Hodowla i żywienie zwierząt
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Świnia z płaskim ryjem / Radosław Kożuszek
(Tygodnik Rolniczy 2011 nr 42, s.39)
Dzięki swojej nieprzeciętnej urodzie i wyjątkowej inteligencji chińskie świnie maskowe zyskują coraz większe grono sympatyków. Są one uznawane za najstarszą rasę świń na świecie. Zwierzęta pochodzą z południowo-wschodniej części Chin. Charakteryzują się ciemnym umaszczeniem, długimi zwisającymi uszami, silnie pofałdowaną skórą na pysku oraz dużą głową i szerokim czołem. Masa ciała dorosłych osobników w typie Meishan waha się pomiędzy 50 a 100 kg. W kłębie zwierzęta osiągają 57 cm wysokości. Inne typy świń maskowych posiadają mniejsze rozmiary i delikatniejszy kościec.
Świnki mają wyjątkowo łagodny charakter i łatwo przywiązują się do swoich właścicieli. Reagują na głos. Mogą przebywać w całkowitym zamknięciu, korzystać z wybiegu lub żyć na wolności.
Zwierzęta żywią się głównie jęczmieniem, otrębami ryżowymi, trawami i chwastami. W ograniczonych ilościach można podawać im również plewy, buraki, warzywa i owoce, parowane ziemniaki, kiszonki i odpady spożywcze.
Mięso tych świń wyróżnia się doskonałym smakiem, ale tusza zawiera niestety duże ilości tkanki tłuszczowej.
Chińskie świnie maskowe to rasa bardzo płodna, charakteryzująca się wysokim wskaźnikiem przeżywalności zarodków i odchowu prosiąt. Zwierzęta uzyskują dojrzałość płciową już w wieku 2,5-3 miesięcy, ciąża trwa 115 dni, a w ciągu roku możliwe są nawet dwa mioty, składające się przeciętnie z około 15 młodych.
Oprac. Joanna Radziewicz
Suszone, granulowane, melasowane / Arkadiusz Szałata
(Tygodnik Rolniczy 2011 nr 42, s.40-41)
Suszone wysłodki stanowią wartościową paszę energetyczną dla przeżuwaczy. Mogą zastępować część pasz treściwych w dawce dla krów mlecznych, ograniczając tym samym ryzyko występowania chorób metabolicznych na tle żywieniowym.
Wysłodki buraczane w postaci świeżej zawierają od 70 do 90 proc. wody, co kwalifikuje je do pasz objętościowych o niskiej koncentracji energii i składników pokarmowych oraz krótkim terminie przydatności do spożycia. Rozwiązaniem tego problemu mogą być pasze suszone, w których nadmiar wody został ograniczony do poziomu 12-15 proc. Takie pokarmy można przechowywać przez długi czas, bez ryzyka wystąpienia gwałtownych strat składników pokarmowych. Ponadto są one bardzo łatwe w transporcie.
Wysłodki suszone mogą występować w postaci suszu, granulatu lub brykietów. Ich kolor powinien być zbliżony do barwy surowca wyjściowego. Ciemniejszy kolor wskazuje na nieprawidłowe warunki suszenia.
W żywieniu krów mlecznych dzienna dawka wysłodków suszonych powinna zamykać się w granicach 3 kg, zaś w przypadku bydła opasowego nie powinna przekraczać 8 kg. Należy pamiętać, że ten rodzaj paszy w kontakcie z wodą silnie pęcznieje, dlatego przed podaniem zwierzętom warto ją namoczyć przez kilka do kilkunastu godzin.
Podczas przerobu buraków cukrowych powstają także pewne ilości melasy, czyli gęstego syropu z dużą zawartością krystalizowanego cukru. Pomimo płynnej konsystencji zawartość suchej masy w tym produkcie sięga aż 80 proc. Wykorzystuje się ją jako dodatek podnoszący smakowitość pasz suchych i treściwych, a także kiszonek. Wysłodki melasowane są cenną paszą w żywieniu bydła, zwłaszcza w okresie letnim, gdy dochodzi do niedoboru energii w paszy, przy jednoczesnym nadmiarze białka. Ich udział w dawce pokarmowej krów mlecznych w szczycie laktacji może osiągnąć poziom nawet 6 kg, natomiast w czasie zasuszenia od 1 do 3 kg.
Najbardziej zaawansowaną postacią wysłodków buraczanych jest ich forma suszona z dodatkiem melasy oraz poekstrakcyjnej śruty rzepakowej, występująca pod nazwą „tofi”. Jest ona zaliczana do pasz treściwych. Badania żywieniowe wykazały, że 2,8 kg tego produktu może o 2,25 kg zmniejszyć udział mieszanki treściwej w dawce pokarmowej dla krów mlecznych, bez ujemnego wpływu na produkcję. Co więcej, dodatek wysłodków „tofi” zwiększa pobranie paszy, kondycję i status energetyczny zwierząt w czasie laktacji. Z powodzeniem można je także stosować w żywieniu trzody chlewnej oraz koni.
Oprac. Joanna Radziewicz
Żywienie warunkuje libido / Ryszard Tuz
(Top Agrar Polska 2011 nr 12, s.30-32)
Knury hodowlane od prosięcia muszą być racjonalnie żywione, aby w późniejszym okresie stać się pełnowartościowymi rozpłodnikami. Zalecane parametry mieszanki pełnoporcjowej dla knurów w okresie odchowu powinny kształtować się na poziomie 13 MJ EM, 15 proc. białka strawnego, 8 g lizany oraz 5 g metioniny z cystyną w jednym kilogramie paszy.
