Produkcja roślinna

Szczegóły

Kategoria: Aktualności z zagranicy

Produkcja mieszanek paszowych w Unii Europejskiej

(Agra Europe 2015, 6 February, s. 23)

Produkcja mieszanek paszowych w Unii Europejskiej w 2014 r. była o 0,6% niższa niż w poprzednim roku i wyniosła 153,5 mln ton. Spadek ten nastąpił na skutek rosyjskiego embarga na import mięsa i żywca z Unii. Produkcja mieszanek dla trzody chlewnej zmniejszyła się o 1%, a dla bydła – o 1,5%. Natomiast mieszanek dla drobiu wyprodukowano o 0,6% więcej niż rok wcześniej. Tak więc w dalszym ciągu mieszanek dla drobiu wytwarza się w Unii najwięcej; na drugim miejscu pod tym względem znajdują się mieszanki dla świń. Produkcję mieszanek dla świń ograniczył zakaz importu wieprzowiny z Unii do Rosji wprowadzony w lutym 2014 r., a produkcję pozostałych mieszanek – zakaz wprowadzony w sierpniu 2014 roku. Zapotrzebowanie na mieszanki dla bydła zmniejszyła też obfitość dobrej paszy objętościowej wynikająca z korzystnych warunków pogodowych. Zapotrzebowanie na mieszanki dla bydła mlecznego zmniejszył również spadek cen produktów mleczarskich. Sytuacji tej nie zmienił wzrost dostaw mleka o 5%. Wśród krajów wytwarzających najwięcej mieszanek w Unii, jedynie w Polsce produkcja ta wzrosła niemal o 7%. Na niezmienionym poziomie utrzymała się ona w Niemczech, a we Francji, Hiszpanii, Włoszech, Wielkiej Brytanii i w Holandii spadek produkcji wyniósł od 0,7 do 1,9%. Pierwsze miejsce pod względem produkcji mieszanek w Unii zajmują Niemcy, a drugie – Francja i Hiszpania. Specjaliści przewidują, że w bieżącym roku produkcja mieszanek dla drobiu nie ulegnie zmianie, natomiast produkcja mieszanek dla trzody chlewnej zmniejszy się o 1%. Jeśli na rynku produktów mleczarskich nie nastąpi szybka poprawa, to produkcja mieszanek dla bydła spadnie o 1,5%. Ogółem produkcja mieszanek paszowych w 2015 r. będzie najprawdopodobniej o 0,5% mniejsza niż rok wcześniej. Wpływ na to będzie mieć zakończenie obowiązywania kwot produkcji mleka, a także wprowadzane zasad ochrony środowiska. Ceny mieszanek paszowych spadały w 2013 i 2014 r. Trend ten utrzyma się w I połowie 2015 r. ze względu na wysokość zbiorów zbóż i roślin oleistych w ubiegłym roku.

W.M.

Spadek areału upraw roślin transgenicznych w Unii Europejskiej

(Agra Europe 2015, 30 January, s. 14)

Powierzchnia uprawy roślin genetycznie modyfikowanych w Unii Europejskiej w 2014 r. była o 3% mniejsza niż rok wcześniej. Areał ten spadł z 148013 hektarów w 2013 r. do 143016 hektarów, co stanowi mniej niż 1% uprawy tych roślin na świecie, gdzie uprawia je 18 mln rolników na powierzchni 181,5 mln hektarów, w 28 krajach. W ciągu ostatniego roku światowy areał uprawy roślin transgenicznych wzrósł o 4%. Do krajów uprawiających je dołączył Bangladesz, gdzie rozpoczęto uprawę genetycznie modyfikowanych oberżyn. W pięciu krajach Unii Europejskiej – Hiszpanii, Portugalii, Czechach, Słowacji i Rumunii – uprawia się transgeniczną kukurydzę MON810 firmy Monsanto, która jest jedyną modyfikowaną rośliną dozwoloną do uprawy we Wspólnocie. Kukurydza ta jest odporna na żerowanie omacnicy prosowianki. Na zezwolenie na uprawę oczekuje transgeniczna kukurydza Dupont 1507, ale w czasie ubiegłorocznego głosowania nie osiągnięto kwalifikowanej większości głosów, więc czas oczekiwania przedłuża się. Około 90% europejskich upraw roślin transgenicznych znajduje się w Hiszpanii, a ponad 30% kukurydzy, zbieranej w tym kraju, pochodzi z upraw modyfikowanych genetycznie. Światowym liderem w uprawie roślin transgenicznych jest USA, gdzie uprawy te w 2014 r. liczyły 73,1 mln hektarów (o 3 mln ha więcej niż w 2013 r.). W ciągu ubiegłych pięciu lat najszybciej rosły uprawy roślin transgenicznych w Brazylii. W 2014 r. zwiększyły się one o 1,9 mln ha, czyli o ponad 5%, w porównaniu z 2013 r. i osiągnęły 42,2 mln ha. Trzecim, największym producentem roślin transgenicznych na świecie jest Argentyna ( w 2014 r. – 24,3 mln ha), a kolejne miejsca zajmują Indie i Kanada (po 11,6 mln ha). W Afryce wiodące miejsce w produkcji roślin transgenicznych zajmuje RPA (2,7 mln ha). W Sudanie w 2014 r. powierzchnia uprawy transgenicznej bawełny wzrosła o 50%. W Kamerunie, Egipcie, Ghanie, Kenii, Malawi, Nigerii i Ugandzie prowadzi się badania polowe nad uprawą wielu roślin, takich jak ryż, kukurydza, pszenica, sorgo, banany, kassawa i bataty, stanowiących podstawę wyżywienia ubogich ludzi. Niektórzy specjaliści twierdzą, że Europa, która była kolebką badań nad roślinami transgenicznymi i ich uprawy, staje się obecnie muzeum rolnictwa zostając w tyle za resztą świata. Obecnie zezwolono na import do Unii Europejskiej 48 gatunków roślin transgenicznych, a 12 innych oczekuje na zezwolenie. Unia importuje rocznie około 30 mln ton soi przeznaczonej na pasze, z czego 90% to soja transgeniczna. Z 6 mln ton importowanej rocznie kukurydzy, rośliny transgeniczne stanowią około 25%.

