Uprawa i nawożenie roślin

Granda – nowa polska odmiana wiśni / Grażyna Michalak

(Wieś Mazowiecka, 2020 nr 2, s. 4)

W Polsce uprawia się wiśnie na dużą skalę. Obecnie najpopularniejszą odmianą jest Łutówka, której udział w uprawie wynosi 85-90%. Następna odmiana Nefris to zaledwie 3-5% udziału w uprawie.

W Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach wyhodowano nową  odmianę wiśni o wczesnej porze dojrzewania owoców – Grandę. Badania potwierdziły, że jest to wartościowa wczesna odmiana, o dobrym plonowaniu i smaku. Jej drzewa rosną średnio silnie, tworząc zwartą koronę. W okres dojrzewania wchodzą w 2-3 roku po posadzeniu. W szóstym roku po posadzeniu z jednego drzewa odmiany Granda zebrano 5 kg wiśni, co w przeliczeniu na 1 hektar daje 9 ton owoców.

Owoce tej odmiany są średniej wielkości, nieco większe od Łutówki, okrągłe i atrakcyjne w wyglądzie. Nadają się do bezpośredniego spożycia i do przetwórstwa. Dojrzałość zbiorczą osiągają w ostatnim tygodniu czerwca, około trzy tygodnie przed odmianą Łutówka.

W warunkach sprzyjających infekcjom owoce mogą być atakowane przez raka bakteryjnego, dlatego wskazana jest ochrona przeciwko tej chorobie. Granda to odmiana przeznaczona do uprawy zarówno w sadach, jak i w uprawie amatorskiej.

Oprac. Aleksandra Szymańska

Jak uprawiać słoneczniki na kwiaty? / Damian Karwowski

(Wieś Mazowiecka, 2020 nr 2, s. 22-23)

Wyróżniamy około 70 gatunków słonecznika. Wśród nich znajdują się rośliny dziko rosnące, uprawne i ozdobne. Odmiany jednoroczne słonecznika ozdobnego w Polsce, to: Abendsonne, Giganteus, Goldener Neger, Hohe Sonnegold, Floristan, Prado Red, Sonnengold, Sunrich Lemon, Sunrich orange Valentin.

Słoneczniki lubią stanowiska silnie nasłonecznione oraz osłonięte od wiatru. Wymagają żyznej, próchnicznej, średniowilgotnej i dobrze nawożonej gleby, o odczynie pH 6-6,5.

Nasiona należy wysiewać od razu na miejsce stałe w drugiej połowie kwietnia. Najbardziej optymalny termin, to taki, gdy gleba osiąga temperaturę 8-10 stopni C. Odmiany wysokie powinny rosnąć w rozstawie 50x75 cm, a niskie 25-50 cm. Do momentu wytworzenia pąków kwiatostanowych należy zastosować nawożenie azotowe, następnie wieloskładnikowe.

Słoneczniki rzadko są atakowane przez choroby i szkodniki. Jeśli jednak zagrożenie się pojawi należy zastosować preparaty grzybobójcze.

Słoneczniki kwitną od lipca do września. Po zbiorze, najtrwalsze kwiatostany tworzy odmiana Sunrich Orange – mogą przetrwać do 14 dni, a pozostałe od 7 do 11 dni.

Oprac. Aleksandra Szymańska 

Motylkowe z trawami na zielonkę / Grażyna Jóźwiak

(Poradnik Gospodarski 2020 nr 2, s. 32-33)

W praktyce rolniczej trawy z motylkowymi w intensywnej uprawie polowej dostarczają więcej plonu niż pozyskane z trwałych użytków zielonych. Ważny jest właściwy dobór traw pod względem ich przydatności pokarmowej dla zwierząt. Wśród polecanych gatunków wymienia się:

  • kostrzewę łąkową,
  • tymotkę łąkową,
  • kupkówkę pospolitą
  • wiechlinę łąkową,
  • życicę trwałą,
  • życicę wielokwiatową,
  • życicę mieszańcową,
  • rajgras wyniosły
  • festulolium,
  • kostrzewę czerwoną,
  • kostrzewę trzcinową,
  • mietlicę białawą,
  • stokłosę unilowatą,
  • wyczyniec łąkowy,
  • stokłosę bezostną.

Z tej grupy traw do intensywnej produkcji zielonek najczęściej jest wykorzystywana kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa, kupkówka pospolita, kostrzewa trzcinowa, życica trwała i życica wielokwiatowa.

Z wielu gatunków roślin motylkowatych do komponowania mieszanek z trawami do użytkowania pastewnego wykorzystuje się przede wszystkim odmiany lucerny mieszańcowej, koniczyny białej i czerwonej (łąkowej) oraz w mniejszym zakresie koniczyny białoróżowej (szwedzkiej) i komonicy zwyczajnej.

W ofercie hodowlanej traw i roślin motylkowych drobnonasiennych są także odmiany do upraw ekstensywnych, jak: rajgras wyniosły, stokłosa bezostna, wyczyniec łąkowy, mietlica biaława, mozga trzcinowa, wiechlina błotna, komonica błotna, koniczyna szwedzka.

Do najważniejszych gatunków ziół zaliczamy krwawnik pospolity, mniszek lekarski, babkę lancetowatą i szałwię łąkową.

W pełni użytkowania procentowy skład gatunkowy w runi powinien być następujący:

  • łąki – 50 proc. nasion traw wysokich, 30 proc. traw średniowysokich i niskich, 10-20 proc. motylkowych i do 10 proc. ziół;
  • pastwisko – 30 proc. traw wysokich, 50 proc. traw średnich i niskich, 10-20 proc. motylkowych i do 10 proc. ziół;
  • użytkowanie przemienne – może być jednogatunkowe, ale im więcej gatunków traw, w tym plonowanie bardziej stabilne.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to Twitter