Aby zapewnić prawidłową mineralizację kośćca trzeba podawać zwierzętom odpowiednią ilość składników mineralnych, takich jak wapń, fosfor i cynk. Na uwagę zasługuje także dodatni wpływ na libido i parametry nasienia, selenu i witaminy E, których wartości powinny wynieść odpowiednio 0,2 mg i 30 mg. Z kolei niedobór magnezu i manganu zmniejsza popęd płciowy i chęć krycia, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić do zwyrodnienia jąder.
Jednym z mierników oceny płodności samca jest popęd płciowy, który zaczyna przejawiać się w wieku 5-6 miesięcy. Badania naukowe dowiodły, że radykalne (o 30-50 proc.) obniżenie poziomu żywienia w stosunku do norm może spowodować opóźnienie dojrzałości płciowej od 16 do 40 dni.
Żywienie osobników dojrzałych powinno się opierać na indywidualnym zapotrzebowaniu samca, z uwzględnieniem jego masy ciała, kondycji, ilości i jakości produkowanego nasienia oraz intensywności użytkowania. Trzeba jednak uważać, aby nie doprowadzić do zatuczenia zwierzęcia, bowiem wiąże się to ze spadkiem jego formy rozpłodowej. Popyt knurów na energię w paszy, przeznaczoną na produkcję nasienia i gotowość do krycia wynosi jedynie 5 proc. całkowitego zapotrzebowania.
Knury wykazują wysokie zapotrzebowanie na aminokwasy, a proporcje najważniejszych z nich – lizany, aminokwasów siarkowych, treoniny i tryptofanu powinny kształtować się na poziomie: 100: 63: 65: 20. Pozytywny wpływ na efekty w rozrodzie mają także witaminy: A, C, E i D3.
Oprac. Joanna Radziewicz
Kryptosporydia: czyhające zagrożenie / Gregor Veauthier
(Top Agrar Polska 2011 nr 12, s.42-43)
Kryptosporydia zajęły pierwsze miejsce na liście zarazków odpowiedzialnych za biegunki. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt pomiędzy zwierzętami lub przez podanie im zainfekowanej paszy. Możliwe jest także roznoszenie zarazków przez szkodliwe gryzonie i owady. Do pierwszej infekcji dochodzi najczęściej podczas lub bezpośrednio po wycieleniu.
Typowa dla biegunek wywołanych przez kryptosporydia jest ich przewlekłość. Często trwają one 2-3 tygodnie. Na zakażenie tym pasożytem wskazuje żółtozielona, wodnista biegunka, o przenikliwym, zgniłym zapachu, która powoduje znaczny ubytek masy ciała. W przypadku jej wystąpienia należy w pierwszej kolejności uzupełnić niedobory wody i elektrolitów w organizmie. Nie wystarczy jednak samo leczenie objawowe. Należy podać zwierzęciu odpowiedni preparat leczniczy ( np. Halocur, Intervet).
Po przejściu infekcji kryptosporydiami bydło ma dożywotnią odporność, chociaż nie chroni ona zupełnie przed ponownymi zachorowaniami. Siara uodpornionych matek zawiera specyficzne przeciwciała, które jednak nie przyczyniają się do całkowitej ochrony cieląt.
Do działań profilaktycznych zabezpieczających przed zachorowaniami na kryptosporydię należą: regularne czyszczenie kojców odpowiednimi preparatami, codzienna dezynfekcja sprzętu do karmienia, dbanie o higienę samych zwierząt, prowadzenie odchowu nowo narodzonych cieląt (przez pierwsze 3 tygodnie) w pojedynczych budkach.
Oprac. Joanna Radziewicz
Ważne zmiany dla lekarzy weterynarii / Tadeusz Jakubowski
(Bezpieczeństwo i Higiena Żywności 2011 nr 10, s.18-19)
Podstawowym prawem lekarza weterynarii jako podatnika VAT jest możliwość odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi nabyte od innego podatnika są wykorzystywane do świadczenia wykonywanych przez niego usług. Zgodnie z art. 88 ustawy o VAT do dnia 30 czerwca br. podstawę do obniżenia podatku należnego nie stanowiły faktury wystawione przed podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wypisywania tego typu dokumentów. W praktyce wiązało się to z koniecznością ciągłej weryfikacji dostawców pod kątem ich rejestracji w urzędzie skarbowym.
Dnia 1 lipca 2011 weszły w życie nowe przepisy, które nie pozbawiają już podatników, w tym lekarzy weterynarii, prawa do odliczenia podatku wskazanego na fakturach wystawionych przez podmiot formalnie niezarejestrowany, chociaż przepis ten nie dotyczy podmiotów nieistniejących.
Od dnia 1 lipca 2011 roku lekarz weterynarii ma także możliwość przekształcenia się, jako przedsiębiorca będący osobą fizyczną, w spółkę kapitałową. Jest on wówczas zobowiązany do sporządzenia wykazu składników majątku na dzień przekształcenia oraz rozliczenia się z urzędem skarbowym zgodnie z przepisami odnoszącymi się do osób fizycznych. Dopiero po przekwalifikowaniu się w spółkę kapitałową stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Od dnia 1 lipca 2011 roku zaczęły również obowiązywać nowe przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dotyczące rejestracji firmy. Przytoczona nowelizacja polega m.in. na utworzeniu Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), która gromadzi dane o wszystkich przedsiębiorcach działających jako osoby fizyczne. Stworzenie takiej bazy ma przyczynić się do sprawniejszego zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej. Wraz ze stworzeniem CEIDG zmienione zostały także zasady rejestracji firmy. Dostęp do danych jest jawny i każdy będzie miał prawo do uzyskania bezpłatnych informacji na temat wybranych przedsiębiorców.
Oprac. Joanna Radziewicz
