,
- warunków technicznych środka transportu, dokumentacji, identyfikacji zwierząt i dobrostanu zwierząt - w podmiotach zajmujących się transportem zwierząt.
Ponadto ujawniono, że w 27 podmiotach prowadzono działalność nielegalnie. Stwierdzono też 4 przypadki nielegalnego transportu zwierząt i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego. W efekcie kontroli Inspekcja Weterynaryjna nałożyła 19 kar pieniężnych na łączną sumę 64,5 tys. zł w drodze decyzji administracyjnych: 57 mandatów na łączną kwotę 12,7 tys. zł, 35 spraw przekazała do organów ścigania, wydała 19 decyzji administracyjnych o zawieszeniu/zakazie działalności i/lub wykreśleniu z rejestru, przekazała 6 spraw do właściwych terytorialnie powiatowych lekarzy weterynarii, cofnęła wyznaczenia ośmiu nadzorującym, urzędowym lekarzom weterynarii, a w stosunku do jednego postępowanie mające na celu wyciągnięcie konsekwencji jest w toku.
Oprac. Aleksandra Szymańska
PROW 2014-2020: ważne każde euro! / Grzegorz Ignaczewski
(Top Agrar Polska nr 6/2013, s. 26-30)
W opublikowanym przez resort rolnictwa zarysie PROW 2014-2020 znalazło się 20 działań tj. 1. Transfer wiedzy, 2. Doradztwo, 3. Systemy jakości produktów rolnych i środków spożywczych, 4. Modernizacja gospodarstw rolnych, 5. Przetwórstwo i marketing produktów rolnych, 6. Scalanie gruntów, 7. Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych i katastrof oraz wprowadzanie odpowiednich działań zapobiegawczych, 8. Premia dla młodych rolników, 9. Premie na rozpoczęcie działalności pozarolniczej, 10. Restrukturyzacja małych gospodarstw, 11. Rozwój przedsiębiorczości, 12. Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, 13. Zalesianie i tworzenie terenu zalesionego, 14. Tworzenie grup producentów, 15. Działanie rolno środowiskowo-klimatyczne, 16. Rolnictwo ekologiczne, 17. Płatności dla obszarów Natura 2000, 18. Płatności dla obszarów ONW, 19. Współpraca, 20. LEADER.
Nowe rozdanie pieniędzy na inwestycje w rolnictwo, przetwórstwo żywności i obszary wiejskie, to także nowe zasady przydzielania pieniędzy, mimo że pozornie całkiem nowa grupa działań wydaje się być kontynuacją dotychczasowych programów. Zmieniają się na przykład zasady finansowania projektów w działaniu 4. W nowej perspektywie będziemy mieli także trzecią już odsłonę programu dla młodych rolników, nadal w postaci premii, ale wypłacanej w ratach i w powiązaniu z zrealizowanymi inwestycjami. Do menu nowego programu resort planuje włączyć również pomoc dla małych gospodarstw – w postaci premii, ale tym razem wypłacanej w ścisłym powiązaniu z realizacją zaplanowanych w gospodarstwie inwestycji podnoszących jego dochodowość. Spore zmiany szykują się także w programie dla grup producenckich.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Inwestycje w grunty rolne coraz bardziej opłacalne
(Trzoda Chlewna nr 5/2013, s. 8)
Kupując grunty rolne można zyskać niższe składki na ubezpieczenie, unijne dopłaty i wzrost wartości nieruchomości w ciągu kilku lat. Za trzy lata ten rynek zostanie całkowicie uwolniony, może więc wzrosnąć popyt ze strony zagranicznych inwestorów, a ceny - poszybować w górę. Od 2 maja 2016 r. cudzoziemcy z UE nie będą musieli uzyskiwać pozwolenia od Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, by kupić nieruchomości rolne w Polsce. Tego obawiają się rolnicy, zwłaszcza z przygranicznych województw. Jednak do tej pory polskie grunty nie były rozchwytywane przez obcokrajowców. W 2011 r. pozwoleń na zakup ziemi uzyskano na około 1 tys. hektarów gruntu. Po wejściu Polski do UE, stawki za ziemię poszybowały w górę. W 2004 r. 1 ha kosztował niecałe 7 tys. zł, teraz - 26 tys. zł. Polskie stawki, pomimo dużych wzrostów, cały czas są niższe niż np. w Hiszpanii, gdzie ceny gruntów są dwukrotnie wyższe. W Wielkiej Brytanii przeciętna cena transakcyjna gruntu to dwadzieścia kilka tysięcy euro, czyli grubo ponad 80 tys. zł. Rekordzistami są Holendrzy, którzy płacą za hektar 200 tys. zł, a w Belgii około 100 tys. zł. Dlatego jest duże prawdopodobieństwo, że zainteresowanie polskimi gruntami wzrośnie w obliczu zrównania praw zakupu dla cudzoziemców. Spodziewany jest wzmożony popyt, który może być widoczny nawet na rok przed uwolnieniem tego rynku. Aby zabezpieczyć polskim gospodarzom dostęp do gruntów, resort rolnictwa pracuje nad nowymi przepisami. W ciągu najbliższych miesięcy przedstawi do konsultacji społecznych projekt ustawy ułatwiającej dostęp do ziemi polskim gospodarzom, zwłaszcza tzw. młodym rolnikom (czyli do 40 roku życia). Ministerstwo chce, żeby do 2016 roku jak najwięcej ziemi trafiło do naszych rolników. A ceny gruntów rosną na rynku już od kilku lat.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Agencja Rynku Rolnego w 2012 r. / Marzena Trajer i in.
