Rośliny ozdobne
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Goździk brodaty w ogrodzie / Agata Jędrzejuk
(Działkowiec 2019 nr 6, s. 12-13)
Wśród roślin rozkwitających w ogrodzie w okresie wiosenno-letnim, można polecić goździka brodatego, ze względu na jego atrakcyjny wygląd i pachnące kwiaty (ich pyłek jest wartościowym pokarmem dla owadów).
Goździk brodaty to krótkowieczna bylina, uprawiana jako roślina dwuletnia. Rośliny osiągają wysokość od 20 do 50 cm i tworzą lancetowate, ciemnozielone liście. Kwitną w maju i czerwcu. Kwiaty są drobne, ale gęste, w kolorach białym, czerwonym, różowym lub wielobarwne.
Rośliny te wymagają gleb lekko wilgotnych, próchnicznych, o dobrych właściwościach powietrzno-wodnych i odczynie zbliżonym do obojętnego. Odmiany karłowe dobrze rosną w półcieniu, natomiast odmiany wyższe lubią stanowisko słoneczne. Goździki nie będą dobrze rosły na stanowisku suchym i w zastoiskach mrozowych. Warto je odpowiednio nawieźć.
Goździki bardzo łatwo rozmnażają się przez wysiew nasion. W roku wysiewu rośliny nie kwitną, dopiero w drugim sezonie. Będą zimować w postaci rozet liściowych, dlatego na zimę należy je przykryć stroiszem lub agrowłókniną. Nasiona wysiewamy od końca maja do końca czerwca, bezpośrednio do gruntu, kiełkują po 8-15 dniach.
Z odmian karłowatych, do 20 cm wysokości, można polecić ’Indian Carper’ o kwiatach pojedynczych z kontrastowym oczkiem lub ‘Wee Wille’ o kwiatach karmazynowych, różowych lub białych. Z odmian wyższych szczególnie godne polecenia mogą być ‘Dunnet’s Dark Crimson’ i ‘Monksilver Black’ o ciemnoczerwonych kwiatach i bordowych liściach lub ’Giant Auricula Eyed’ o kwiatach dwubarwnych.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Pięknotka dla florystyki / Mieczysław Czekalski, Piotr Czuchaj
(Szkółkarstwo 2019 nr 2, s. 54-58)
Pięknotka należy do rodziny jasnotowatych. Naturalnie występuje na obszarach tropikalnych i subtropikalnych wschodniej Azji, Australii, Ameryki Północnej i Środkowej. Jest wrażliwa na mróz, dlatego do tej pory była uprawiana w pojemnikach. Zauważalne w ostatnich latach ocieplenie klimatu zachęca do podjęcia prób uprawy w gruncie, w ogrodach i parkach. Natomiast produkcja w celu pozyskania pędów ciętych z owocami do wykorzystania we florystyce powinna przebiegać w tunelach foliowych.
W Europie do cięcia pędów z owocami wykorzystuje się najczęściej odmianę ‘Profusion’ pięknotki Bodiniera. Do uprawy w strefach klimatycznych 5.-8. (według USDA) przydatne są pięknotki japońska i rozwidlona. Bardziej ciepłolubna jest pięknotka amerykańska.
Różowe lub jasnolawendowe kwiaty występują się na krzewach od wiosny niemal do końca lata. Jesienią w ich miejscach pojawiają się owoce. Rośliny najlepiej rosną na glebach żyznych, dobrze nawodnionych, na stanowiskach nasłonecznionych. Owoce dojrzewają od dołu ku górze pędów. Preferowany rozstaw krzewów to 90-120 cm. Cięcie formujące można wykonać wiosną na wysokości 15-30 cm nad nasadą. W uprawie pięknotki nie ma groźnych chorób i szkodników.
Po zbiorze owoce nie kontynuują wybarwiania się. Wydajność pędów w drugim roku uprawy wynosi około 15 szt. z jednego krzewu., a w każdym następnym – 30 szt. i więcej. Ich długość wynosi 30-120 cm. Na pędach nie pozostawia się liści. Pędy w pęczkach pakuje się w wilgotny papier. Można je przechowywać w temperaturze 0-20C. Podczas transportu owoce mają tendencję do opadania. W wazonie pędy zachowują trwałość przez 10-14 dni.
Rośliny można rozmnażać z nasion oraz sadzonek pędowych.
Oprac. Joanna Radziewicz
Owocowa róża pomarszczona / Bożena Matysiak
(Działkowiec 2019 nr 6, s. 38-39)
Niektóre gatunki róż można traktować jako rośliny sadownicze. Jednym z nich jest róża pomarszczona. Jej owoce to bogate źródło witaminy C i innych związków bioaktywnych o właściwościach prozdrowotnych.
Gatunek ten ma małe wymagania glebowe. Toleruje gleby kwaśne, bardzo suche, ubogie i zasolone. Nie powinno się go uprawiać na gruntach o odczynie obojętnym i zasadowym. Dość dobrze znosi gorsze warunki świetlne. Róża pomarszczona nie jest podatna na choroby, dlatego z powodzeniem może być uprawiana bez użycia środków ochrony roślin. Ponadto charakteryzuje się mrozoodpornością. Nie wymaga corocznego cięcia krzewów.
Wśród najbardziej wartościowych odmian róży pomarszczonej wymienia się:
- Adam Chodun – odmiana polska o różowych kwiatach i dużych owocach. Kwitnie od czerwca do października. Krzewy kilkakrotnie powtarzają kwitnienie.
- Dagmar Hastrup – odmiana duńska o stebrzystoróżowych, średnio dużych i silnie pachnących kwiatach. Wcześnie rozpoczna kwitnienie i powtarza jej kilkakrotnie w sezonie.
- Dwarf Pavement – odmiana niemiecka o lilioworóżowych, silnie pachnących kwiatach średniej wielkości. Kwitnie w drugiej połowie lata. Okazjonalnie powtarza kwitnienie.
- Hansa – odmiana holenderska, bardzo plenna, o dużych owocach. Kwiaty mają barwę fioletowoczerwoną.
- Moje Hammarberg – odmian szwedzka, plenna, o różowofioletowych, dość dużych kwiatach i dużych czerwonych owocach.
- Kórnik – odmiana polska, o dużych białych kwiatach z widocznym żółtym pręcikowiem. W sezonie kilkakrotnie powtarza kwitnienie. Owoce są duże, czerwone.
- Roserale de l’Hay – odmiana francuska, wcześnie rozpoczyna kwitnienie i powtarza je kilkakrotnie. To najlepsza odmiana o niezwykle aromatycznych płatkach nadających się na konfitury i równie wartościowych owocach. Nie zawsze plonuje obficie.
- Rotes Meer – odmiana niemiecka, o purpurowoczerwonych kwiatach z widocznymi żółtymi pręcikami. Owoce są duże, czerwone, zawiązują się w końcu sierpnia.
Oprac. Joanna Radziewicz