W.M.

Wysokie zapasy cukru

(Agra Europe 2015, 9 January, s. 22)

Według ostatnich danych Komisji Europejskiej, zapasy cukru z buraków cukrowych w Unii Europejskiej we wrześniu 2014 r., czyli na koniec 2013/14 r. gospodarczego, były o 300 tys. ton wyższe niż rok wcześniej. Osiągnęły one 4,862 mln ton. W ciągu omawianego roku gospodarczego najwyższe były w grudniu 2013 r. i w styczniu 2014 r., po czym stopniowo spadały do sierpnia.

W.M.

Potrzeba zwiększenia powierzchni magazynowej dla pszenicy

(Agra Europe 2014, 19 December, s. 27)

Obfite zbiory pszenicy w ubiegłym roku spowodowały, że magazyny są przepełnione. Komisja Europejska przewiduje, że produkcja pszenicy zwyczajnej w Unii w ciągu następnych dziesięciu lat będzie stopniowo rosła. W największym stopniu wzrost ten zaznaczy się w Europie Wschodniej, gdzie znacznie zwiększą się plony. Ocenia się więc, że konieczne są inwestycje zwiększające powierzchnię magazynową. Jest to tym bardziej istotne, że Unia Europejska osiągnęła pozycję wiodącego eksportera pszenicy na świecie wyprzedzając pod tym względem USA.

Produkcja pszenicy zwyczajnej w Unii Europejskiej

w latach 2014-2024

W.M

Niedostatek środków ochrony roślin ogranicza produkcję

(Agra Europe 2014, 10 December, s. 25)

Według przedstawicieli zrzeszenia rolników Copa-Cogeca, niedostatek środków ochrony roślin ogranicza produkcję zbóż i roślin oleistych, a szczególnie rzepaku. Ocenia się, że produkcja zbóż ogółem w 2015 r. będzie o 5,3% mniejsza niż w 2014 r. i wyniesie 305,2 mln ton. Powierzchnia uprawy zbóż zmniejszy się w tym samym czasie jedynie o 0,9%, a plony aż o 4,5%. W największym stopniu spadnie produkcja pszenicy zwyczajnej (o 6,2%). Produkcja roślin oleistych w 2015 r. zmniejszy się o blisko 1,5 mln ton i wyniesie 32,9 mln ton. Spadek ten będzie dotyczył głównie rzepaku, którego zbiory zmniejszą się o 6,4%.

Zbiory zbóż i roślin oleistych w 28 krajach Unii Europejskiej

Niekorzystny wpływ na plony ma częściowy zakaz stosowania pestycydów  zawierających neonikotynoidy. Wszedł on w życie w 2013 r., ale w 2014 r. po raz pierwszy nie wolno było wysiewać nasion zaprawionych tymi pestycydami. W bieżącym roku zakaz ten będzie w większym stopniu ograniczać plony niż poprzednio. Skutkiem tego w Finlandii areał uprawy rzepaku zmniejszył się z 435 tys. ha w 2014 r. do 300 tys. w bieżącym roku. Niektórzy farmerzy całkowicie zrezygnowali z uprawy rzepaku, a część kruszarni nasion zamknięto z braku surowca. W Niemczech powierzchnia uprawy rzepaku zmniejszy się o 400 tys. ha i wyniesie 1,35 mln ha, a plony spadną z 44,5 t z 1 ha do 39 t z 1 ha. Zbiory nasion rzepaku w Niemczech zmniejszą się do 5,2 mln ton. Ogółem w Unii Europejskiej areał uprawy rzepaku zmniejszy się o 2,4%, plony – o 3,9% , a zbiory – o 6,4%. Brakuje też środków ochrony roślin w Hiszpanii, głównie w uprawie słonecznika oraz we Włoszech i we Francji w uprawie kukurydzy. Brakuje alternatywnych produktów, które mogłyby zastąpić wycofane preparaty, szczególnie w uprawie odmian jarych. Jeśli dwuletni zakaz stosowania neonikotynoidów zostanie przedłużony, wielu rolników zrezygnuje z uprawy roślin oleistych jako zbyt ryzykownej.

W.M.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł