Dziczyzna – naturalna, zdrowa i pyszna
- Szczegóły
- Kategoria: Ochrona środowiska
Mięso pozyskiwane od dziko żyjących zwierząt cieszy się coraz większą popularnością wśród konsumentów, chociaż statystycznie spożycie jest wciąż niskie. Obecnie wzrosło zainteresowanie produktami naturalnymi, zawierającymi cenne dla naszego organizmu składniki odżywcze. Wymagania te spełnia dziczyzna, która jest ceniona przez smakoszy za swój specyficzny smak i zapach.
Właściwości mięsa
W obecnych czasach coraz większego znaczenia nabierają takie aspekty żywności, jak jej wartość ekologiczna i prozdrowotna. Dziczyzna spełnia oba te kryteria. Zwierzęta dziko żyjące żywią się same i w sposób naturalnywykorzystują bogatą roślinność leśną. Składają się nią, m.in.: orzechy, grzyby, jagody, zioła, liście, żołędzie i kora, które są zaliczane do surowców o działaniu leczniczym, bogate w związki mineralne i witaminy.
Dziczyzna zawiera duże ilości białka (21-23 proc.). Największą zawartością tego składnika cechuje się mięso zająca. Poziom aminokwasów egzogennych w dziczyźnie jest zdecydowanie wyższy niż w mięsie zwierząt hodowlanych. W największych ilościach występuje leucyna i lizyna, a w mniejszych tryptofan, cysteina i hydroksyprolina. Surowiec ten charakteryzuje się zdecydowanie mniejszą ilością tłuszczu w porównaniu z mięsem zwierząt rzeźnych. Udział tego składnika zależy między innymi od wieku, gatunku, rasy, płci, rodzaju wyrębu oraz sposobu żywienia danego osobnika. Mięso dzikich zwierząt stanowi również cenne źródło sprzężonego kwasu linolowego – CLA i odznacza się korzystnym dla naszego zdrowia stosunkiem kwasów tłuszczowych nasyconych do nienasyconych. Za spożywaniem tego produktu przemawia również mała zawartość cholesterolu(50-60 mg/100 g) oraz obecność witamin, szczególnie z grupy B oraz minerałów, takich jak wapń, fosfor, żelazo i potas.
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu latach obserwuje się wzrost zainteresowania społeczeństwa sprawą humanitarnego traktowania zwierząt. Coraz więcej osób żywo reaguje na ewidentne przejawy okrucieństwa wobec tych stworzeń. Dotyczy to zarówno naszych „domowych pupili”, jak i zwierząt gospodarskich, a szczególnie warunków ich utrzymania i uboju. Kontrowersje wywołuje także wykorzystywanie zwierząt do celów naukowych, dydaktycznych i rozrywkowych.