Szczyt klimatyczny i co dalej?

Zeszłoroczny szczyt klimatyczny COP19, który tym razem odbył się w Polsce, okazał się sukcesem, mimo kontrowersji, m.in. odnośnie potencjalnych korzyści dla Polski, wynikających z organizacji konferencji.

Na konferencji 11 listopada 2013 r. w Warszawie pojawili się delegaci z niemal wszystkich państw świata (194 krajów) i przez dwa tygodnie debatowali nad globalnym porozumieniem w sprawie walki ze zmianami klimatycznymi. Udało się dojść do porozumienia w wielu ważnych kwestiach. Niemniej jednak, nie wszyscy byli zadowoleni w równym stopniu. Jedni twierdzili, że to żaden sukces, skoro kompromisy dla pewnych krajów są krzywdzące. Poza tym, podkreślano, że wiele spraw zostało odłożonych na później.

Szczyt w Warszawie był krytykowany głównie przez ekologów. „Zieloni” starali się przeszkadzać uczestnikom na różne sposoby. Regularnie wytykano Polsce duże zużycie węgla i powodowanie w ten sposób zanieczyszczeń atmosfery. Greenpeace uważa nawet, że wszystko, co działo się w Warszawie, było tylko pozorowane i tak naprawdę nie da żadnych widocznych rezultatów. Krytykowali nas także Niemcy, którzy uznali, że wyniki szczytu nie były zadowalające.

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter

Czytaj więcej...

Jezioro Bajkał – azjatycki cud świata

Jezioro Bajkał jest najstarszym i najgłębszym jeziorem kuli ziemskiej. Ocenia się, że 20 procent światowych zasobów słodkiej wody znajduje się właśnie w tym zbiorniku. To olbrzymie zgłębienie w skorupie ziemskiej powstało około 80 milionów lat temu, a wypełniło się wodą około 55 milionów lat później, kiedy otaczające je góry wzrosły do wysokości 3000 metrów. Niezwykle bogata i niepowtarzalna fauna Bajkału sprawia, że jezioro stanowi doskonałą bazę dla badań nad ewolucją.

 

 

Środowisko przyrodnicze

 

Jezioro Bajkał jest uznawane za jeden z najwspanialszych azjatyckich cudów przyrody. Ten olbrzymi zbiornik zajmujący powierzchnię 31 500 kilometrów kwadratowych jest przez Rosjan nazywany „świętym morzem”, a legenda głosi, że to sam „śpiący Bóg”. Ocenia się, że 20 procent światowych zasobów słodkiej wody znajduje właśnie tutaj. Zapełnienie tej niezwykłej misy o długości 636 kilometrów i szerokości 79 kilometrów, zajęłoby Wołdze, Dunajowi, Amazonce i Nilowi razem około roku. Do jeziora uchodzi 365 rzek, a wypływa tylko jedna – Angara.

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter

Czytaj więcej...