(Biuletyn Informacyjny ARR nr 1/2013, s. 2-21)
W minionym 2012 r. ARR realizowała powierzone jej zadania, dążąc do stabilizacji rynku rolno-żywnościowego, rozwoju i poprawy konkurencyjności produktów rolno-spożywczych, a także do poprawy jakości konsumpcji oraz zachowania tradycji kulinarnych.
W 2012 r. Agencja wypłaciła ogółem 764,4 mln zł. W ramach prefinansowania mechanizmów WPR wydatkowano 488,9 mln zł, a na realizację mechanizmów finansowych z budżetu krajowego – 275,5 mln zł. Realizowała zadania w zakresie: wspierania konsumpcji; pomocy żywnościowej; wspierania promocji żywności; kwotowania produkcji mleka, cukrui izoglukozy oraz skrobi ziemniaczanej; wspierania producentów i rynków rolnych; płatności uzupełniających; administrowania wymianą towarową z zagranicą; dopłat do prywatnego przechowywania masła; dopłat do przetwórstwa i produkcji; działań monitorujących i kontrolujących procesy produkcji oraz przetwórstwa.
ARR prowadziła również działania o charakterze informacyjno-analitycznym (sporządzała m.in. cykliczne i doraźne analizy rynkowe, prognozy, informacje oraz opracowania). W ramach współpracy międzynarodowej uczestniczyła w unijnym procesie decyzyjnym oraz udzielała wsparcia państwom kandydującym do UE poprzez zapewnienie im pomocy eksperckiej w ramach programów pomocowych finansowanych ze środków krajowych i unijnych. Prowadziła również działania wspierające nawiązywanie i umacnianie kontaktów handlowych z zagranicą przez polskich producentów produktów rolno-spożywczych.
Oprac. Aleksandra Szymańska
2 mld zł na promocję polskiej żywności za granicą!
(Trzoda Chlewna nr 5/2013, s. 7)
2 mln zł chcą w 2013 r. przeznaczyć fundusze promocji na informowanie zagranicznych konsumentów o dobrej jakości polskiej żywności. Przedstawiciele komisji zarządzających funduszami promocji chcą utworzyć odrębną pulę pieniędzy na wspólne działania, które pozwolą zniwelować skutki czarnego PR, obserwowanego w Czechach czy Słowacji, ale także w innych „sytuacjach kryzysowych". Praca nad wypracowaniem programu potrwa kilka miesięcy. Będzie wybrana firma, która m.in. zajmie się monitoringiem informacji zagranicznych mediów na temat polskiej żywności i w razie potrzeby zareaguje na zarzuty dotyczące naszych produktów. Z drugiej strony będzie broniła ich dobrego wizerunku. Każdy z funduszy przekaże 5 proc. wpływów na wspólny projekt. W sumie może być zebrane w tym roku około 2 mln zł. Pieniądze będą zbierane co roku, dlatego ważne jest, by były wydawane transparentnie, pod kontrolą przedstawicieli wszystkich zainteresowanych funduszy.
W Polsce działa dziewięć funduszy promocji: fundusz promocji mleka; mięsa wieprzowego; wołowego; końskiego; owczego; ziarna zbóż i przetworów zbożowych; owoców i warzyw; mięsa drobiowego oraz ryb. Środki na ich działalność pochodzą z wpłat 0,001 zł od każdego skupionego kilograma mleka lub 0,1 proc. wartości pozostałych towarów, takich jak zboże, mięso, owoce, ryby.
Fundusze promocji będą działać niezależnie od kampanii promocyjnych podejmowanych np. przez resort rolnictwa.
Oprac. Aleksandra Szymańska
