Żywność

Szczegóły

Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej

Dziczyzna – jako źródło zdrowej żywności (cz. 1) / Marek Zin, Janusz R. Mroczek

(Gospodarka Mięsna 2016 nr 3, s. 54-56)

Mięso zwierząt łownych posiada dużą ilość walorów odżywczych i smakowych. Poza tym charakteryzuje się wysoką przyswajalnością, smakowitością oraz wartością odżywczą. W porównaniu z mięsem zwierząt domowych przewyższa je cechami organoleptycznymi oraz walorami prozdrowotnymi, gdyż zawiera cenne aminokwasy oraz wysokonienasycone kwasy tłuszczowe o przeciwskleorotycznych właściwościach. Surowiec ten można zaliczyć do żywności zmniejszającej ryzyko chorób układu krążenia i przyczyniający się do obniżenia ilości cholesterolu w organizmie.

Zawartość witamin w mięsie zwierząt łownych (mg%)

W ostatnich latach w Polsce wyraźnie wzrosło pogłowie zwierząt łownych, a szczególnie tzw. grubej zwierzyny, do której zalicza się: jelenie, dziki, sarny, daniele i łosie. Każdego roku pozyskuje się około 20 tys. ton tego surowca, co stanowi 0,1% w stosunku do zwierząt gospodarskich. Obecnie w kraju funkcjonuje kilka zakładów przetwarzających dziczyznę. Wysyłają surowiec mięsny na eksport lub przerabiają na wędliny i sprzedają na rynku krajowym.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Polska kukurydza skażona mikotoksynami

(Hodowca Bydła 2016 nr 3, s. 4)

W 2016 r. firma Nutriad przeprowadziła badania na próbkach kukurydzy zebranej w zeszłym roku na terenie Polski. Wynika z nich, że jakość mikrobiologiczna tej kukurydzy jest dość wątpliwa. Na podstawie uzyskanych wyników istnieje przekonanie, że zbiory kukurydzy w 2016 r. nie powinny być uznawane za bezpieczne w żywieniu wszystkich gatunków zwierząt.

W sumie przebadano 46 próbek kukurydzy z całej Polski. Próbki te zostały pobrane bezpośrednio z gospodarstw lub miejsc produkcji pasz dla zwierząt. Dostawcy zostali poinformowani, co do zasad odpowiedniego pobrania próbek. Wykonano ponad 320 analiz w celu oznaczenia najczęściej występujących mikotoksyn w produktach rolnych przeznaczonych do produkcji pasz dla zwierząt.

Badanie mikotoksyn wykazało, że prawie 70% próbek kukurydzy zanieczyszczone było deoksyniwalenolem i 65% toksynami HT2. Prawie 30% próbek zanieczyszczonych

było fumonizyną BI, a tylko 2,2% próbek zawiera aflatoksyne B1.

Większość obecnych mikotoksyn w próbkach kukurydzy, występowało w stężeniach uważanych za wartości średnie.  W 37% próbkach wykryto obecność zearalenonu – mikotoksyny wpływającej na zdolność rozrodczą zwierząt hodowlanych. Jego maksymalne stężenie było znaczące i wyniosło 1000 pg/kg.

Kukurydza w paszach dla zwierząt pochodzi z wielu źródeł, dlatego czujność jest zawsze wskazana. Kukurydza zebrana w 2015 roku, z całej Europy, okazała się być skażona mikotoksynami w średnim stężeniu. Ostatnią możliwą linią obrony jest detoksykacja mikotoksyn in vivo. Dodanie sprawdzonych dezaktywatorów mikotoksyn do pasz dla zwierząt jest bardzo popularną metodą, aby zapobiec mikotoksykozie i jest skuteczną strategią, by utrzymać niskie ryzyko skażenia mikotoksynami w każdych warunkach.

Oprac. Aleksandra Szymańska

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł