Uprawa czereśni
- Szczegóły
- Kategoria: Przegląd polskiej prasy rolniczej
Niedobory składników pokarmowych – podłoże i diagnostyka / Marcin Oleszczak
(Czereśnia 2019 nr 2, s. 43-46)
Uprawa czereśni w naszych warunkach glebowo-klimatycznych nie należy do najłatwiejszych, ze względu na wysokie wymagania gatunku. Zapotrzebowania czereśni na składniki pokarmowe, wykazywane przez poszczególne gatunki roślin, jest uwarunkowane genetycznie. Zakłada się, że w sezonie wegetacji pobierają 150 kg potasu, do 20 kg fosforu, około 90 kg wapnia i około 30 kg magnezu. Składniki pokarmowe są zaangażowane w procesy metaboliczne zachodzące w roślinach brak jednego lub kilku z nich prowadzi wprost do dysfunkcji rośliny. Objawy niedoboru makro- i mezoelementów w uprawach sadowniczych, ze szczególnym uwzględnieniem czereśni:
- Azot
- pierwsze objawy pojawiają się na najstarszych liściach, stopniowo przemieszczają się na liście wyżej położone na pędach
- małe, jasnozielone liście, przedwcześnie zmieniające barwę na żółto-zieloną lub czerwono-purpurową
- pędy są cienkie, krótkie, szybko kończą swój wzrost; owoce na ogół są drobne
- osłabiony wzrost drzew, zawiązują niewiele pąków kwiatowych
- Fosfor:
- osłabienie wzrostu pędów, przebarwienia liści na barwę karminowo-bordową
- mogą zamierać pąki kwiatów; owoce są drobne, słabo wybarwione, niesmaczne.
- Potas:
- objawy niedoboru pojawiają się w pierwszej kolejności na starszych liściach
- liście są mniejsze niż na drzewach odżywionych prawidłowo
- pojawiają się chlorotyczne plamy między nerwami oraz na brzegach liści
- pędy drzew są krótkie, cienkie, podatne na przemarzanie
- owoce są drobne, słabo wybarwione, niesmaczne.
- Magnez:
- objawy niedoboru pojawiają się na liściach starszych, u dołu długopędów, liście z silnymi objawami opadają
- niedobór prowadzi do straty zielonej barwy blaszki między głównymi nerwami liści
- zmniejsza się wytrzymałość drzew na niską temperaturę, a wzrost roślin jest zahamowany; owoce mają tendencję do wcześniejszego dojrzewania i opadania.
- Wapń:
- w uprawach drzew owocowych objawy niedoboru tego składnika na częściach wegetatywnych rośliny pojawiają się stosunkowo rzadko
- liście wierzchotkowe są jasnozielone, występują na nich żółtobrązowe plamki
- owoce mają tendencje do pękania.
Oprac. Aleksandra Szymańska
Pozbiorcze zabiegi w sadzie czereśniowym / Leon Jahae
(Czereśnia 2019 nr 2, s. 15-16)
Po zbiorach czereśni warto przyjrzeć się uważnie drzewom pod kątem dystrybucji światła we wnętrzu korony i jej zacienienia. Brak dostępu światła lub jego ograniczona ilość w niektórych partiach korony stwarzają wiele problemów w produkcji czereśni. Oba przypadki są wynikiem zbyt dużej liczby silnych pędów na drzewie. Zapewniony równomierny dostęp światła do całej korony drzewa czereśni oraz optymalizacja dystrybucji światła w koronie pozytywnie wpływają na zawiązanie pąków kwiatowych w całej koronie, a szczególnie w dolnych jej partiach. Jakie są zalecenia?
- cięcie na tzw. żywy kikut - stare gałęzie wycina się na tzw. żywy kikut, który powinien mieć u podstawy co najmniej trzy żywe i dobrej jakości pąki
- cięcie odmładzające - istotne znaczenie ma cięcie młodych pędów w niższych partiach korony drzew czereśniowych. Jeżeli jednak dostęp światła jest w tym obszarze ograniczony, wzrasta ryzyko, że położone tam pędy będą miały bardzo długie ogołocone odcinki do podstawy pędu
- ograniczanie wysokości drzewa - aby dystrybucja światła w koronie drzewa czereśniowego była właściwa, konieczne jest dostosowanie wysokości drzew do szerokości międzyrzędzi. Zakłada się, że wysokość drzew po cięciu letnim powinna być równa szerokości międzyrzędzia pomniejszonej o 80 cm
- nawożenie po zbiorach - po zbiorach owoców istotną rolę odgrywają zarówno potas, jak i azot. Potas poprawia odporność drzew i pąków kwiatowych na niską temperaturę zimą.
Plan działania po zbiorach czereśni:
- na początku sierpnia należy usunąć silne pędy z górnej części korony co poprawi dostęp światła do niższych partii korony drzewa
- usunąć dominujące pędy w dolnej części korony
- pędy zbędne usuwać na tzw. żywy kikut
- ograniczyć cięcie do najważniejszych pędów
- ograniczyć redukowanie wysokości drzewa
- starannie wykonywać nawożenie po zbiorach owoców oraz realizować odpowiedni program ochrony fungicydowej w okresie opadania liści
- pozbiorczo należy zaopatrzyć drzewa w cynk, bor i mangan.
Oprac. Aleksandra Szymańska
